Berichtdoor gekko » zo 03 augustus 2014, 14:59
Ik moet hier nog maar eens uitleggen wat ik onder tantra versta.
Het lijkt van buiten gezien op een soort religie, waar bij je d.m.v. rituelen naar de kern van het geloof komt. Religies zijn, door de vele rituelen, mits aangepast aan een ieders bevattingsvermogen, zo verworden tot een verzameling dogma’s van rituelen, waarbij de dogma;s gaan domineren. Zoals dat iemand gestenigd moet worden om het geloof te bewaren.
Zo heeft tantra ook z’n rituelen, deels vervat in zeer mystiek klinkende frasen, als een soort hymnen, die een groepsgevoel en daarmee een veiligheid creeëren, dan wel suggereren. Dat laatste kan dus ook (voor de dissident/afvallige/twijfelaar) uitstoting of de dood betekenen.
Wel, dat een religie ook zonder al teveel rituelen goed kan funktioneren bewijst het boeddhisme, dat blijft niet intact door geschriften of zelfkastijding, gewoon wat monniken die voor je bidden, aanwezig zijn, de afhankelijkheid van liefde/dadigheid belijden, en verder gewoon blijven lachen en liefhebben, en het werkt.
Zo zie ik ook tantra, je kunt het meest aan hocus pocus beleven als een groepsbindingsproces, of deels weglaten en de essentie bereiken: een mens is geen zelfstandig individu (dat is een westerse illusie) maar een ontmoetingsplek van communicatie, waarvan de subtiele (fysiek dan wel mentaal) vormen de meest opbouwende impact hebben.
Een tantra-sessie wordt dan : een ontmoetingsplek, waarin de veiligheid en openheid gecreëerd wordt, teneinde intimiteit te bewerkstelligen. Zowel mentaal als fysiek, waarbij de in onze samenleving (en in iedere samenleving) benodigde reserves, schaamte, met compassie besproken/verzacht/opgelost worden.
Fisieke oefeningen als dans, zang, meditatie, kijken, aanraken, zijn in feite alledaagse methoden om dat pad op te gaan, bij tantra is duidelijk dat ze verder gaan en uitnodigen tot ook fysieke intimiteit.
Resultaat van het proces is dan dat je iemand , liefst van het andere geslacht voor zover je hetero bent, ontmoet op een wijze die daarbuiten zeldzaam of onmogelijk is.
Het spirituele zit hem voor mij dus in de ontmoeting, die zelfs blijvend kan zijn en verder verdiept kan worden naar een vriendschap/relatie, maar ook zonder dat een blijvende invloed op je welzijn en belevingswereld kan hebben.
