Na een aantal jaren heb ik nu de sterke behoefte te schrijven over hoe dat allemaal verder is gegaan. We zijn nu 9 jaar samen en inmiddels getrouwd. De seks was geweldig elke keer dat we een sessie hadden, maar die verminderde sterk. Niet van mijn kant, maar van zijn kant: met steeds meer weerstand begon hij de sessies, maar daarna was het dan altijd weer prachtig. Het idee van een 24/7 waarin niet-D/s ook een optie is, door hem bepaald, was op papier gezet in de vorm van een contract, en dat is eigenlijk nooit echt gaan lopen.
Ik heb letterlijk het gevoel gehad dat mijn Meester is verdwenen, dat hij het contract eenzijdig ongeldig heeft gemaakt. Het is waar dat ik een aantal verschrikkelijk drukke jaren heb gehad en dat dat hem ook tegen is gaan zitten, vooral toen een project bij mij heel slecht ging en ik bijna een burn-out had.
“Even tussendoor†is nooit een optie geweest voor hem. Een hand op een intieme plek tussendoor, me aan mijn vlecht naar een donker hoekje trekken, iets lichtelijk wreeds doen met een erotische inslag - daar droomde ik ook van maar zo werkt hij niet.
De laatste twee jaar was het minimaal: geen penetratie meer, en enkel naast me liggen en me strelen terwijl ik me masturbeerde. Ook op persoonlijk vlak was hij meestal negatief en geïrriteerd, niet alleen naar mij toe, maar naar zichzelf. Natuurlijk hebben we nog steeds mooie momenten gehad als stel, en ik ben heel verliefd op hem geweest tot twee jaar geleden.
En toen gebeurde het, een paar maanden geleden: via een werkproject, op een gezamenlijke reis van X en mij, leerde ik iemand kennen waarmee er gelijk een hevige uitwisseling van feromonen was. Dat heb je met sommige mensen, heel veel chemie tussen onze huiden. Dat heb ik maar met 1 ex zo gehad (een relatie die verder niet al te best werkte).
X merkte dat vanaf het eerste moment (ikzelf had het nog niet door) en toch bleef hij me vragen om die dagen vooral zoveel mogelijk weg te blijven overdag en te werken met die ander. In al die 6 jaar van sekstekort ben ik nooit iemand tegengekomen waarvan ik dacht: daar wil ik seks mee, maar met deze rare, intelligente en spontane man had ik die drang elke dag meer. En hij deed steeds rare onverwachte dingen, en ik hou van raar.
Na een week ging X het “weer proberen†om seks met me te hebben. Dat zijn al jaren van een zwetende X, die liever niet wil beginnen, die heel gestressed raakt, en dan voorzichtig met lichte tegenzin begint nadat ik hem meerdere malen heb aangemoedigd. Voor een vrouw is dat triest. Je voelt je helemaal niet begeerd. Je bént niet begeerd. Het is een seksueel probleem van X, dat hij na een half jaar eigenlijk al niet zoveel zin meer heeft, de nieuwigheid is er vanaf. We hebben dat geprobeerd op te lossen met met derden sessies te doen (werkte maar zo-zo) en hij heeft een enkele sessie zonder seks met iemand anders gedaan.
Die dag dus zat ik er niet lekker in en was ik al aan het fantaseren met de ander. Want die had al een plek op mijn knie met een vingertop aangeraakt, die had me al rare omhelzingen gegeven, die had mijn buik al gestreeld, die had een kippenpoot op een onbehoorlijke manier zitten zuigen, die had al meerdere manieren gevonden om me te doen blozen (iets wat ik praktisch nooit doe). Dat merkte X natuurlijk meteen, dat ik niet aanwezig was, en we stopten en we hadden een eerlijk gesprek van urenlang. Ik zei dat het seksuele verlangen zo groot is bij mij naar die ander dat ik niet weet wat ik moet doen met mezelf.
Na lang praten en alle mogelijke consequenties bepraten, besloten we dat ik naar bed mocht met de ander. X was triest maar sereen en vastbesloten. Wel was duidelijk dat dit negatieve consequenties voor onze relatie kon hebben, zelfs dat hij zich seksueel voor mij kon gaan afsluiten. Maar we hadden geen idee wat er werkelijk zou gaan gebeuren.
De volgende dag, na het via de telefoon hebben besproken met de ander, ging ik naar diens huis om “het te doenâ€. Er waren hele fijne en verrassende dingen die hij deed en andere die ik helemaal niet aantrekkelijk vond. Dus ik dacht: “nou, dat is het.†Ook al had X gezegd dat ik het een hele week kon doen.
X opgelucht. Toen werd ik ongesteld en de ander zei dat het heerlijk is met een ongestelde vrouw, omdat we daar beneden dan warmer en natuurlijk gladder zijn, en dat het menstruatiebloed geen enkele weerzin bij hem opwerkt. Hij is ongelooflijk met zijn vingers in mijn vagina, ik heb nog nooit iemand ontmoet die dat deed... laat staan zo goed! Dus ik zei tegen X dat ik dat graag wilde proberen, met iemand die zo enthousiast is om het met een ongestelde vrouw te doen, zonder tampon ofzo! Hij zei: doe maar.
Die tweede keer was wel erg goed.
We bleven daar twee weken en daarna gingen we weer weg. Na die twee keer heb ik het niet meer gedaan maar vlogen de vonken er lichamelijk vanaf. Maar het project met de ander is belangrijk voor me. De ander heeft vanaf het begin gezegd dat hij verliefd op me is, wat ik niet zo serieus nam want hoe kan je nou verliefd op iemand zijn vanaf dag 1? Hij is een beetje sentimenteel en poëtisch dus dat nam ik met een korreltje zout.
Het contact bleef met de ander, op werkgebied en ook op persoonlijk gebied, beiden met die sterke seksdrang maar elkaar toe. X ging steeds meer snauwen naar me en ik kon al niks meer zeggen (zo is hij al de laatste twee jaar maar nu werd het echt heel erg). Wat daar gebeurd was en nu verder ging versterkte en versnelde het proces waarin we al jaren zaten. X kreeg een persoonlijke crisis en zag eindelijk in dat hij een heleboel aan zichzelf moet veranderen, om te beginnen zijn ego. Ook zijn seksualiteit moet hij aan de kaak stellen.
We hebben nu een paar maanden gehad van de persoonlijke crisis van X, waarin hij het heel moeilijk heeft. We zijn een maand apart geweest, ik bezocht mijn familie, en zo gaven we elkaar de tijd om adem te halen. Ik ben doorgegaan met contact hebben met de ander omdat hij een persoon is die professioneel en persoonlijk belangrijk is voor me. Dat wist X en we hebben de mogelijkheid van een open relatie / polyamorie besproken.
En in dat proces zitten we. Ik ben nu bij de ander een maand. Voor mij werkt dit trio, en accepteer een toekomstig kwartet. Het was niet mijn oorspronkelijke droom. Ik ben niet verliefd op de ander maar hou wel van hem. Hij is wel verliefd op me. Dat maakt het een beetje lastig, want ik wil een positief element zijn in zijn leven, niet iemand die hem niet geeft wat hij zo zeer verlangt. Hij accepteert dit relatietrio ook. Ik voel dat ik verliefd ben op X, ook al zijn we zo verschillend. X is bezig met het accepteren van deze realiteit en wil dat het werkt. Het kan heel goed werken, want X is graag alleen. Het spijt me voor hem dat het zo heeft moeten gebeuren maar tegelijkertijd heeft alles ons gebracht naar wat er is gebeurd, en ik zie geen alternatief pad dat ik had moeten, kunnen en willen nemen. Ik ben blij met deze ommezwaai, het is een bevrijding voor me, ik word eindelijk weer innig begeerd door een man, ik word eindelijk weer vaak geneukt. Dagelijks, in plaats van misschien 1 keer per maand, of per half jaar. Het zou goed kunnen werken, maar het is een heel fragiel geheel en ik loop balancerend over een touwtje. Ik ben me bewust van het feit dat ik X kan kwijtraken, maar zo kon het niet verder. Ik ben me bewust van het feit dat ik de ander pijn kan doen, maar ik kan niet meer geven dan wat ik werkelijk voel van binnen. Soms geef ik een beetje meer. Maar met hem heb ik zoveel gemeenschappelijk dat het altijd een soort feestje is om met hem te werken, praten, seksen, lachen. Het is een soort tweede ik, maar dan raar, chaotischer en een man.
Misschien ben ik daarom niet verliefd op hem, en merk ik dat ik nog steeds verliefd ben op X.
X heeft sinds mijn seks met de ander geen seks meer met me willen hebben. Hij is nu sowieso vrij aseksueel en daar bovenop komt dat hij moeite heeft met het feit dat ik ben gepenetreerd door een ander (penetratie met vingers, of BDSM etc voor hem is iets anders - ikzelf zit niet zo in elkaar: ik denk dat dat net zo intiem is). X had ook moeite met het feit dat ik nu een maand naar de ander ging. We denken dat een ervaring voor hem met een andere vrouw kan helpen. Niet dat ik daarom emotioneel zit te springen, maar ik ben me bewust van de situatie en zijn consequenties. Alles beter dan wat we deze jaren hadden.
We weten in elk geval dat we elkaar niet kwijt willen; we willen een manier vinden om samen te kunnen lopen door het leven ook al is dat in gedeelde tijd, of zonder seks. We zijn nog aan het experimenteren hoe dit gaat werken.
De ander wist niet eens van het bestaan van BDSM. Blijkt dat hij bepaalde dingen al met me deed die niet echt vainilla waren, nou ja, ik heb hem uitgebreid informatie gegeven over BDSM-praktijken en mijn ervaring erin, dat laatste door middel van een checklist. Hij is er enthousiast over maar tot nu toe heeft hij er een chaotisch zootje van gemaakt, hahahahaha!!! Hij wil echt leren maar hup, gaat ervoor en dan wat anders en springt van dit tot dat, en zonder warming-up. (Au!)
Soms doet hij BDSM-dingen die me heeeeeel erg opwinden, en dan dus weer van de hak op de tak. Bij hem moet ik denken aan die grap van die brief aan “Ritaâ€, een column in een vrouwenblad:
“Lieve Rita,
Mijn vriend wil altijd seks. Hij achtervolgt me zelfs en neemt me overal. Het gaat zo ver dat ik ik niet meer kan werken of iets in huis kan doen want dan komt hij en (vanaf hier onleesbare tekst)â€
Zoiets is het met de ander en dat is eerlijk gezegd fantastisch
Ben ik ergens in zijn huis iets aan het doen, komt hij, en begint hij me lastig te vallen en zijn vingers in me te steken. Ik wil vaak niet maar dan doet hij zijn ding met zijn vingers van binnen en dan ben ik niet meer in staat om iets te doen.
Het wordt nooit echt puur BDSM met hem maar het is toch hele goede seks in die mix met vainilla seks en nog ongeorganiseerde BDSM maar waar hij wel zin in heeft.
Nu kijken hoe deze nieuwe situatie voor ons allemaal gaat uitpakken. Nooit gedacht dat ik zo’n relatie kon hebben. Het is veel balanceren en veel voor allebei zorgen. Maar ook uitkijken dat ik me niet schuldig voel, en voor mezelf blijven zorgen. We moeten hierin alle drie heel sterk in onze schoenen staan en heel dicht bij onszelf blijven.
Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat. Dikke kussen en bedankt voor het lezen van mijn verhaal.