Seks is een slagveld... Opinie van Rik van Lunsen

[Beheer]

Sekspolitiek in Nederland: een en al rampenbestrijding
/Leven 5 mei 2014

Seks is een slagveld, waarom houden we er niet gewoon mee op?

Geen week gaat voorbij of ergens in den lande wordt wel een pedofiele zwemleraar, pastoor of topambtenaar ontmaskerd. En vervolgens opgejaagd door een meute die zich al snel gedraagt als een troep hyena’s. Zelden werden pedo’s zo veracht als in onze tijden. Als we seksuoloog Rik van Lunsen ernaar vragen, hecht hij eraan eerst enige nuancering aan te brengen in de definiëring van de begrippen, want daar beginnen de problemen al. “Het zijn inderdaad vaak heksenjachten op die pedofielen, maar pedofielen zijn zelden kindermisbruikers.”

Hoorden we dat goed? “Ja. Een pedofiel is iemand met een aantal fouten in zijn persoonlijkheidsontwikkeling, waardoor hij kinderen ziet als objecten van seksuele opwinding. Maar pedofielen hebben daarnaast doorgaans een sterk ontwikkeld geweten. De meesten raken nooit een kind aan. Misbruikers zijn meestal mannen die problemen hebben met macht, antisociale persoonlijkheden met een zwak ontwikkeld geweten. Robert M. of Marc Dutroux zijn geen pedofielen maar psychopaten, gewetenloze misdadigers die toevallig kinderen als slachtoffer kiezen, maar het hadden ook volwassenen kunnen zijn, oude vrouwtjes, weet ik veel.”

De verwarring is breder, zo blijkt, ook als het gaat over de seksuele ontwikkeling van jongeren. Van Lunsen: “Seks en jongeren, dat is echt een gevaarlijke combinatie. We accepteren namelijk maar moeilijk dat jongeren hun wensen en grenzen het beste leren kennen als ze spelenderwijs met seks te maken krijgen. Als ze er plezier aan beleven, maar plezier en seks zijn verboden termen.”

Overdrijft Van Lunsen niet? Nee, vindt hij zelf. “Kijk naar de voorlichtingscampagnes, die draaien maar om één ding: voorkomen van seksueel overdraagbare aandoeningen en ongewenste zwangerschap. Nooit hoor je eens: hoe ontdek je seksueel plezier? In de beleidsbrieven van de ministeries zie je hetzelfde: het is één en al rampenbestrijding. Er is subsidie voor de preventie van ellende, maar er is geen euro bij voor het bevorderen van plezier.”

Meer lezen over onze negatieve houding over seks, de erotiek van de macht, en bange beleidsmakers? Lees het hele interview met Rik van Lunsen in het nieuwste nummer van HP/De Tijd...

[EstherC]

Door dit soort berichten hou ik van het concept van Blendle. Kijken of ik het daar kan vinden. Ik kan me erg vinden in wat ik hierboven lees.

[Twijg]

Helemaal eens met Rik van Lunsen.
We verkeren in een manische toestand ten aanzien van seks.
Hopeloze overdrijving en eenzijdige focus op alles wat fout is of fout zou kunnen gaan.
Paniekpolitiek pur sang.

[Laars]

Prachtige post Katja, dankje!

We accepteren namelijk maar moeilijk dat jongeren hun wensen en grenzen het beste leren kennen als ze spelenderwijs met seks te maken krijgen. Als ze er plezier aan beleven, maar plezier en seks zijn verboden termen.”

Laat ze spelen, het liefst tot aan hun volwassenheid toe ( wat is dat eigenlijk, volwassenheid?)
Regels en sturing is er om het leefbaar te maken in plaats van de nadruk leggen op controle om de jonge generatie BEHEERSBAAR te houden.

Laars, ontregeld

[Anwen]

Mee eens.

Ik vraag me wel eens af hoe de ouders en beleidsmakers van nu, die neem ik aan vroeger toch ook wilden spelen en lachen en ontdekken, die angst voor gevaar en het onbekende hebben weten te internaliseren tot op een punt dat ze dit ook over (proberen te) brengen op jongeren.