De ondraaglijke snelheid van het bestaan

[Spot the difference]

Heeft er iemand tips over hoe je het leven minder snel kan laten voorbijgaan? De meesten kennen het fenomeen dat hoe ouder je wordt, hoe sneller de jaren voorbij lijken te vliegen. Er zijn diverse hypothes over hoe die perceptie komt, maar bon, daar hebben we niet veel aan. Ik heb er hoe dan ook last van: er komen te vlug jaren bij. Alweer is de winter daar. Alweer is het straks lente en zomer. Alweer een jaar dichterbij de dood.

Zouden er geen manieren bestaan om dat gevoel tegen te gaan? Gaat dat gevoel weg als er meer intensere momenten zijn? Moeten we momenten inlassen om stil te staan bij de dingen? Lijk je dan langer te leven? Of moeten we onze vrijetijdsagenda nog meer vullen met sociale activiteiten? Of brengt meer avondlijke rust een ander gevoel? Helpt het als je de TV uitlaat, of net meer aanzet? Moet je grote momenten hebben van liefde of verdriet, moet je meer mijlpalen hebben? Moet je zoveel mogelijk van de wereld zien, of elke dag verwonderd zijn van een insect dat je tegenkomt in je achtertuin? Moet je 1000 dingen i.p.v. 100 dingen doen? Laat je zo de tijd wat meer stilstaan?
Zou het minder snel gaan als ik niet nu al weekendjes in de toekomst plan? Want daar kijk je naar uit, maar als het zover is ben je weer twee maanden verder. Dus gewoon niets plannen en enkel in het nu kijken, vandaag. Zo leefden we tenslotte ook als kinderen.
Of nog: kinderen stappen niet maar lopen, krijgen veel prikkels ook. Zou het dat zijn? Het volwassen tempo is te traag, we doen te weinig per dag? Of we hebben teveel verplichtingen (studies, werk, huishouden, ...): allemaal zaken die we doen zonder daar persé genoegen in te scheppen. Is het dat: hoe liever je je job doet, of bij uitbreiding, hoe liever je leeft, hoe trager de tijd gaat?

Ik kan 101 zaken bedenken maar ik weet het niet. Ik wil alleszins dat het trager gaat. Iemand tips? Iemand die hierover al gefilosofeerd heeft?

Spot, geregistreerd in 2003

[Pip]

Hee Spot

Het eerste wat in me opkomt als ik je stukje lees is: stop met "moeten". Probeer te mogen ipv moeten.
Mij helpt dat al heel veel. Meer genieten van de dagelijkse dingen, de dingen "moeten" maar hee, je MAG ze doen.. nou ja, beetje vaag geloof ik.

Ik probeer de snelheid van het leven de baas te blijven, door zoveel mogelijk in het NU te staan. Ik kan enorm opzien tegen het stofzuigen van de hele woonkamer. Maar genieten van een schone vloer. en ik mag zelf dat moment van genieten bepalen en "veroorzaken". Zo doe ik mijn best van noodzakelijke dingen, iets leuks te maken. En de ervaringen van die alledaagse dingen sla ik op mijn interne harde schijf van geluk op. En die raakt nooit vol!! Heel handig.

Mindfulness is ook zo'n manier van in het leven staan. Google er maar eens op.

Sterkte!!

[erofun69]

Spot, topgozer

Ja, ik heb er over gefilosofeerd.
Op de begrafenis van m’n vader riep een tante, die ik al jaren niet had gezien, me van verre toe : “gvd, wat ga jij op je vader lijken”. I took it as a compliment, want m’n vader was in zijn tijd een goeduitziende kerel.
Later realiseerde ik me, dat ik in teveel opzichten op hem was gaan lijken, hoezeer ik me ook ooit had voorgenomen, om alles anders te doen dan hij. Workaholic, roken en zuipen, echtscheiding, 2 of liever 3 bolides voor de deur, etc. En ik vroeg me af, of dit ook in mijn verschiet zou liggen: eerste hartinfarct midden 40…
Dat laatste moest ik zien te voorkomen bedacht ik me – heel wijs.

Ik weet nog goed, dat ik kort daarna nota bene in de Marie Claire las : “als je je leven in sneltreinvaart leeft, mis je al het moois”. Dat ráákte me, want ik leefde juist op topsnelheid, om maar niets te missen.
Als klap op mijn vuurpijl zag ik The Bucket List ( Jack Nicholson, Morgan Freeman) en besloot mijn roer om te gooien.

Nee, je kunt de tijd niet laten stilstaan. Maar je kunt zélf wel stil gaan staan. Ik heb mijn bucket list, my things to do before I die, gemaakt. Doe ze en vink ze af. Mijn tijd is kostbaar, ik besteed het zoals ik dat nuttig vind voor mij en mijn meest dierbaren. Ik ga niet naar een verjaardag, receptie, feestje, als ik dat toch eigenlijk maar uit “goed fatsoen” zou doen. Ik ben veel minder gaan werken en woeker met die vrijgekomen tijd. Ik heb mij ooit voorgenomen, om 200 jaar oud te worden. De kans dat dat lukt, is niet zo heel groot. Maar als het mijn tijd is, zal ik met recht kunnen zeggen I did it My Way

Want : In the end, it’s not going to matter how many breaths you took, but how many moments took your breath away.

Neem daarom de tijd om stil te staan bij de zaken die er echt toe doen. Dan maakt het weinig uit, hoe snel de onbelangrijke dingen voorbij gaan.

Ero, geregistreerd in de 60-er jaren

[droomvlinder]

goedemorgen Spotje...dit is een onderwerp dat mij voortdurend bezig houdt.Zelf heb ik ook vaak het gevoel dat het leven als zand tussen m'n vingers wegvloeit.Mijn vriend maakt vaak de opmerking dat ik m'n dagen volprop met activiteiten en dat ik er daardoor niet altijd de smaak van proef.Maar ik heb niet het gevoel m'n leven te verspillen met wat ik zelf plan maar wel met het geld verdienen om ervan te leven.Dit komt omdat m'n werk me de laatste jaren weinig genoegen en erkenning brengt en ik me er, gezien m'n leeftijd een beetje gevangen in voel.
Maar ik heb een 7-tal jaren geleden besloten om nog maar 4/5 te werken tijdskrediet : grappige term een krediet aan tijd... Je verdient wat minder geld maar je leeft een beetje meer en het geeft je de kans om ietsje anders te gaan leven. Ik heb het gevoel dat het leven minder snel voorbij ijlt als we het vereenvoudigen. En daarin begrijp ik Erofun die "sociale verplichtingen" weert en ze vervangt door zinvolle momenten. Nee durven zeggen af en toe en gewoon rust in jezelf brengen.Alles met meer eenvoud tegemoet gaan, dan hoef je je de benen niet vanonder het lijf te hollen.
Liefst niet alles plannen. Maar dit blijft moeilijk.
Voor het ogenblik lees ik het dagboek van Henri David Thoreau , filosoof van de 19 e eeuw die je uitnodigt tot meditatie en aanschouwing : zien in plaats van kijken noemt hij dat . Zien is trager , kijken is actiever maar je mist de diepte .Hij schrijft bv (1839) " De natuur haast zich nooit;haar hervorming volgt een regelmatige stroom. De knoppen aan de bomen zwellen zonder dat je het merkt, zonder haast en zonder wanorde, alsof de korte lentedagen een eeuwigheid zouden duren. Elke actie lijkt op dat moment diegene waarvoor alles moet uitgesteld worden. Waarom zou de mens zich haasten,alsof hij minder dan de eeuwigheid zou hebben om de kleinste actie uit te voeren?Laat hij eeuwen nemen als het nodig blijkt om de nederigste taak uit te voeren, zelfs om z'n nagels te knippen.De wijze is kalm, nooit opgewonden, noch ongeduldig. Op elk moment is hij daar waar hij staat, zoals reizigers die hun lichaam rust geven bij elke stap in plaats van anderen die hun spieren pas ontspannen wanneer ze zo vermoeid zijn dat ze moeten stoppen"

Op dit moment heb ik dit kleine boekje nodig . En misschien zou het goed zijn om zoals Erofun, voor het te laat is even rustig op te schrijven wat ik nou eigenlijk wil met het leven ....

Samen nadenken is ook even stilstaan : geregistreerd in 2002......

Vraagje aan Erofun: afvinken op je lijstje wil dat zeggen dat je die belevenissen niet meer nog eens wil beleven of blijven ze de moeite waard om het nog eens over te doen?

[Iago]

Sjee, Spot. Je tiepte dit met je leesbrilletje op en je gebit in een glas naast je?

Ik merk, dat als ik aandacht besteed aan wat ik doe de tijd anders voelt als op dagen dat ik me laat leven.
Dat doe ik dus ook zo min mogelijk. Mijn telefoon neem ik dan in principe niet op, mijn mail lees ik alleen als ik daar zin in heb. Ik laat een ander niet mijn dagen indelen, en heb weinig waardering voor de ontstane gewoonte om constant bereikbaar te zijn en elke hersenscheet de wereld in te slingeren.

Terugkijkend is het een beste brei aan het worden. Van de week zaten we samen te piekeren wanneer iets gebeurd was, en dat probeer je dan aan de hand van grote zaken en gebeurtenissen vast te stellen.

Wanneer zaten we op dat terras?

Ik ben geregistreerd in 2002, via een analoge telefoonlijn. Weet je nog? Toen porno kijken nog leuk was?
Oplossingen heb ik niet. Het wordt winter, en je gaat op een dag dood. Nou en?
Als dat dan maar met een grote glimlach gebeurt, en met het gevoel dat je er eigenlijk nog geen tijd voor hebt.

Iago

[Elfri]

Lieve Spot... lieve man vol vragen én antwoorden!
Ik zal hier een kopie van mijn reactie op 'leven in het nu' zetten. Ik heb het gevoel dat je er wat aan kan hebben.

De kracht van het nu anno 2011.

Er is veel om naar uit te kijken, het leven is rijk. Wanneer sta je nu stil bij de kracht die het nu met zich meebrengt? Daar moet toch een soort van noodzaak voor zijn, het leven gaat in dagelijkse vorm veelal aan het nu voorbij.
Ik leef in het NU, wat ik nu kan doe ik nu. Wat ik nu kan voelen, komt binnen.
Ik kies er ook wel eens voor om vooral niet in het NU te leven, dan heb ik behoefte aan een dagelijkse benadering van het leven. Het NU doet me dan eventjes te veel pijn. Ik verzink dan graag naar een vredige plek waar ik toekomstplannen maak die nooit zullen uitkomen. Ik verbeeld me dan dat ik tijdloos ben en realiseer me na een tijdje dat we dat allemaal ook zijn. Uiteindelijk zijn we allemaal tijdloos en vrij van beperkingen. Dat gevoel neem ik weer mee naar het NU.

Ik sta er elke dag even bij stil als ik mijn kindjes naar school breng. Hun grenzeloze vertrouwen in de toekomst zonder dat ze weten wat het inhoud. Elke dag weer krijg ik er een glimlach van om mijn mond. Hun wil te leven en beleven is aanstekelijk en geeft me een huppelgevoel van binnen.

Zodra ik op mijn werk ben, sta ik er even bij stil dat ik het nog kan! Ik kán nog werken en doe dat met veel plezier. Ik geniet van de waarde die ik er zelf aan toe ken. Het is mijn eigen verdienste waar ik bijzonder trots op ben.

Mijn liefde.. ik heb weinig lessen gehad om te leren wat liefde eigenlijk inhoudt. Hoe het gegeven moet worden en al helemaal niet hoe je moet ontvangen. Maar ik kan dat zoals ieder mens dat kan. Diep in jezelf berusting, warmte en zachtheid vinden is een beleving. Elke dag voel ik me gezegend en sta ik stil bij wat er van binnen met mij gebeurt. Het houdt mij op de been, het raast over alles heen en maakt me gelukkig.

Zo voelt mijn kracht van het NU aan. Elke dag opnieuw komen mijn belangrijke bevindingen terug. Soms klein, soms groot. Maar altijd tastbaar. Een fles champagne op de maandagavond omdat we vieren dat we een goed leven hebben... Uit het niets even 's avonds in het donker een strandwandeling maken omdat we de wind willen voelen...

Het voelt zo krachtig, dat NU. Daardoor kan ik voelen.

Sinds mijn scheiding van de papa van mijn kindjes ben ik gaan doen wat bij mij past en hoort. Bovenstaande is daar een dagelijkse invulling van. Mijn theorie om het leven zo "langzaam mogelijk" en dus zo intens mogelijk te kunnen beleven, is puur dingen doen en voelen waar je je fijn bij voelt. Een soort van 'ja-therapie'...
Een JA is zo veel sterker dan een NEE tenslotte .



Elfri.. nieuw bloed op she sinds 2010

[erofun69]

Vraagje aan Erofun: afvinken op je lijstje wil dat zeggen dat je die belevenissen niet meer nog eens wil beleven of blijven ze de moeite waard om het nog eens over te doen?

Afvinken wil voor mij zeggen, dat ik iets van de dingen die ik per se nog in mijn leven wil doen, heb gedaan. Net als in die film was dat bijvoorbeeld autoracen. En dus togen een paar kameraden en ik naar Zandvoort en raceten rond als dolle (nee, geen jonge ) honden in Porsches en Lambo's. Zéker voor herhaling vatbaar!
Eh...er staan ook dingen op waar ik nieuwsgierig naar was en die echt niet voor herhaling vatbaar zijn . Nahja, been there, done that.
Hoe dan ook, eerst de hele lijst afwerken, voordat de leuke dingen herhaald worden

[droomvlinder]

Erofun :"Hoe dan ook, eerst de hele lijst afwerken, voordat de leuke dingen herhaald worden"

mmmm ik heb zo m'n twijfels

[erofun69]

@droomvlinder : uitzonderingen bevestigen de regel

[Carina]

Mijn manier om de tijd wat langzamer te laten gaan is bewust genieten. Met de nadruk op bewust.
Want kennen we niet allemaal het fenomeen van de tijd die vliegt als het leuk is?
Daarom sta ik bewust stil bij de leuke dingen. Besef ik dat ik geniet op dat moment. Niet 1 keer, meerdere keren. Als ik op vakantie ben, vlieg ik niet van de ene excursie naar de andere. Nee, ik beleef en geniet van wat ik zie. Laat het op me inwerken. Verwonder me. Om vervolgens te genieten van het uitrusten van de dag. En daarna weer te genieten van de volgende dag. Klinkt een beetje vaag. Maar dat is mijn manier.

Je kan het vergelijken met een zak chips. Die kan je op 2 manieren eten. Je kan gewoon chips in je mond proppen en de zak leegknagen, of je kan werkelijk genieten van wat je in je mond stopt ( ). Is je wel eens opgevallen dat je soms iets eet gewoon omdat het op moet? Dat het eigenlijk niet meer zo lekker is als toen je de eerste hap nam? En voor je het weet is die zak leeg. En heb je er, voor je gevoel, lang niet zo van genoten als had gekunt...

Meer bewust zijn dus...

Weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Hoop dat het een beetje gelukt is.

[Mar]

.

[erofun69]

Ero doet het te haastig.
Schrijven, bedoel ik.
Ofwel hij heeft een breed scala aan uitzonderingen tot zijn beschikking.
Dat is vast en zekers zijn volgend repliek

-ondanks in een bepaald opzicht toch wel degelijk vingervlug, nu heel langzaam typend- …
Ik repliceer een andere keer. Spot ‘moet’ eerst maar ‘ns reageren.
Maar ’t is alsof je me kent bloemetje

[droomvlinder]

prachtige tekst die door Mar van jou wordt aangehaald....wijze woorden ....En zo zien we maar weer dat onze diepe gevoelens altijd om hetzelfde gaan : waarvoor en voor wie willen we leven ..

[Laars]

Mooi topic!!

Spot, leg de viagra ook even opzij , ik ben benieuwd naar jouw reactie!

Laars, worstelt net zo en komt maar niet boven...

[Spot the difference]

Lieverds, bedankt om mee te denken! Het klinkt belachelijk, zeker in dit topic, maar ik heb nog geen tijd gevonden om op mijn gemak te reageren, ik wil het goed en uitgebreid doen, hopelijk een van de volgende dagen.