Foute vrouw en ludevedu

[nikki-wear]

Hoi Mar,

Ik lees steeds even me en ik heb een paar reacties over de dingen die me opvallen. Van afstand is dat misschien wat makkelijker, en tegelijkertijd ook moeilijk want ik heb geen flauw idee of ik het bij het rechte eind heb. Maar ik gok het erop.

Je situatie is onveranderd. Ik denk dat alleen jij de situatie kan veranderen. En ander gaat het blijkbaar niet doen.
Je bent er klaar voor. Je hebt jezelf blijkbaar klaar gemaakt voor een volgende stap
Er kleven risico's aan elke beslissing die je neemt of niet neemt. Mijn ervaring is dat als je geen beslissingen neemt, je ook niet het heft in handen heb (in dit geval van je eigen leven)
Geluk nodig hebben. Geluk kan je ook afdwingen. Geluk zit hem in actief je leven in handen nemen en dan komt het stuk geluk hebben ook. Immers, jij bepaalt dan voor een belangrijk deel wat er gebeurt

Kort gezegd, denk ik dat je al klaar bent voor een volgende stap, maar dat je (logisch) de duik in het diepe niet durft te nemen. Maar bedenk, dat het helemaal niet zo een diepe duik hoeft te zijn. Misschien brengt een volgende stap je juist heel veel.

Bij het lezen wat je allemaal schrijft lijkt het hier vandaan makkelijker dan het in werkelijkheid is. Misschien kunnen anderen mijn woorden wegen en reageren of wat ik schrijf ook zo bij anderen overkomt.

In elk geval sterkte, nik

[MariekeH]

Lieve Nik,

Helaas, er zijn dingen die ik niet zelf voor elkaar krijg, en aan hem ligt het allang niet meer..

Ik kan niet zomaar de deur uit stappen om hele voor de hand liggende redenen.
veel praktische problemen...

IK wil weg, nu nog een woning, en goede begeleiding voor mijn kind... die vanwege omstandigheden dit ook niet zonder schade gaat doormaken..

beiden zijn niet voorhanden...

Ik heb deze discussie al gehad , met iemand die riep , in groningen ( bv) zijn vast wel huisjes voor je, tja alleen kan ik mijn kind dan niet meenemen.. die kan om redenen niet weg uit deze omgeving. Dus als ik die stap maak ben ik mijn kind kwijt.... Kan, is een keuze, maar voor mij is dat geen keuze...

Het is niet een kwestie van in het diepe durven duiken, maar een kwestie van geen diepe hebben om in te duiken...

Was het maar een kwestie van durven

[nikki-wear]

Hoi Mar,

Sorry voor de late reactie. Ik weet ook niet echt wat ik schrijven moet. Het is nogal ,..... heftig. En je kind niet meenemen , waar je ook heen gaat is idd geen optie. Maar blijf hoop houden, er moet een oplossing zijn.

gr Nik

[Suzette]

@ Nikki

Mar is iemand anders op dit forum...

Ik neem aan dat je verkleinend MariekeH bedoeld, of ben ik nu in de war?

Vrijdag riep ik, prive, nog dat er geen onoplosbare problemen zijn maar ik besefte toen al wel en nu weer dat er wel zeer lastig op te lossen zaken zijn.

dus: @MariekeH: cyberhug

[Mar]

@ Nikki

Mar is iemand anders op dit forum...

Ik neem aan dat je verkleinend MariekeH bedoeld, of ben ik nu in de war?

Nee. Je ziet het goed.
Er zijn een Mar en een MariekeH.

[Nelly]

@Lieve MariekeH. - Misschien is de eerste stap die je kunt zetten een maatschappelijk werkster nemen.
A. Hebben die een beroeps-zwijg-plicht = ze kunnen met je meeluisteren & meer dan wij op dit forum
B. Horen ze een heel goed netwerk in de omgeving te hebben met oplossingen voor alle praktische zaken.

Je wilt weg - maar nu lukt dat je niet. Ik duim heel hard voor je dat je een route gaat vinden (klein stukje, bij klein stukje) om te komen waar je wezen wilt.

Veel sterkte van Nellie

[nikki-wear]

@Suzette, Je heb gelijk, ik ben mss wat snel 'amicaal' met mijn Mar, maar ik bedoelde inderdaad Marieke.

@Marieke, ik wens je heel veel sterkte, mss kan het advies van Nelly je inderdaad wat verder op weg helpen.

Nogmaals sterkte , Nik

[MariekeH]

Weer iets meer dan een jaar later, en het einde van mijn huwelijk lijkt nabij te komen. Geen idee wat er veranderd is in de tussentijd, dan weer een jaar ouder zonder verandering. Gezien ik inmiddels een buffer heb kunnen opbouwen waardoor ik tijdelijk een hogere huur zou kunnen overleven ( mits het gevecht met advocaten niet te kostbaar gaat worden, hoop stiekem op een mediatoroplossing) lijkt het er op dat ik nu me aan het voorbereiden ben om na de zomer mijn huwelijk los te laten.

Ik ben nog voorzichtig aangezien de situatie nog altijd precair is en ik nog altijd mijn kind heb die in alle opzichten voor gaat en waar de situatie veilig voor moet zijn.

Tips van de mensen die dit al eens gedaan hebben (vooral practische) zijn meer dan welkom

[Spelfje]

Hé Marieke,
Jeetje het verbaast me eigenlijk dat het al weer zo lang geleden is dat je topic opende. Wat heb je het nog lang uitgehouden zeg! Wat maakt dat je nu, na de zomer, de stap wilt gaan nemen?

Spelfje *die ooit ook die stap heeft genomen*

[MariekeH]

Op dit moment heb ik echt het gevoel tijd te verspillen, heb op het moment geen dingen die aan me trekken, en zoals ik al zei, ik zou het nu even uit moeten kunnen zingen in het dure segment huren, natuurlijk wil ik dat niet, maar goed het lijkt erop dat ik geen andere keuze heb.

Ik zou nog een jaar kunnen wachten, dat is ergens wel aantrekkelijk om niet eerder te verhuizen dan dat kind naar de middelbare gaat, maar ik lijk het niet meer te trekken thuis, loop iets te vaak tegen de muren op.

Rustige de tijd voor de beslissing, nu alleen nog bedenken over de zomer heen wat de juiste dingen zijn die ik moet regelen. Het is nog altijd zaak om vlot weg te kunnen na het dumpen van de info.

[Spelfje]

Heftig hoor!
Geld of "wachten totdat de kinderen groot zijn" mogen eigenlijk geen "excuus" zijn.
Het is voor een kind ALTIJD verschrikkelijk als papa en mama uit elkaar gaan. Misschien wel JUIST als het op de middelbare school zit.

Je moet het doen voor jezelf; voor JOUW toekomst.
Uit elkaar gaan is zwaar. Als je er zo vlak voor staat kan je eigenlijk nog niet goed overzien wat het allemaal inhoudt. Je kunt je practisch gezien nog zó goed voorbereiden, maar op wat het met je gevoel en uithoudingsvermogen gaat doen kun je je nu nog nauwelijk voorstellen.
Toendertijd wilde ik ZO graag van mijn ex af (en daar ben ik nog steeds blij om!) dat ik mezelf geen tijd gunde om te voelen wat het allemaal met me zou doen. Vooral het missen van mijn kinderen, als ze bij ex zijn, valt me zwáár! Zó zwaar zelfs dat ik soms, heel soms, denk "als ik dit allemaal vantevoren had geweten..."

Maar, als je deuren sluit gaan er andere deuren open...en gelukkig ben ik er qua Liefde, aandacht, sex dus MAN op vooruit gegaan

Dat gun ik jou ook!

[MariekeH]

In dit geval waren beiden wel een geldig excuus

Kind kan per direct risico lopen als ik het vertel. En ik mag van instanties niet de regio uit tot ze naar de middelbare school gaat.

Dus huisvesting moet geregeld zijn en in deze regio als ik na de zomer weg wil

[EstherC]

Wat een heftig verhaal is het toch. Helaas kan ik je geen tips of adviezen geven. Zelf ben ik ook wel gescheiden, maar mijn scheiding is eigenlijk best soepel verlopen. In ieder geval wil ik je heel veel sterkte wensen. En als er ooit iets is dat ik voor je kan doen of betekenen....let me know.
Dikke knuffel en veel wijsheid en geluk de komende tijd.

[droomvlinder]

Marieke, volgens mij is het voor een kind minder hard als het schoolkamaraadjes en beide ouders regelmatig kan blijven zien. Ideaal is dus ervoor zorgen dat je kind zo weinig mogelijk moet opgeven buiten het feit van het gemis beide ouders samen te hebben.
Als het enigzins mogelijk is, ik ken je situatie niet , zoveel mogelijk de nadruk leggen op het ouders blijven ook al blijf je geen partners .

Een kind heeft stabiliteit nodig en van wijk, school , huis en vriendjes veranderen is ontzettend veel tegelijk .
Verder een goed budget voor jezelf maken , realistisch bedenken dat als je werkt je geen tijd zal hebben om je kind overal heen te voeren, dus ook liefst zo dicht bij school en ontspanning wonen dat je kind er zelf heen kan.
Met je man aan een lijn blijven trekken als er beslissingen zijn , zodat je kind blijft voelen dat het ouders heeft en jullie niet tegen elkaar gaat uitspelen.
Verder wens ik je veel sterkte en vooral veel energie want alleen heb je geen vangnet ,

I have been there... maar het is alleen mijn kijk op de zaken.

[Venus]

MariekeH, we zitten weer op één lijn, ik ben ook bezig met de nodige stappen, geld aan het reserveren, ben bezig om een extra baan te regelen, zodat ik het financieel kan redden, en ik weet dat het moment bijna daar is...
Ik heb als het goed is binnenkort een sociale huurwoning, en dan moet het lukken! Dan gaat het lukken!!
Het is nu het goede moment voor mij. Doordat de relatie met mijn minnaar voorbij is, ben ik in gaan zien dat ik dit niet vol kan houden, en dat ik het nu moet doen. En eigenlijk heeft het verbreken van die relatie me sterker gemaakt. Ik weet dat ik niet weer voor iemand moet vallen, voordat ik het hoofdstuk huwelijk afgesloten heb. En daar ben ik nu druk mee bezig...
Sterkte ermee, ik weet hoe je je voelt, en ik weet dat je het kan!! Maar tips heb ik helaas (nog) niet voor je