— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
Gekko ik begrijp je afwegingen, maar ik vind het jammer dat je een vraag stelt en zelf het antwoord geeft. Je gaat je bij voorbaat al verdedigen zonder de antwoorden af te wachten. .
De vraag wat explicieter gesteld: heeft prostitutie met respect te maken, of, zoals die man beweert, totaal niet.
misschien heb ik het antwoord voor mezelf gegeven, misschien impliciet door hoe ik erover schrijf. Het lijkt me moeilijk objectief situaties te beschrijven, want ik beleef het zeer subjectief.
De vraag anders gesteld: wat is het verschil met een verpleegster/ger, masseuze of serveerd/ster, die zijn haar werk met liefde doet. Ik heb in mijn werk ook klanten die met wanrmte het bezoek aan mijn tuin beleven, dat straalt weer af op mij. Maar, ik heb het vermoeden dat veel/de meeste mensen denken dat een prostituee altijd toneel speelt. En dat is nu de vraag ( de 3e al geloof ik) waarop is dat gebaseerd. Ik heb nog geen boek gelezen van een prostituee, al weet ik wel dat ze bestaan, die zeer traumatische ervaringen hebben, en het als een schimmige nepwereld beschrijven. Maar zo hebben ze het zelf beleefd en in hun omgeving gezien. Dat kan voor veel situaties gelden, ik heb de indruk/illusie? dat mijn situaties anders zijn, en je werkelijk iemand ontmoet.
Het is dus een mysterie, en een van de aantrekkelijke kanten van deze hobby: waar ligt de waarheid? Zal ik ooit een vrouw tegen komen die me haar verhaal verteld, buiten de club om? Of zwigen ze dan als het graf? Hoe gaan ze om met de tegenstelling privé-werk? allemaal vragen, die mij bezig houden. Er zijn vrouwen die het puur voor t avontuur doen. Weet jij veel?
Voor mij geldt dat ik niet op zoek ga naar de beschreven relaties omdat er geen warmte uitgaat. Iemand betalen omdat je het gezellig en warm met/haar wil hebben dat zou ik niet kunnen. Aan het einde van de avond is het einde relatie en ga je gewoon naar huis waar alles nog staat zoals het was. Het enige vooruitzicht wat ik dan heb is het volgende bezoek aan dezelfde vrouwen waar ik uit mag kiezen en een paar uurtjes plezier mag hebben. En zij zal er wel voor zorgen dat het plezierig wordt en precies doet wat ik zeg.
Het is niks voor mij!
Lieverds, ik ben constant verliefd. op 3 buurmeisjes, op verschillende vrouwen in de club, en op het gebeuren als geheel. Maar inderdaad, aan Renée denk/dacht ik regelmatig, en ik was blij haar pas weer te zien. Deze keer, toen we weer een poosje in elkaars armen lagen, zei ze: zo zou ik nou de hele dag willen blijven liggen. Nou, en dan heb je mensen, zoals een vriendin van mij, die zeggen: ze weet wel hoe ze je weer terug krijgen moet. Dus uit berekening. En ik 'voel'dat anders. En denk, dat die vriendin gewoon jaloers is. Tja, wat is verliefd. Ze stelen je hart. en Wirai in Bangkok bewonder ik, als ik zie wat ze op facebook plaatst, heel betrokken bij misbruik en leed, wat allemaal daar op Facebook gegooid wordt, en wij in de krant en op TV zien. Ik ben altijd een beetje vrouwengek geweest, eerst te verlegen om ze aan te kijken, een beetje adorerend, en ik kom er wel achter dat er heksen bij zijn. Ach het hele wezen vrouw is lang voor mij onbekend gebleven, 3 broers, in een jongensklas gezeten, ben vaker versierd dan andersom, metdemondvoltanden-type. Het leuke is: daar zeg ik alles wat me voor de mond komt. Normaal zeg je niet tegen een vrouw hoe mooi, lief (lekker!) ze is. zo ben ik niet opgevoed, en zal t nooit leren. Behalve natuurlijk in een relatie. Of dat er nog in zit, vrouwen van 50 vinden mij al te oud. Maar die kennen alleen mijn profiel, niet hoe ik in t echt ben.Als ik tussen de regels doorlees ben je verliefd geworden op een hoertje?
Hoe intellectueler mensen zijn, hoe verder ze van hun gevoelens af staan. Althans in het algemeen, onder intellectuelen heb je natuurlijk ook gevoelsmensen, onder ongeschoolden heb je natuurlijk ook mensen die hun gevoelens negeren.[...] en de vriend waaraan ik het vertel, is , hoe intellectueel ook (psycho-analyticus) vrij plat in zijn reactie [...]
Dus jij ziet het niet? Hm, jammer. Het was niet mijn bedoeling een discussiepunt op te werpen, maar om je verder te helpen. Bekijk de film 'Little man Tate' eens. Daarin zie je het heel mooi gedemonstreerd. De film gaat over een hoogbegaafd jongetje met een moeder uit een lagere sociale klasse. De intelligente mensen in de film beredeneren alles. De moeder (Jody Foster) is daar de tegenhanger van.Ben benieuwd waar je deze informatie vandaan hebt.
Kennelijk stond CP tijdens dat interview ver van haar gevoelenns. Dat kan een funktie hebben, kan niet oordelen zonder beeld. Maar als je haar boeken zou lezen, kreeg je misschien een ander beeld. kan me i.e.g. niet voorstellen dat iemand boeken schrijft over haar verlies en tevens ver van haar gevoel af staat. Beschrijvenh vergt distantie, lijkt mij, maaar we theoretiseren nu. dat mensen uit lagere miljeus bepaalde gevoelens goed kunnen uitbeelden, is mij bekend, dat 'intellectuelen'daar dan afstandelijk over praten lijkt me logisch daar het niet hun gevoelens betreft, dus zit ik te vissen wat jou tegenstaat aan intellectuelen. ik vind mezelf intellectueel, als mijn buurmeisje toestemt om me te begeleiden bij een lied op ons lustrum spring ik een gat in de lucht, maar laat dat haar abosoluut niet merken. Die vriend zou dat wel doen, en stoot zo sommige vrouwen af (te hitsig) en trekt andere vrouween aan (open en eerlijk). Ingewikkeld onderwerp. CP kan inderdaad heel afstandelijk over haar situatie praten. daar heeft ze zelfs een boek over geschreven: echt contact is niet de bedoeling. Ze heeft schaamte en moeite bij het etaleren van gevoelens. Ze doen al gauw pathetisch aan op een moment dat je helemaal die gevoelens niet ervaart, maar weken of maanden geleden.Het lijkt mij een crime een bekende nler te zijn, die op TV maar uitgekleed wordt, en nog beleefd moet blijven ook. Maar je kan ook zeggen dat ze haar boek wil promoten, afijn zeer gecompliceerd voorbeeld, gecompliceerde persoonlijkheid, maar haar boeken verslind ik. Boeiend. Het is lijkt mij niet voor niks, dat men jou niet vraagt naar jouw liefdeleven, dan ben je snel uitgepraat, behalve dan 'voor de hand liggende emoties". . Dat zij breed van stof is, maakt het nog niet onecht in mijn ogen.Kennelijk vind men dat toch boeiend, al was ze toen wellicht niet in vorm. De emoties die jij noemt vind ik wel beperkt, het zijn inderdaad basisemoties. Het heeft een funktie, die niet direkt te uiten (Syrië, Oekraiene). wat denk je van schaamte? Een mooie emotie, zegt Mathilde Santing. De Beatles waren wat intellectueler dan de Stones, dat is te horen. CP schrijft in elk geval heel boeiend over schaamte. En dat ze zegt'ik ben in staat om lief te hebben, verklaar ik uit een verdediging tegen de suggestie, dat intellectuelen als zij ver van hun gevoels af staan. Ze toont daarmee dat die suggestie haar kwetst, dat vind ik sterk. al geef ik toe: het is een wat omslachtige manier.Hoe ik dat zou uitdrukken? Hoe zou ik “wat†uitdrukken? Dat is de vraag.
Het is best mogelijk dat iemand mij hier voor intellectueel uitmaakt. In veel discussies redeneer ik zakelijk zonder mijn gevoel uit te drukken. Wat mijn gevoel betreft, jouw opmerking “Ben benieuwd waar je deze informatie vandaan hebt†wekte mijn wrevel, ik voelde irritatie en moedeloosheid. Wat ik schreef is gewoon mijn eigen perceptie.
Wat is gevoel eigenlijk? We kunnen zes basisemoties onderscheiden: vreugde, verdriet, angst, woede, walging en verbazing. Ik denk dat het verduidelijkend werkt om deze in het achterhoofd te houden. Er zijn natuurlijk ontelbaar meer emoties. De indeling in zes basisemoties is gebaseerd op onderzoek naar gezichtsuitdrukkingen (Ekman). De inzichten van Ekman vormen de basis voor de televisieserie ‘Lie to me’ (een aanrader).
De genoemde uitspraak van Conny Palmen geeft geen uitdrukking aan emoties. Ga maar na, welke emotie denk je dat ze hier uitdrukt? Is ze blij? Dat ligt voor de hand, maar dat zegt ze niet. Misschien is ze bang en helemaal niet blij. Ze zegt ook niet dat ze verliefd is. Ze heeft een gedachte over dat iets zonde zou zijn, dat klinkt alsof ze het over een auto heeft die anders werkloos in de garage zou staan.
Het onderscheid tussen gedachten en gevoelens is belangrijk, dat zal iedere psychotherapeut beamen. Maar al te vaak zeggen mensen “ik heb het gevoel dat …†en vervolgens komt er een gedachte, bijvoorbeeld een oordeel over een persoon. Dat is geen gevoel, dat is een idee dat je over iemand hebt. Een gevoel is zoiets als die zes basisemoties die ik hierboven noemde.
Wat zou ik zeggen? Misschien zou ik mijn gevoel er buiten laten, maar dan zou ik geen quasi-intelligente bespiegelingen houden als “ik ben in staat om lief te hebben en het is zonde als …†Als ik mijn gevoel er buiten zou laten, zou ik zeggen dat ik een nieuwe vriendin heb. Als ik er voor zou kiezen om iets van mijn gevoel te tonen, zou ik wat details geven.
Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 51 gasten