Sexloze relatie

[handyman40]

Ik ben benieuwd of er ook andere stellen zijn waarbij geen of nauwelijks seks in de relatie is.
Dit door ziekte of andere psychische oorzaken.
Vaak is de behoefte aan intimiteit er wel bij de anndere partner.
En hoe gaan jullie hiermee om?

[Suzette]

Daar is en wordt hier veel over geschreven
Scroll door de pijlers en topics en lees wat er allemaal al is geschreven
Misschien vind je aanknopingspunten die bij jullie situatie past

[droomvlinder]

Handyman, ik heb een topic in kroonjuwelen voor je naar boven gehaald , misschien kan je er wat mee?

[drake20]

Heb je hier al eens over gesproken met je partner ? Doet soms wonderen

[nina]

Heb je hier al eens over gesproken met je partner ? Doet soms wonderen

Wanneer dat komt door ziekte of een psychische oorzaak gaat een gesprekje daar niet direct veel aan veranderen...

[amaretto]

Heb je hier al eens over gesproken met je partner ? Doet soms wonderen

sorry dat ik het zo cry zeg, maar dat vind ik dus zever in pakskes! Ik ben 23 jaar getrouwd geweest met een fantastische man. en de eerste vijf jaar ervan hadden wij regelmatig sex. niet de meest passionele sex, maar aangezien ik niets anders kende was dit voor mij meer dan ok. maar na vijf jaar stopte het dus. van de ene dag op de andere. Ik heb alles gedaan: aan mezelf getwijfeld, aan mezelf gewerkt,ook hij heeft moeite gedaan, want hij wou me niet kwijt. we zijn naar een sexuologe geweest, hij is zelf naar een psychiater geweest.... niets kon dit oplossen. ik denk niet dat ik overdrijf als we de laatste 18 jaar een vijftal keer gevreeën hebben.. en dan had hij de nodige portie alcohol binnen om zich zover te brengen... ik denk dat ik mag zeggen dat we echt alles uit de kast hebben gehaald om het toch te doen lukken. maar als een man niet wil, dan wil hij niet. punt uit. hij blijft een fantastische man, maar hij is nu mijn fantastische ex
Als ik niet zo snakte naar een normale sexuele relatie, dan waren wij nu nog altijd samen.
maar zo werkt het dus niet; als de ene partner iets wilt wat te andere partner niet kan geven... dan wordt dit vroeg of laat een breekpunt. zowiezo. just my 2 cents

[Maximus]

Stel je voor: amaretto, een vrouw met een normale, gezonde appetijt, moet het stellen met vijfmaal seks op achttien jaar tijd! Heeft iemand eigenlijk het recht om welke reden ook zijn/haar partner (samenwonend of gehuwd) seksueel op non-actief te zetten?

Ik kan mij best omstandigheden voorstellen waarin de benadeelde partner praktisch genoodzaakt is zich in zijn/haar lot te schikken. Enkele voorbeelden: men wil de kinderen het leed van een scheiding besparen; men is door omstandigheden financieel aan de partner geketend; de partner is door ziekte niet meer of nog amper tot seks in staat, waardoor je blootstaat aan de banbliksems van de maatschappij indien je in die omstandigheden een streep trekt onder de relatie; …

Is het in dgl. omstandigheden niet wenselijk over te gaan tot een verstandsrelatie, waarbij men samen blijft (zeker als het op de meeste andere domeinen goed zit) doch op seksueel vlak mekaar vrijlaat? Men kan toch van niemand eisen dat hij/zij zich levenslang tot porno en masturbatie beperkt? Uiteraard ben ik er mij van bewust dat een uiterst belangrijke psychologische knop moet worden omgedraaid opdat zulke situatie niet in jaloezie en oeverloze ruzies zou ontaarden, maar indien beide partners zich aan volwassen afspraken houden is dat uiteindelijk toch de beste oplossing voor iedereen? En ja, de mogelijkheid bestaat dat één van de partners toch de grenzen overschrijdt (bv. wanneer hopeloze verliefdheid in het spel komt) en het op een scheiding uitdraait, maar dat is na 23 jaar geduld toch ook het geval geweest bij amaretto?

Ik vrees wel dat velen te egoïstisch zijn om hun partner zulke vorm van vrijheid te gunnen zonder onmiddellijk met scheiding te dreigen, om nog te zwijgen over de vraag:"Hoe pak je als benadeelde partner zo'n gesprek aan zonder de andere partij te kwetsen en zonder onherstelbare schade aan te richten?" Die aanpak wordt nog delicater wanneer je te maken hebt met een partner die jaren lang, telkens opnieuw, nauwelijks de mond opent wanneer je het onderwerp seks wil bespreken, niet de minste moeite doet om zijn/haar desinteresse voor seks te verbergen (integendeel!) en niets wil weten van relatietherapeuten.

[amaretto]

mijn fantastische ex gunde mij dat wel op het einde: een minnaar. maar dat werkt niet. denk niet dat ik het niet geprobeerd heb. integendeel. ik had een 'friend with benefits'.. maar uiteindelijk kwamen daar toch gevoelens van en voor. mijn minnaar werd verliefd op mij en ik had niets door. ik vond het wel makkelijk. ik had mijn echtgenoot waarvan ik hield én ik had eindelijk iemand voor mijn sexuele genoegens..:maar als ik eerlijk was, dan moest ik toegeven dat het zo niet werkt in praktijk.uiteindelijk komen er altijd wel enige vorm van gevoelens aan te pas. en dan moet je keuzes maken.... de ene al beter als de andere ...

[Maximus]

Ik betwijfel geen seconde dat het een uiterst moeilijke situatie is, die je in vele gevallen tot een verscheurende keuze dwingt. Voor zover die bestaat, ligt de slaagkans misschien hoger wanneer de nieuwe sekspartner niet single is maar in een vergelijkbare situatie als jijzelf zit en om morele of andere redenen (cfr. mijn aangehaalde voorbeelden, die vanzelfsprekend niet limitatief zijn) zijn/haar vaste partner moeilijk tot niet kan verlaten.

Hoewel ik jouw specifieke situatie niet ken (zijn er bv. kinderen in het spel?) bewonder ik iig de moed die jij hebt opgebracht om uiteindelijk voor jezelf te kiezen.

Ik heb een zeer sterk vermoeden dat in zeer veel relaties de eerste jaren al dan niet goede seks voldoende aan bod komt als gevolg van het verliefdheidsgevoel en de daaraan gekoppelde hormonenhuishouding. Wanneer dat gevoel overgaat in liefde, verwatert ook de seksfrequentie spectaculair en valt die bij sommige koppels totaal weg. Doorgaans is het één van de partners die plots niet meer wil. De andere partner voelt dit aan als verraad, alsof hij/zij doelbewust in een opgezette val is gelokt. Er werd je de hemel op aarde voorgespiegeld, en eens je in de relatie verstrikt zit (door kinderen die er inmiddels zijn gekomen, door financiële situaties, ...) wordt die blauwe hemel plots heel betrokken. Maar vluchten kan niet meer!

[Jippie]

Ik ben benieuwd of er ook andere stellen zijn waarbij geen of nauwelijks seks in de relatie is.
Dit door ziekte of andere psychische oorzaken.
Vaak is de behoefte aan intimiteit er wel bij de andere partner.
En hoe gaan jullie hiermee om?

Wat noem je stellen?.. Horen vijftijgers die 30 jaar samen zijn daar ook bij?
Bij iedereen komt de klad er in na verloop van tijd. Er wordt niet voor niets naar zoveel alternatieven gezocht of hulpmiddelen gebruikt.
De vijftig tinten rage van afgelopen jaar is daar een mooi voorbeeld van. Veel mensen proberen hun seksleven weer wat op te peppen door gevarieerder, spannender, anders of met anderen dan je eigen partner seks te beleven.

Ziekte, medicijnen, psychische en lichamelijke problemen... als dat de oorzaak is van een seksloos leven dan moet proberen het lot te aanvaarden of afspraken te maken. Als het jezelf zo kapot maakt dat je er telkens slecht van slaapt kun je beter de relatie verbreken

[Maximus]

Interessant artikel i.v.m. deze problematiek: Publicatie Campuskrant KU Leuven, editie juni 2014

Aseksualiteit is hot

Zowat één op honderd mensen voelt zich noch tot mannen, noch tot vrouwen aangetrokken. Deze aseksuelen vinden elkaar steeds vaker – voornamelijk op internet – en worden stilaan ook ontdekt door de wetenschap. Het doctoraatsonderzoek van seksuologe Ellen Van Houdenhove is wereldwijd één van de weinige studies die het fenomeen in kaart trachten te brengen.
Ellen Van Houdenhove is als onderzoekster verbonden aan het Instituut voor Familiale en Seksuologische Wetenschappen van de KU Leuven en aan het Departement Endocrinologie van de UGent. Ze raakte voor het eerst geïntrigeerd door het fenomeen aseksualiteit in 2010, als medewerker aan het Sexpert-onderzoek dat beide universiteiten voerden naar seksualiteit in Vlaanderen: “Aseksualiteit was op dat ogenblik nog nauwelijks onderzocht. Maar ik ontdekte wel een heel actieve internetcommunity, waar aseksuelen informatie uitwisselen en steun vinden.”
“Wij definiëren aseksualiteit als een ontbreken van seksuele aantrekkingskracht. De online gemeenschap hanteert ook termen als demi-asexual, voor wie af en toe wel seksuele aantrekking ervaart, en grey-sexual, voor wie het nog niet helemaal duidelijk is.” Een Britse studie gaf respondenten in 2004 als eerste de mogelijkheid om aan te geven dat ze zich noch tot mannen noch tot vrouwen aangetrokken voelden: 1,01% bleek zo als aseksueel te categoriseren.

‘Goede’ seks

Om het fenomeen te exploreren zette Ellen Van Houdenhove een grootschalig kwantitatief onderzoek op, met 460 respondenten in Europa, de VS, Canada en Zuid-Amerika. Omdat de deelnemers werden aangezocht via oproepjes in sociale en andere media is dit geen representatieve steekproef, maar de groep is wel voldoende groot om een aantal interessante vaststellingen te doen. “Alle respondenten herkennen zich in de één of andere definitie van aseksualiteit. Zowat een derde identificeert zichzelf als aseksueel en rapporteert de afwezigheid van zowel seksuele aantrekking als seksuele ervaring. 18 procent ziet zichzelf als aseksueel, maar ervaart toch seksuele aantrekking. Als we als onderzoekers enkel het criterium ‘afwezigheid van seksuele ervaring’ hanteren, kwalificeert nog slechts de helft van de respondenten als aseksueel.”
Om inzicht te krijgen in de beleving van aseksualiteit, werkte ze met diepte-interviews: “Ik vond slechts twee mannen bereid om mee te werken, en heb dit luik daarom beperkt tot vrouwen, negen in totaal. Zij bleken al van jongs af het gevoel te hebben anders te zijn. Bij twee deelnemers deed een tijdschriftartikel een belletje rinkelen.” De meeste vrouwen kwamen openlijk voor hun aseksualiteit uit, al ging daar vaak een moeizaam aanvaardingsproces aan vooraf. “De omgeving reageerde soms afwijzend of vol onbegrip: ‘Dat komt wel in orde als je eens goede seks gehad hebt’.”

Verliefd

Hoewel de geïnterviewde vrouwen aangaven geen seksuele aantrekking te ervaren, waren ze wel in staat om lichamelijk opgewonden te raken. “De meesten hebben ervaring met masturbatie. Voor hen is dat een louter loslaten van fysieke spanning – te vergelijken met krabben als het jeukt.” Sommigen gaven aan afkerig te staan tegenover seks, maar de meesten waren gewoon ‘niet geïnteresseerd’. Waar een aantal deelnemers nog nooit iemand had gekust, hadden anderen geregeld seks, vooral dan om hun partner te plezieren: “Uit het kwantitatieve onderzoek bleek al dat 80% van de aseksuelen wel romantische aantrekking ervaart, en verliefd kan worden. Ook de meeste vrouwen die ik interviewde, verlangden wel degelijk naar een intieme partnerrelatie, maar dan zonder de seksuele component. Sommigen stelden letterlijk dat seks en liefde voor hen niet te rijmen zijn en dat seks afbreuk zou doen aan hun gevoelens voor hun partner.”
“Een aantal deelnemers zou bereid zijn om een niet-aseksuele partner de vrijheid te geven om ‘elders aan zijn trekken te komen’. Als seks wél deel uitmaakt van de relatie, worden er duidelijke afspraken over gemaakt. Bij één koppel uit mijn onderzoek gaat het zo al achttien jaar goed.”
Omdat aseksualiteit zo zelden voorkomt, is het vinden van een werkelijk gelijkgestemde partner niet eenvoudig. “Aseksuelen moeten het soms – letterlijk – ver gaan zoeken. Eén vrouw liet me onlangs weten dat ze via een gespecialiseerde internationale datingsite een aseksuele partner heeft gevonden, met wie ze nu een bevredigende langeafstandsrelatie onderhoudt.”

Misbruik

“Hoewel aseksualiteit wordt beschouwd als een aangeboren geaardheid, stellen we in dit onderzoek toch vast dat één op vijf respondenten in het verleden wél seksuele aantrekking heeft ervaren. Het zou interessant zijn om uit te klaren of er een onderscheid kan worden gemaakt tussen een dergelijke verworven aseksualiteit en levenslange aseksualiteit.”
“In ons onderzoek zagen we alvast dat aseksuele personen die wél seksuele aantrekking ervaren, vaker seksueel misbruik hebben meegemaakt voor de leeftijd van 18 jaar (17,6%), dan aseksuele personen die geen seksuele aantrekking ervaren (8%). Uiteraard is het voorbarig om conclusies te trekken, maar deze vaststelling vormt in ieder geval een interessante piste voor verder onderzoek.”

Ine Van Houdenhove

[rampie]

goh ik denk dat dat van de situatie ahangt, als je op een leeftijd gekomen bent dat je die behoefte minder hebt kan dat gebeuren dat dat niet in balans is, ik zou aan die personen gewoon aanraden om naar hun eigen behoeftes te kijken en samen naar oplossingen te zoeken... Raak je er echt niet uit dan moet je voor je eigen geluk kiezen denk ik zo. Je kan pas een ander gelukkig maken als je dat zelf bent... ook maar gewoon mijn mening

[Jippie]

ik zou aan die personen gewoon aanraden om naar hun eigen behoeftes te kijken en samen naar oplossingen te zoeken... Raak je er echt niet uit dan moet je voor je eigen geluk kiezen denk ik zo. Je kan pas een ander gelukkig maken als je dat zelf bent... ook maar gewoon mijn mening

Het is denk ik net als bij veel andere relatieproblemen, meestal wachten we tot de opgekropte frustratie zich gaat ontladen dan zit je eigenlijk al op een punt waarbij het te laat is.
Voor je eigen geluk kiezen.. en dat is?
Als iemand het lichamelijk niet op kan brengen of als iemand totaal geen zin meer heeft dan is het spel, op enkele stuiptrekkingen na, gewoon uit.
Aangezien seksuele lust niet rationeel is maar een gevoelskwestie, zal met gesprekken en therapie weinig worden bereikt.
Afspraken maken over seks zoals buiten de deur neuken leiden in de meeste gevallen uiteindelijk toch tot een relatiebreuk. Er zijn maar weinig stellen die dit echt op kunnen brengen.
De enige oplossing is volgens mij dat degene die tekort komt inziet dat seks niet zaligmakend is en dat je het geluk in je relatie ergens anders in moet zoeken.

tot slot nog een leuke quote uit het interview met Esther Perel

Is seks noodzakelijk voor een goede relatie?
'Nee. Een seksloze relatie kan nog steeds een liefdesrelatie zijn, er kan nog steeds trouw, vertrouwen en intimiteit zijn.
Niet iedereen heeft seks nodig. Maar als een van de twee personen seks wél nodig heeft, is het opletten.'
Hoe problematisch is het als vrouwen het met hun man doen om hem tevreden te stellen?
'Vrouwen staan erom bekend dat ze hun erotische behoeften begraven.
Ze zeggen liever dat ze het helemaal niet willen, dan dat ze zeggen wát ze willen.

[Benno]

Afspraken maken over seks zoals buiten de deur neuken leiden in de meeste gevallen uiteindelijk toch tot een relatiebreuk. Er zijn maar weinig stellen die dit echt op kunnen brengen.
De enige oplossing is volgens mij dat degene die tekort komt inziet dat seks niet zaligmakend is en dat je het geluk in je relatie ergens anders in moet zoeken.

Makkelijk gezegd dat laatste, maar zo werkt het niet - vrees ik.

Weliswaar speelt de oude opvatting dat seks bijna noodzakelijkerwijze altijd met liefde te maken moet hebben, ons nog steeds parten. Waarschijnlijk verklaart die waarom mensen zich *onbewust* geneigd/verplicht kunnen voelen om verliefd te worden op de persoon met wie ze seks hebben, in die mate dat ze hun vertrouwde partner voor haar of hem verlaten.
Een verhaal van de kip en het ei waarmee alleen komaf kan gemaakt worden als dat zgn. *noodzakelijke* verband voor eens en voor altijd naar het rijk der fabelen wordt verwezen.

[Jippie]

Afspraken maken over seks zoals buiten de deur neuken leiden in de meeste gevallen uiteindelijk toch tot een relatiebreuk. Er zijn maar weinig stellen die dit echt op kunnen brengen.
De enige oplossing is volgens mij dat degene die tekort komt inziet dat seks niet zaligmakend is en dat je het geluk in je relatie ergens anders in moet zoeken.

Makkelijk gezegd dat laatste, maar zo werkt het niet - vrees ik.

Dat vrees ik ook maar ik zou realistisch gezien ook geen andere optie weten met een kans van slagen.