Als je denkt dat iets echt gebeurd is, dan lees je het veel emotioneler, dan vind je het veel spannender. Dat geldt niet alleen voor teksten, maar ook voor beelden. Als je in het journaal ziet hoe iemand overhoop geschoten wordt, dan reageer je daar anders op dan wanneer je hetzelfde in een film ziet. De meeste seksverhalen zijn saai als je denkt dat ze verzonnen zijn, terwijl je dezelfde verhalen spannend zou vinden als een vriend je ze zou vertellen en je echt denkt dat het zo gegaan is. We hebben dit gezien bij het
gangbang-topic van
groentje. Enkele mensen reageerden hier opgetogen op. Als je de inschatting maakt dat groentje het allemaal verzonnen heeft (en dat groentje misschien niet eens een vrouw is), dan zijn de verhalen in een klap saai.
Een voorbeeld van het omgekeerde is een verhaal dat een collega me eens vertelde. Op zich helemaal niet zo boeiend, maar de wetenschap dat hij dat echt meegemaakt heeft, maakt het leuk.
Mijn collega was voor zijn werk in de VS. ’s Avonds was er natuurlijk niet zoveel te doen en ging hij maar eens kijken in de discotheek van het hotel. Terwijl hij met een pilsje in zijn hand wat naar de mensen stond te kijken, viel hem een jonge vrouw op. Hij zag haar steeds mannen aanspreken en na een kort praatje weer verder gaan naar de volgende. Wat zou daar achter zitten? Wat zei zij tegen die mannen? Nieuwsgierig verplaatste hij zich zodat hij in haar nabijheid kwam. Het lukte, even later sprak zij hem aan. Zij was daar samen met haar vriend en haar vriend wilde toekijken hoe zij vree met een andere man. Zij vroeg of hij het met haar wilde doen.
Zij was een aantrekkelijke vrouw en mijn collega zei ja. “Zeg maar waar moet ik zijn,†zei hij en zij gaf hem haar kamernummer. Daarop zei hij dat hij eerst even naar zijn kamer moest en daarna bij haar zou komen. Gedachten overvielen hem. Was dit wel zuivere koffie? Zou er niet iets heel anders achter zitten? Misschien was dit een opzet om hem te beroven, of nog erger. Hij besloot zich overal tegen in te dekken. Op zijn kamer schreef hij een brief die hij op tafel liet liggen. In die brief stond waar hij heen ging en of een ieder die deze brief vond de politie wilde waarschuwen als hij niet voor acht uur ’s morgens terug was. Zijn portemonnee en zijn papieren liet hij uiteraard op zijn kamer achter. Ook bedacht hij dat ze hem zijn kamersleutel afhandig zouden kunnen maken, dus hij liet de sleutel ook op zijn kamer. Later zou hij naar de receptie gaan en zeggen: “Ik heb per ongeluk de kamerdeur achter mij dicht getrokken, kunnen jullie mij er in laten. Ik kan me legitimeren, mijn paspoort ligt op mijn kamer.â€
Al zijn voorzorgen waren voor niets. Hij is heerlijk met haar aan de gang gegaan en haar vriend keek toe. Het verhaal zou veel spannender zijn geworden als hij was ontvoerd of zoiets. Hij had een held kunnen worden. Veel spannender voor de lezers, maar niet voor hem.
