Bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker

[Lux]

(Venus, ik reageer nog op jouw vraag, was al bezig met m'n posting typen. Je hebt gelijk dat die vraag nog open ligt).

Blij om te lezen dat er een discussie op gang komt waar ook meerdere mensen aan meedoen. De nuchterheid van de mannen die reageren waardeer ik ook erg! En de mensen die hun gedachten in woorden gieten. Ik vind het wel moeilijk om te lezen dat mensen zich nog altijd aangevallen voelen door de gedachtes die ik hier neer heb gezet en daarom emotioneel reageren. Dat is helemaal niet mijn bedoeling. Ik dring in mijn ogen niemand iets op, probeer ook maar zo goed en zo kwaad als het gaat woorden te vinden voor dingen die soms moeilijk uit te leggen zijn. Het lijkt alsof er vanuit een afkeer voor de ideeen ook een afkeer van de persoon ontstaat, wat op andere plekken op het forum geuit wordt. Vind ik jammer en dit kwetst mij, want dit maakt het voor mij hier veel minder veilig. Sommige mensen reageren helaas alleen om af te kraken.

Ik heb echter wel mijn best gedaan een begin te maken met een onderbouwing en daar hebben jullie mij om gevraagd. Vraag niet als je het niet wilt horen.

Terug naar de discussie.

Ik heb bewust opgeschreven 'hiermee zeg ik niet dat dit de enige reden is!'. Toch wordt deze conclusie wel weer direct getrokken. Vrouwen met kids die niet aan de pil zijn (Savanne), en nonnen in het klooster zouden respectievelijk wel en geen baarmoederhalskanker krijgen. Alsof je een gedachte meteen op een hele grote groep mensen kunt plakken. Alsof ik een dogma neerzet: nee. Wat ik neerschreef, zijn zoekende gedachtes, niet meer... Je kunt inderdaad niet één reden vinden die voor ieder geldt, maar je kunt wel naar verbanden zoeken, en daar zullen er vele van zijn. Volgens mij moet je altijd naar het unieke individu kijken om een oorzaak en een betekenis te vinden, en moet ook ieder individu een behandeling kiezen die bij hem het beste past. Daarin moet iedereen vrijheid krijgen, ook de mensen die naar alternatieven zoeken.

Vir, goed dat je het in je eigen woorden uitgelegd heb, voor mij is het ook heel duidelijk. Boekenkennis is inderdaad niks zonder de daadwerkelijke beleving. Veel boeken zijn gelukkig gebaseerd op ervaringen in de praktijk. Maar eerder in dit topic wordt er júist wél gevraagd om onderbouwing (bronverwijzing) en terecht, veel mensen willen toch weten waar het vandaan komt wanneer je iets uiteenzet. Dus ik heb er bewust voor gekozen om te beginnen met een tekst uit een boek. Alle ellende die je noemt, zijn voor mij echter goed de redenen om niet voor chemo te kiezen. En ja, ik heb mensen die met kanker worstelen en jaren later nog met de effecten van chemo zitten, van dichtbij meegemaakt. Ook ik heb dierbaren aan kanker verloren. Mijn opa en oma. Mijn tante is nooit meer haarzelf geworden na de chemo.

Korte opmerking om niet te ver off-topic te gaan: de karmagedachte wordt hier wat zwart/wit genomen, namelijk als 'boete doen' en straf. Zo zie ik het dus niet. Ik zie het als een keuze die de ziel zelf maakt om door z'n verschillende levens heen steeds volmaakter te worden. Er wordt wel naar een evenwicht gestreefd. Dus voor daden die nadelig voor je ziel waren, zoek je een oorzaak op om het evenwicht te herstellen. Heeft niet met goed/slecht te maken of met straf. De karmagedachte zoals ik die zie, vind ik absoluut niet mensonterend. Betekent dat elk mens zijn eigen processen doormaakt en dat die met alle liefde daarin moet worden begeleid. Of het nou om een zieke, een gehandicapte, of een crimineel gaat.

[Lux]

Wat kan de homeopathie met kanker en andere zware ziektes?

Dit is een moeilijke (maar belangrijke) vraag, die ik zo niet kan beantwoorden. Ook omdat ik de ervaringen die daarmee gedaan zijn niet ken. Ik wil wel een opmerking maken over homeopathie en de aanloop naar kanker. Het berust op een heel ander principe dan de reguliere westerse geneeskunde.

Een beeldende metafoor is hier nog het duidelijkst denk ik. Zie het bijvoorbeeld als een ui, die bestaat uit vele lagen. Daarmee wordt je al geboren, je krijgt het een en ander aan erfelijkheid van je ouders mee, bijvoorbeeld klachten die zij gedurende hun leven hebben onderdrukt. De laag die aan de oppervlakte ligt, bevat de klachten die zich op dit moment manifesteren en waarvoor je bijvoorbeeld naar de dokter gaat. De westerse geneeskunde is gericht op onderdrukken van de klacht. Heb je hoofdpijn, slik je een aspirientje en de pijn is even weg. Er wordt als het ware een laagje bóvenop de bovenste laag van de denkbeeldige ui gelegd, waardoor de klacht/pijn/ziekte voor kortere of langere tijd onzichtbaar wordt.

Freud, de grondlegger van de psychoanalyse, zegt dat driften die je verdringt naar je onbewuste (omdat je ze niet wilt erkennen), op een gegeven moment de kop zullen opsteken in de vorm van psychische klachten. Hoe meer er verdrongen is naar je onbewuste, hoe heftiger dat onbewuste zijn best gaat doen om aan de oppervlakte te komen, dus hoe meer last je krijgt. Kijk maar naar de wandaden van vele priesters, die door het celibaat hun lusten onderdrukken. Het komt, in geperverteerde vorm, tóch wel naar boven. Dit is het psychische aspect, maar met het lichamelijke kun je dit ook wel vergelijken denk ik.

Al die symptomen en ziektebeelden die onderdrukt worden door de westere medicatie, die stapelen zich op en komen dieper en dieper te liggen in die ui. Waar denk ik op een gegeven moment zo'n heftige kracht ontstaat dat je ernstig ziek wordt. Homeopathie is er daarentegen op gericht het bovenste laagje van die ui niet te onderdrukken, maar weg te nemen, waardoor er weer nieuwe lagen tevoorschijn komen, maar die dan wel de kans krijgen om zich te manifesteren, en de volgende laag behandel je vervolgens weer. Zo werk je het aantal ziektelagen weg.

Naast de psychische aspecten van ziekte (in dit geval baarmoederhals- en borstkanker) die ik noemde (zoals onderdrukking vd vrouwelijkheid), is de westere medicatie die gedurende ons hele leven onze klachten onderdrukken, mede oorzaak dat veel mensen helaas op latere leeftijd zieker worden (en vaak ernstig) in plaats van gezonder.

[Mar]

.

[Carina]

Als ik zou horen dat ik kanker heb, zou ik niks anders doen dan ik nu doe: een homeopathische behandeling doorlopen. Ik zou nooit, nooit voor chemokuren kiezen. Die chemische troep hoef ik niet door m'n lichaam hebben spoelen, waar het zoveel schade aanricht (en niet alleen aan het lichaam). Dan sterf ik nog liever.

Zelfs als je een gezin hebt? Een partner en (jonge) kinderen?
Laat je die dan gewoon achter omdat je het gevecht niet aan wilt gaan?
Dat snap ik niet...

Is de dood áltijd het ergste wat er kan gebeuren?

Nee, voor degene die zelf sterft misschien niet. Maar voor degene die achterblijven wel...

[Lux]

Ik zeg niet dat ik het gevecht niet aan wil gaan. Een chemokuur is de enige manier om te vechten tegen kanker? In de trant van mijn postings is het woord 'vechten' ook niet juist. Bestrijden die handel, is inderdaad de mening van de artsen. Ik heb inmiddels van alles geschreven, maar misschien was je nog niet verder dan m'n posting die je aanhaalt.

En voor je dierbaren lijkt het me óok vreselijk en verdrietig om te moeten zien hoe hun partner/moeder alle gruwelen moet doorstaan die Vir beschrijft. Voor sommigen in die mate vreselijk dat ze een leven laten beeindigen om zelf niet zo erg te hoeven lijden en ook om hun dierbaren het niet aan te doen te moeten toekijken. Hoe dan ook, lijkt er me geen manier te vinden die níet vreselijk is voor je dierbaren als je eenmaal de kanker-diagnose krijgt.

@Mar: misschien wel, welke culturen zijn dat die daar op een mensonterende manier mee omgaan? Ik ken het begrip karma vanuit de antroposofische visie, maar hetzelfde begrip is ook belangrijk in het boeddhisme, waar het overigens weer op een andere manier benaderd wordt. Dus dat kan wel voor misverstanden zorgen.

[Mar]

.

[Venus]

@Lux het is prettig om je andere woordgebruik te lezen waarin vaccinaties en medicamenten (die heel vaak wél werken) niet meer allemaal tot troep en rommel bestempeld te zien.

Het moet me wel van het hart dat in culturen waar zaken als 'karma' omarmd worden veel mensonterende, zieke, ziekten en ziekmakende omstandigheden zijn. Sorry for that, maar het leidt bij mij tot onherroepelijk afwijzen van dat soort overtuigingen. Zij staan naar mijn smakt voor te veell onrecht, ook en juist tegen vrouwen trouwens.

Ik denk dat er veel manieren zijn hoe 'mensen' dingen interpreteren, net als met de Bijbel, de Koran...je kunt het interpreteren zoals het je het beste uitkomt. Zo werkt het met Karma ook.

Lux, ik ben ervan overtuigd dat je geestelijke gesteldheid bijdraagt aan je lichamelijke. Maar ik denk dat ik voor mezelf zou kiezen voor een andere benadering. Eerst de kern, en daarna, of tegelijkertijd de oorzaken, de geestelijke kant dus...En ok, chemo is misschien, of nee, niet misschien, chemo is gewoon niet de meest vriendelijke manier, maar voor zover als ik het nu kan beoordelen, wel de meest effectieve manier om kanker te bestrijden. En ja, de gevolgen zijn idd nog lang merkbaar, en ja, misschien worden mensen niet meer de mensen die ze waren, maar wie garandeert mij dat ze dat met andere behandelmethodes wel zouden zijn? Wie zegt dat ze dan ook nog geleefd hadden?

[Lux]

@Mar: Laatste off-topic reactie hierover: die verschillen inderdaad nogal. Ik denk niet dat je mag concluderen dat de behandeling van vrouwen/mensen daar direct te maken heeft met hun opvattingen rond karma. Bij het boeddhisme krijg ik toch meestal wel een vredelievende indruk voor zover ik mij daarin verdiept heb. Ook dieren worden met volle respect behandeld vanuit die karma-gedachte (da's al een verschil: volgens de antroposofie reincarneer je alleen als mens, volgens het boeddhisme kun je ook reincarneren als dier). Maar er is ook een indeling in kasten (volgens mij in het hindoeisme), waardoor mensen met verschillend respect worden behandeld. Vooralsnog twee heel andere opvattingen over het begrip karma. Ik heb er datgeen over gezegd wat ik relevant vond.

[Artemis]

Ik heb geprobeert duidelijk te maken wat ik bedoel. Maar ik ben erg slecht met woorden en toch heb ik het geprobeert.
Het gene waar ik mee worstel zit ik nog steeds mee. Ik weet niet of ik dat uitstrijkje wel of niet wil.

Jammer dat mijn mening niet word geaccepteert. Jullie hoeven het er niet mee eens te zijn, maar in jullie ogen ben ik blind van verliefdheid of niet goed snik, naief en dom. Jammer dat er zo over word gedacht.

Ik voel me hier erg aangevallen en weet niet goed meer hoe ik moet reageren, want blijkbaar respecteren jullie niet mijn mening terwijl ik dat wel doe van jullie.

De dingen die Lux zegt kan ik me heel erg in vinden. Ze verwoord de dingen beter dan ik kan. Terwijl ik misschien wel het zelfde bedoel.

aangezien mijn mening niet wordt geaccepteerd als deze afwijkend is van de rest, is dit topic voor mij nu afgesloten.
Want ik mag niet zeggen wat ik denk, voel en ervaar.

Mijn lief heeft het hele topic gelezen en dit is zijn reactie:

Ik (Lief van Artemis) voel me geroepen om iets te zeggen. Niet over de
inhoud van de discussie, maar wel over de manier waarop die gevoerd wordt.
Zolang ik artemis ken, heeft ze veel baat bij haar verhaal te kunnen doen
op dit forum, haar gedachten te formuleren, en steun te ontvangen in
moeilijke tijden. Dit genoegen heeft ze al jaren van dit forum.

Nu formuleert ze haar eigen mening omdat ze in dubio zit wat te doen. Haar
eigen twijfel probeert ze onder woorden te brengen. Quote: "Ik ben me al
aan het inlezen over de voors en tegens, maar weet dus nog niet goed of ik
dat uitstrijkje wel wil laten maken".
Vervolgens zijn er een aantal mensen die haar direct of indirect aanvallen
en beschuldigen.

Blijkbaar wordt door de posters in dit forum een afwijkende mening niet
geaccepteerd.
Nu heeft zij het gevoel haar mening hier niet meer te mogen vertellen,
omdat als haar mening afwijkt ze wordt afgeschoten en afgemaakt.
Ze heeft jaren plezier en steun gehad van dit forum en nu durft ze niet
meer te posten.

De vraag om onderbouwing is begrijpelijk en wordt door 2 type mensen
gesteld:
A) Degene die zoeken naar meer argumenten om te gaan schieten/schelden of
wat dan ook.
B) Degene die echt geinteresseerd zijn in de mening van een ander

Het beantwoorden van deze vraag is voor haar lastig omdat ze het ook niet
weet... DAT was het originele thema

Mensen die echt geinteresseerd zijn in mijn mening weten mij ook te vinden,
en dan wil ik ze met alle liefde uitleggen hoe ik erover denk.

Als afsluiting wil ik graag nog refererenaan de gedragcode die ik op dit
forum heb gevonden.
= Discussiëren is prima, maar ga niemand je eigen mening opdringen. Houd
rekening met andere ideeën en probeer niemand te kwetsen. Wederzijds
respect is hier het sleutelwoord.
= Speel nooit op de persoon. Dat lokt alleen maar ruzie uit. Schelden of
elkaar zwart maken wordt niet getolereerd.

Mensen, Hou de discussie open en verken elkaars meningen (ook al heb je een
andere mening) zonder elkaar aan te vallen, te beledigen en op de persoon
te spelen.

Gegroet
'lief'

[Miss B]

Artemis,

1 belangrijke vraag blijft in mijn ogen onbeantwoord van jouw kant.
wat is er mis met het laten maken van het uitstrijkje of het laten maken van het mammogram zodat je op welke manier dan ook,
een behandeling kan aan gaan ??

Ik hoop dat jij die vraag voor mij en anderen die hem hebben nog kan beantwoorden..??

Miss B

[Venus]

Blijkbaar wordt door de posters in dit forum een afwijkende mening niet
geaccepteerd.

Sorry 'lief', de posters (om maar even in de generaliserende vorm die jij gebruikte te blijven!) in dit forum houden best van afwijkende meningen, maar vinden het prettig als die ook onderbouwd worden met argumenten!

[Hotje]

Blijkbaar wordt door de posters in dit forum een afwijkende mening niet
geaccepteerd.

Sorry 'lief', de posters (om maar even in de generaliserende vorm die jij gebruikte te blijven!) in dit forum houden best van afwijkende meningen, maar vinden het prettig als die ook onderbouwd worden met argumenten!

vooral als blijkt dat één persoon post,en een ander persoon dicteert............

[Lux]

**

[Hotje]

is niet zo moeilijk
ik krijg stellig de indruk dat artemis enkel de mening van "lief" hier neerzet,ik hoor wat lief vind,ik hoor wat lief zegt,en ik hoor wat lief schrijft............


jammer,
had graag haar eigen mening gehoord aangaande,
daar zij toch de topicstarter is....................

en nog steeds weten we niet wat er erg is aan een wattenstaafje dat vaginaal ingzebracht wordt,slijm afneemt en dat naar een lab stuurt............

Of gaat een uitstrijkje hier in België anders dan in Nederland?
Dus Lux,hoop dat je vraag hiermee beantwoord werd?

[Shazzz]

Zonder een vinger naar iemand te willen wijzen maar:

Ligt het aan mij of mis ik een posting van Artemis? Ik kan me een andere beginposting herinneren. (die dus in den beginne in die andere topic stond)