Zijn vrouw zei dat tegen me.En van wie heb je dat gehoord? Van hem of haar? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat dat de werkelijke reden was. Ik zou dan toch echt denken dat er meer achter zit...
Natuurlijk had hij een reden om dat te gaan doen, maar dat wordt wel een lang verhaal en is ook off topic lijkt me. Maar ik had het ook al een tijdje aan zien komen want hij was een eenvoudige jongen en zijn vrouw had het aardig hoog in de bol.Waarom wil een bouwkundig ingenieur aan de slag als automonteur?
(Volgens mij kan dat niet eens zonder opleiding....). Is hij niet gelukkig in zijn werk? Heeft hij de verkeerde keuze gemaakt, destijds? Is hij 'gewoon' niet gelukkig en heeft hij zijn kont tegen de krib gegooid?
En heeft zijn (ex)vrouw gezegd dat ze niet getrouwd wilde zijn met een automonteur, of heeft ze gezegd dat ze zijn keuze niet begreep en heeft hij geen uitleg willen geven?
Een ding is zeker, een vent die zijn vrouw slaat deugt gewoon niet.Wel, Nanna, mij lijkt het goed voor jou om afstand te nemen van deze relatie, als je het kunt. Hij gaat niet veranderen, zeker niet zolang hij zuipt. Tegelijkertijd weet ik dat wij, bezoekers van het forum, altijd die vent van jou zullen beoordelen als degene die dit leed heeft veroorzaakt. En of dat terecht is, valt natuurlijk zeer te betwijfelen.
Dat bedoel ik, JanFreak: ons gezichtspunt is niet altijd gelijk aan dat van de ander.
Even een kleine toelichting nog, ik heb verzuimd erbij te vertellen dat dit speelde eind zestiger jaren. Hij was ook geen bouwkundig maar werktuigbouwkundig ingenieur en de reden waarom hij koos voor het vak van automonteur was dat hij gewoon geen vrede had met zijn werk, de druk en het moeten leiden van een groot aantal mensen bezorgde hem slapeloze nachten. Jammer genoeg heeft hij niet lang als automonteur kunnen werken, een van zijn collega's had de vakbond ingelicht en toen mocht hij niet langer als automonteur blijven werken, dat was geen passende functie voor hem en daarmee nam hij ook nog eens de plaats van een ander in. Wat hij daarna is gaan doen weet ik niet want het gebeurde net in een tijd dat ik naar de andere kant van het land ging verhuizen. En wat zijn vrouw betreft, Die zei letterlijk tegen me, toen hij met me trouwde was hij ingenieur, je denkt toch zeker niet dat ik nu met een automonteur getrouwd wil zijn, wat bezielt die idioot. Hij had het ook geprobeerd aan zijn vrouw uit te leggen maar die had daar totaal geen begrip voor en ze zei ook dat ze hem gewaarschuwd had dat ze bij hem weg zou gaan wanneer hij zijn plannen uit zou voeren Ik zei toen al ook tegen mijn vrouw, ja, je kunt toch moeilijk op de tennisclub vertellen mijn man is automonteur. Toen lag dat nog wel wat anders dan tegenwoordig.
Waarom wil een bouwkundig ingenieur aan de slag als automonteur?
(Volgens mij kan dat niet eens zonder opleiding....). Is hij niet gelukkig in zijn werk? Heeft hij de verkeerde keuze gemaakt, destijds? Is hij 'gewoon' niet gelukkig en heeft hij zijn kont tegen de krib gegooid?
En heeft zijn (ex)vrouw gezegd dat ze niet getrouwd wilde zijn met een automonteur, of heeft ze gezegd dat ze zijn keuze niet begreep en heeft hij geen uitleg willen geven?
Nanna, je laatste zin vind ik stuitend, de mensen die gereageerd hebben, ook al hebben ze andere standpunten, hebben dit alleen gedaan om jou te helpen.Het is tijd voor alvast een bedankje aan jullie allemaal.
Ik lees dat er diverse standpunten zijn...het geeft me moed om verder dingen te gaan doen.
Wat ik precies ga doen weet ik niet...eerst heel goed nadenken over wat ik wil..
Het is niet zo dat het slaan frequent gebeurt...maar soms wel als er veel gedronken is..ik leg de "schuld" , als er deze al is, niet bij mijn man neer, ik weet wel 1 ding heel zeker...drank maakt alles stuk...
En ja, ik weet ook wel dat een vriend niet de oplossing is...maar na jaren van heel eenzaam zijn is het nu fijn om eens een beetje aandacht te krijgen, ook al weet ik dat hij nooit zal weg gaan bij zijn vrouw...misschien is dat laatste er wel net zo veilig aan voor mij op dit moment...ik weet het niet..
De antwoorden lopen op een gegeven moment uit naar mensen die makkelijk echtscheiden...nu daar geloof ik dus geen barst van...elke echtscheiding brengt pijn en intens verdriet mee...wij kunnen niet zien wat er achter muren gebeurt...oordelen over anderen is heel makkelijk...dat wil ik niet doen..
Als iedereen veegt voor zijn eigen stoep heeft hij/zij al werk genoeg denk ik....
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 20 gasten