Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
In principe ben ik het met je eens. Maar ik heb (van heel dichtbij) gezien, en zie nog steeds, dat niet iedereen dat kan. Sommige mensen blijven hun leven lang 'slachtoffer' van hun jeugd. Kunnen (of willen) daar niet overheen stappen. Blijven dus altijd hangen in hun slachtofferrol. En ik denk dat ze dat vaak nog niet eens zelf door hebben...Dat hij een moeilijke jeugd heeft gehad kan best zo zijn maar op een gegeven ogenblik moet dat klaar zijn (hoe iemand dat doet kan verschillen) en doorgaan met het NU.
Last hebben van het verleden wil niet perse zeggen dat je in de slachtofferrol blijft hangen.In principe ben ik het met je eens. Maar ik heb (van heel dichtbij) gezien, en zie nog steeds, dat niet iedereen dat kan. Sommige mensen blijven hun leven lang 'slachtoffer' van hun jeugd. Kunnen (of willen) daar niet overheen stappen. Blijven dus altijd hangen in hun slachtofferrol. En ik denk dat ze dat vaak nog niet eens zelf door hebben...Dat hij een moeilijke jeugd heeft gehad kan best zo zijn maar op een gegeven ogenblik moet dat klaar zijn (hoe iemand dat doet kan verschillen) en doorgaan met het NU.
Zomaar een quote uit je bericht. Dat voelt niet echt goed.....Hij is aangekomen sinds we samen zijn, heeft geen zin in routine (op tijd naar bed/opstaan/eten etc)
Dat zegt hij wel, maar hij gedraagt zich er niet naar:Hij wil niet dat ik hem verlaat en zegt nog meer van mij te houden als in het begin.
Ik ben het met Thomas eens: dit klinkt helemaal niet goed.als hij weer eens achter zijn telefoon kruipt om te facebooken terwijl ik hem probeer op te winden of dat ik een slap excuus krijg als 'je moet morgen vroeg werken/ ik heb later wel sex met je/ ik wil tv kijken'.
Als ik je verhaal zo lees blijkt maar weer dat ouderdom niets met leeftijd te maken heeft.P.S.
We zijn een redelijk jong stel, aan ouderdom zal het niet liggen.
Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 9 gasten