Berichtdoor Rick » ma 04 november 2013, 13:57
Consensual cuckolding heeft, zo is mijn indruk, veel te maken met de 'mannelijke crisis' als gevolg van het steeds gelijkwaardiger worden van de relaties tussen man en vrouw en (vooral) de tegelijk opgevoerde maatschappelijke druk op mannen (en vrouwen) om continue maximaal te presteren. Daarbij kan in bed het evenwicht naar de andere kant doorslaan: dan trekt zij (in bed) voortaan aan de touwtjes ('pun intended'). Het Internet helpt de ervaringen te delen. Toen ik zelf in zo'n relatie belandde had ik nog geen idee dat het zo heette. Er blijken nogal wat communities te zijn die zich met de mogelijkheden en ervaringen bezighouden. Dat deze door de USA en op afstand door de UK gedomineerd worden doet vermoeden dat men in deze landen ofwel vrijer op het web praat over dit soort onderwerpen, of dat zij vrijer zijn in het verkennen van de seksuele spanning die met het onderwerp gepaard (nog eens 'pun intended' hehe) gaat. Je ziet koppeltjes uit België, Nederland, Singapore en steden in India voorzichtig meedoen, maar daar houdt 't dan wel mee op (ik laat de Japanners er maar even buiten, hun voorkeuren zijn werkelijk opmerkelijk).
Als je je samen openstelt voor de mogelijkheden van cuckolding zijn de mogelijkheden eindeloos. Maar voor het zover is komt er heel wat bij kijken. Het is leuk om taboes, normen en waarden en andere heilige huisjes om te gooien, maar wie met vuur speelt kan verwachten zijn vingers te branden.
Ik ken de diverse websites en kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de risico's, de echte motivaties en rampzalige gevolgen op grote schaal worden verzwegen. Dat is prima: als je geil bent wil je korte termijn stimulatie en heeft niemand behoefte aan een preek, ook niet als je een onderdanige slaaf bent of wat voor variant ook.
Mijn ervaring is deze.
Toen mijn vriendin een vaste seksrelatie met een vriend van ons begon namen we een redelijk bewust besluit dat risico te nemen (al was het ook de vraag of het alternatief, om er niet aan te beginnen, nog bestond). Hemel, wat was dat spannend! Ik hield meer van haar dan ooit te voren, omdat we samen hadden besloten zoiets enorm spannends toe te laten. En, feit, we hebben er beiden, alledrie, een hele tijd enorm van genoten. Maar uiteindelijk trok zij het niet meer. Achteraf kan ik mij dat goed voorstellen, maar toen het zover was voelde ik me wel verscheurd. Hoewel mijn primaire drijfeer platte geiligheid was, was ik het gaan zien als een unieke vorm van intimiteit tussen ons tweetjes en drietjes. "Als we dit kunnen, kunnen we alles samen aan...". Ik had het graag nog jarenlang doorgezet maar het mocht niet zo zijn.
Achteraf vertelde ze mij dat ze zich sterk door mij gemanipuleerd voelde om het (met hem) te doen. Dat was niet leuk om te horen, maar ik kan het mij wel voorstellen dat ze het later zo zag. Of ze dat beeld nog altijd heeft weet ik niet. Hopelijk niet. Zeker weten dat ik naliet goed naar haar te luisteren. Ze had me vaak genoeg gewaarschuwd dat het de verkeerde kan op ging.
Desondanks heb ik zelf geen spijt van deze ervaring. Ik vond het een geweldig avontuur, en zag het als iets dat we echt samen deden en iets dat op vreemde manieren juist diepe intimiteit in onze relatie bracht. Nu ja, in elk geval het eerste was werkelijk. Wat ook werkelijk was, voor mij, was de opluchting niet exclusief verantwoordelijk te hoeven zijn voor haar totale en volledige en regelmatige seksuele bevrediging, naast al dat andere waarvoor ik mij verantwoordelijk voel. Dit moet, dat moet... Langdurig voorspel dit, leuke situatie dat, orgasme zus en praten zo.... Voor mij was het een bevrijding dat te kunnen "uit besteden", en te zien, horen en weten dat zij daar dan ook veel (meer) plezier in had. Al met al werd het een verslaving (opnieuw, pun intended). Meer, meer, meer met hem, minder met mij... Het was een zoektocht naar bevrijding.
Ik weet het, mijn prioriteiten zitten in de war, maar zo pakte het uit. Ik ben er nooit overheen gekomen. Seks was en is niet meer zoals het was voor deze ervaring.
Het enige dat ik wilde was een lieve intieme relatie waarin we beiden erkenden dat ik als man en haar liefhebbende partner niet op alle vlakken perfect was en kon zijn. En dat die erkenning tot een speciale onconventionele uitkomst leidde waar we beiden gelukkig mee zouden zijn. Daarin is zij een heel eind meegegaan, maar het was uiteindelijk veel te veel gevraagd. Voor haar werd het allemaal veel te verwarrend. Wat mij/ons uiteindelijk de das omdeed was dat mijn seksuele verslaving aan de situatie mij er van weerhield nog goed naar haar te luisteren, en de man te zijn die ik moest zijn op de momenten dat ik mijzelf moest vermannen.
