En jij... hoe beleef jij taal?
Wisselend.
Ik kan het droog als communicatiemiddel nodig hebben, maar ook als kunstuiting zonder enig praktisch doel gebruiken.
Ik maak graag de vergelijking met architectuur, ook een toegepaste kunst waar het onderscheid tussen doel en middel evenmin even zuiver te maken valt.
Men bouwt met een praktisch doel voor ogen (bijvoorbeeld huisvesting realiseren) maar er is meer te bereiken dan dat ene oogmerk: met huizen ontwerpen is het mogelijk een aantrekkelijke straat te maken, een mooi uitzicht te kaderen (waardoor de oude kerk ineens een voorname setting krijgt)... Daarnaast een bepaald gevoel erin te leggen: wil ik de huizen laten harmoniëren met de omgeving, of juist een contrast aanbrengen om een plek te verbijzonderen...? Wil ik van de straat afgekeerd wonen, of juist uitzicht op dat gemeenschappelijke voorplein bieden?
Met taal werkt het voor mij precies zo. Ik kan functioneel droog feitelijk communiceren, maar tegelijkertijd door mijn toon, vorm en woordkeus veel meer betekenislagen aanbrengen. Een humorvolle lijn eronder leggen, of met een slim steekwoord teruggrijpen op een oude kwestie, enkel voor die ene betrokkene te snappen. Spanning opbouwen, iets uitstellen. Gezag tot uitdrukking brengen, me onttrekken, of juist verbinden en schilden en zwaarden doen zakken. En dat alles met enkel een goede keus van woorden in de juiste volgorde.
Waarbij er zoveel woorden zijn met zoveel nuances, in elke setting weer anders van betekenis. Dubbele bodems, foute effecten...
Er zijn meiden, meisjes, meiskes, meisje-meisjes, oude meisjes, jonge meisjes, jongensmeisjes, troostmeisjes, meisjeskleding, kledingmeisjes, nette meisjes, foute meisjes, faute meisjes... Paulien Cornelisse is een goede in het blootleggen van al dat soort subtiliteiten.
Dit zijn nog concrete communicatieve doelen die ik met taal als middel kan beogen; daarnaast blijft staan de taal als doel op zich: de schoonheid van een volzin, het aanstekelijke ritme van een alliteratie, de kracht en lading van ... goed getimede simpele puntjes. Tekst die haakt of juist vloeit, omfloerst rookkringen maakt of juist straalt in zijn eenvoud.
Of, zoals nu, nuchter starten en lyrisch eindigen.
Zee
it's much more difficult to judge oneself, than to judge others - A. de Saint-Exupéry