Hoe ziet......eruit?

[deco]

Pff alsof faute vrouwen dat ooit zouden doen.. dat kan ook echt alleen een nare man denken

kan ik je niet overtuigen?

[deco]

Eh... Tes.... Ik denk niet dat nare mannen kunnen denken.

hmmmm... ...... ....nope zal het niet zeggen....

[runningslim]

Ik probeer Carina en Hubbie voor ogen te krijgen.

Bij Hubbie zie ik steeds zijn avatar voor ogen. Om de één of andere reden lijkt dat zo echt bij hem te passen.

Bij Carina krijg ik vooralsnog geen beeld. De Haren van Carina zijn natuurlijk donkerrood (gekleurd, dat wel). Dat staat buiten kijf. Ze is niet mollig maar ook niet supermager. Ze lacht heel veel en ze heeft een aanstekelijke lach, een vettig lachje. Hmm, er begint toch iets te komen blijkbaar. Ik stop hier. Dit pak ik terug op.

Ik heb dat overigens bij meer mensen: er zijn er waar ik me dadelijk een voorstelling bij kan maken. Bij anderen krijg ik moeilijk tot geen beeld. Zelf vind ik dat gek want ik heb niet onmiddellijk zicht op het waarom daarvan.

Ik geef niet op. Vandaag ben ik precies te weinig geïnspireerd.

[runningslim]

Carina/Hubbie:

De dame aan de hobbytafel werpt een blik op de klok aan de muur. Twintig over twee, het zal nog even duren voor ie er is. Ze werkt aan een kaart voor een bevriend Belgisch koppel. Vanavond vertrekken ze voor een weekje Griekenland. Alles is al in gereedheid gebracht.

"Die gekke Belg..." mompelt ze terwijl ze boven het plaatje van een angstig kijkende man in een grote kookpot op een vuur 'belgenbrij' kalligrafeert in sierlijke letters.

De pot op de kaart is omgeven met verlekkerd kijkende vrouwelijke kannibalen. Ze dragen tijgervellenrokjes en hebben een speer in hun hand, verder niets. Vooraan schudt een roodharige vrouw een fles rode wijn in de pot. Op haar biceps staat 'OFF' getatoueerd. Ze drinkt van haar dampende thee.

"Hahaha. Cocq au vin! Hahaha. Eat this, gekke Belg."

Carina perst gespannen haar lippen op elkaar tot een dunne streep. Ze zit op haar blote voeten achter de tafel. God, wat heeft ze zin in een koekje maar ze geeft niet toe aan die zin. Ze volgt haar driehonderdvierentwintigste dieet en nu gaan die 4,7 kilo's er echt af! Hubbie verdorie, die kan eten wat hij wil, die komt geen grammetje aan. Zij mag niet eens kijken naar water. Het leven is oneerlijk.

Carina is trots op haar donkerrode haren. Ze vallen tot op haar schouders. Van nature zit er een lichte krul in. Hubbie is daar wild van maar zij wil haar haren sluik, dus wordt de krul eruit gehaald. Sinds ze dat vieze rodebietensap en nog wat ijzerrijk spul inneemt glimmen haar huid en haren van gezondheid. Carina straalt.

Goh, wat wilde ze nu dat Hubbie er was. Haar blauwe ogen fonkelen even als ze bedenkt wat ze nu, NU, met Hubbie zou doen. Even speelt ze met het idee om hem een pikante sms te verzenden die niets aan onduidelijkheid te over zou laten.

"Ach, laat ik maar gauw dit even afwerken" zucht ze.

De slanke, rijzige vijftiger opent de voordeur. Hij is haast altijd goedgehumeurd maar nu lacht ie als een breedsmoelkikker. Over een paar uren vertrekken hij en Carina. Hij draagt een donkerblauw, effen kostuum. Zijn witte hemd is kraaknet. Hij trekt zijn bordeaux das wat losser. Het vest hangt ie in de keuken over een stoel. Zijn lichtbruine schoenen knellen en hij doet ze wat graag uit.

"Ja hoor..." zegt ie terwijl hij zijn sokken uitdoet en achteloos laat slingeren. Dan neemt ie een paar witte sokken uit de lade en doet deze aan.

Met zijn handen legt ie zijn haren goed terwijl hij de trap opsluipt, naar Carina. Hubbie is een man met een plan.

Zachtjes opent hij de deur en nadert hij de nietsvermoedende Carina. Zijn grote handen met de zachte, lange vingers omsluiten haar hals.

"Ieieieieieiehhhhhhhh!!!! Whaaaaa!!!!" gilt Carina haar kop thee omduwend.

"Wat ben jij een ontzettende lul! Zie nou wat je gedaan hebt! Eikel!"
"Sorry mop, dit was nou niet exact wat ik in gedachten had" antwoordt Hubbie terwijl ie snel z'n slip van gisteren van de vloer neemt (ja, er was gister ook een neukpartijtje in de hobbykamer) en daarmee de gemorste thee veegt. De tafel is chaotisch bezaaid met allerhande knutselmateriaal. Gelukkig is de kaart ongeschonden gebleven.

Hubbie kijkt schuldbewust en schaapachtig naar de chaos op tafel. Hij is wat beduusd.
Carina merkt het en de aanblik van de verslagen Hubbie vertedert haar en doet haar smelten.

Met haar voorarm veegt ze in één klap een hoek van de tafel vrij. Ze loopt naar Hubbie, grijpt z'n das en loopt achteruit naar de tafel, Hubbie meesleurend. Ze stript bliksemsnel haar Sloggi naar beneden en schopt hem doorheen de kamer. Ze schort haar blauwe jurk even op, wipt met haar kont op de tafel en zegt: "Kom Hubmans, begin er maar aan..." waarop beiden onbedaarlijk moeten lachen.

Voor hij zijn broek openritst, zet Hubbie de kop uit zijn handen. Heel even had ie gevreesd voor zijn stomende sessie.

10 dagen later:

In Belgiê opent de vrouw van de decorateur de brievenbus. Ze schiet in een lachkramp. Ze ziet een fraaie kaart met haar man in een kookpot erop getekend. De kaart komt vanuit Griekenland.

Er zit een theering op.

[Suzette]

Hilàrisch!

Gelukkig mag Carina's mooie blauwe gips eraf, dat scheelt

[Hubbie]

Dat van die slanke, rijzige vijftiger klopt wel
















Kuch, kuch, kuch...

[runningslim]

Iago:

Amsterdam. 05u37. Een warme zomerochtend. Een man op oude, zware Harley-Davidson rijdt rustig westwaarts in de richting van de dokken. In zijn hoofd glimlacht hij. Hij hoort het zijn vrouw nog zeggen:

"Maffe Iago"

Maf omdat ie voor dag en dauw naar zijn boot trekt op zo'n mooie dag. Hij denkt aan haar. Hij ziet haar met geloken ogen in bed liggen, zalig slapend in zijn oud t-shirt waarin ze zwemt. 'Blood, sugar, sex, magic. She's magic. She's magic' gaat door zijn hoofd.

De wegen liggen er verlaten bij. Alles en iedereen slaapt. Behalve Iago. Hij heeft het graag zo. Op de weg en op zijn motor neemt Iago zijn plaats in.

Hij draagt zware, leren boots en een jeans. Als hij naar de werf komt, draagt ie een jeans. De werf is vlakbij huis. Andere verplaatsingen doet ie altijd met zijn beschermend pak, altijd. Onder zijn zware, leren jekker heeft ie een wit, geribd T-shirt uit dikke katoen aangetrokken. Zijn jekker is pekzwart, heeft zware ritssluitingen en er zijn geen tekeningen of namen op weergegeven. Daar heeft Iago een bloedhekel aan.

Zijn helm is zo'n oude legerhelm maar dan helemaal zwart natuurlijk. Hij draagt een spiegelende zonnebril. Hij heeft een oude maar degelijke rugzak bij zich.

Iago is ondertussen 54 jaren oud. Hij heeft een gelooide huid. Al te vaak heeft hij zich laten verbranden in blakerende zon terwijl ie aan zijn boot werkte. Iago spreekt niet. De weinige woorden die hij zegt, bast hij met diepe stem. Hij heeft bruine ogen en zware wenkbrauwen die zoveel van elkaar houden dat ze elkaar een handje geven, over Iago's neusbrug heen. Vlak onder zijn lip vertrekt een groot litteken dwars over zijn kin. Het is een gevolg van een ongeval, lang, lang geleden. Iago heeft meerdere zware littekens over zijn lichaam.

Gisteren heeft ie een tattoo laten zetten: op zijn ribbenkast, tussen arm en hart, kan je de namen en geboortedata van zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen lezen. Het is een hele kleine tattoo. Dat wou hij zo.

Behendig parkeert Iago zijn motor. Met onvermoede lenigheid springt hij van de motor. Iago is immers 1m96 groot en hij weegt 114kg. Hij is breedgeschouderd en erg gespierd. Hij heeft biceps als kabeltouwen van zijn boot. Hij wrijft langs zijn vierkante jukbeenderen terwijl ie zijn mond opent. Hij voelt dat ie niet perfect geschoren is. Kut.

Iago neemt de helm van zijn hoofd en hangt hem aan het stuur. Hij wrijft door zijn gemillimeterde haardos. Hij is flink behaard en niet alleen op zijn hoofd. Vingers, handen, borst, rug, buik en armen vindt hij niet erg. De neus- en oorharen komen hem evenwel euhm... zijn oren uit en die worden dan ook grondig weggehaald. Ieder mag doen wat hij niet laten kan, bromt ie wel eens terwijl hij mannen die zich intiem scheren toch niet echt begrijpt.

Iago neemt zijn rugzak van zijn rug en klimt aan dek. Hij checkt de kleine koelkast. Ja, er zit nog voldoende bier in. De rugzak met donkergrijze boterhammen en kaas wordt op de koelkast gelegd. Uit een kast neemt Iago zijn werkplunje: afgeknipte jeansbroek, donkerblauw, gerafeld T-shirt en donkergroene, halfversleten overall met verfvlekken. Hij neemt ook zijn werkschoenen met stalen neus.

Vooraleer hij zich omkleedt, zal hij nog ontbijten. Hij neemt uit de rugzak de thermos. Iago drinkt zijn hete koffie zoals ie zelf is: straf, puur en onversneden. Hij eet op zijn dooie gemak, staand en turend over het water. Dit is puur genieten voor hem. Hij verbaast zich dat op dit moment van de dag een plezierboot vaart.

Hij kleedt zich om op het dek. Net wanneer hij in zijn boxershort en sokken staat, vaart de open plezierboot met gepensioneerde en gereformeerde dames voorbij. Iago bemerkt de glazen bodem in de plezierboot. Een jongensachtige grijns maakt zich van hem meester. Impulsief ontdoet hij zich gezwind van sokken en boxershort. Hij zuigt krachtig zijn longen vol lucht. Zonder aarzelen springt hij van zijn boot. Met krachtige slagen zwemt onder de plezierboot in. Ter hoogte van glazen bodem drukt ie zijn blote kont twintig seconden onder de ogen van de dames.

Als ie een halve minuut later zijn hoofd boven water steekt, neemt hij lachend het applaus van twee dames dankbaar in ontvangst.

Jammer dat Iaga niet op die boot zat, denkt ie.

[Spelfje]

Geweldig! Wat een schrijverstalent!

[gurley]

gurley legt stilletjes dit setje neer ... wat een heerlijk leesvoer

in de hoop dat je nog een hele tijd door kan

[zucht62]

WOW RS.
Wat een juweeltjes weer!!!!

[runningslim]

Lichtje (speciaal voor mij owv de eerste dame op SS waar ik een beeld bij had):

Bij het kiezen van haar nickname vraagt zij haar af wat Amélie Poulain zou kiezen. Het is haar meteen duidelijk: Lichtje. Het is de enige, passende en mogelijke nick voor haar.

Lichtje is het iets zwaardere zusje van Amélie Poulain. Verder is de gelijkenis treffend. Het zwarte pagekopje wisselt Lichtje in vakantieperiodes in voor een piekjeskapsel. Haar lippen zijn altijd felrood gestift. Ze heeft een egale, eerde bleke teint. Haar ogen zet ze altijd aan met zwarte kohlstift.

Lichtje staat met haar pony. Ze heeft hem al jaren. Lachend herinnert ze zich hoe ze hem zelf ooit knipte als achtjarige. Sindsdien is haar pony trouwens altijd erg kort geknipt. Zo worden haar dromerige ogen nog sterker benadrukt. Met haar bruine reeënblik kijkt ze open en onbevangen de wereld in. Lichtje is zacht en warm, ziet het goede in de mensen om haar heen. Mensen voelen instinctmatig aan dat ze bij haar hun verhaal kwijt kunnen.

Lichtje is gevoelig en ze is zinnelijk. Eten en drinken kan haar o zo goed smaken. Ze kan genieten van een portret op haar bord. Ze kan zich totaal verliezen in muziek. Zij kan muziek 'zien' als een schilderij. Lichtje en Taal hebben een verzengende en totale liefdesverhouding. Taal zet haar in vuur en vlam en meermaals pinkt ze een traantje weg bij de gedichten van Bart Moeyaert en/of andere teksten, geschriten.

Vingertoppen over haar naakte huid, zachte strelingen kunnen haar in brand zetten en tegelijkertijd koude rillingen bezorgen. Haar seksleven is afwisselend, erg gevarieerd: teder en wild, hard, bruut, dierlijk en uitgesponnen en vluggertjes wisselen af.

Haar lingerie moet prettig zitten en vooral goed 'voelen'. Het esthetische is belangrijk maar komt op de tweede plaats. Lichtje draagt erg graag cowboylaarzen of makkelijke en toch elegante schoenen met hoge maar brede hak, liefst kleurrijk: groen, blauw, rood. Vandaag draagt ze een groene jurk met een V-vormig diep décolleté. Ze heeft een C-cup. Over haar jurk draagt ze een kort spijkerjasje.

Ze heeft een tattoo op haar linkerschouderblad. Als haar man langzaam met zijn vingernagel van haar nek over haar ruggegraat naar haar bilspleet gaat, likt zij langzaam en met ingehouden adem haar lippen. Ze doet dat keer op keer, traag en onbewust. Haar man vindt dat het meest erotische en opwindendste beeld ooit. Hij heeft haar dat nog nooit gezegd.

Lichtje is passioneel. Ze scheert soms hoge toppen en gaat door dalen. Ze proef, eet en ademt het leven maar vlak daarop vraagt ze zich wat het er allemaal toe doet. Af en toe droomt ze ervan om even uit het alledaagse leven te stappen en een avontuur te beleven. Lichtje is een mensenmens: graag met en tussen en onder mensen. Sociale contacten zijn belangrijk en ze ontdekt af en toe, o zo graag, een soulmate.

Ze heeft een sterke persoonlijkheid, lacht graag en veel. Ze is nieuwsgierig. Gisteren heeft ze Groen gestemd en ze is oprecht en intens blij met de vooruitgang van die partij. In centimeters is Lichtje niet zo heel groot: 1m69 of een 'soixante-neufke' zoals zij weleens meesmuilt als ze een paar pinten gedronken heeft.

Iedereen is het er echter over eens. Lichtje is een 'grande dame'.

[janfreak]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij het zien van sommige avatars wel ondeugende gedachten krijg, ook van sommige reacties . Maar ik vind het belangrijker wat men te vertellen heeft Ook hier zal wel gelden dat de vlag niet altijd de lading dekt. .

[FrankPolder]

Ik geniet van de fantasieën van RS, maar even off topic: wil je niet meer van die ontzettend hebberigmakende illustraties plaatsen, Gurley?

[gurley]

ik zal het niet meer doen Frank

[tes]

Wauw rs, jij hebt je roeping gevonden hoor! Echt adembenemend hoe jij schrijft! Ik lig steeds in een deuk!