Om je eerste vraag te beantwoorden: nee, dat zou heel naief en arrogant gedacht zijn. Met denken heeft het in mijn ogen weinig te maken. Iedereen Ãs ziek en kan ziek worden. Maar ik denk dat het absoluut op de persoon zelf te betrekken is welke ziekte hij/zij krijgt. Niet iedereen die overdag naast een niezend persoon in de trein heeft gezeten, is de volgende dag zelf ook ziek. Nee, de ene is wel aangestoken, de ander niet. Heeft met vatbaarheid te maken. Je trekt die ziekte zelf aan, innerlijk proces regelt een spiegel in de buitenwereld, om binnenwereld te spiegelen.Of gaan jullie ervan uit dat je per definitie niet ziek wordt als je maar holistisch denkt?
Gewoon even heel aards: wát doen jullie als jullie het bericht zouden krijgen: u heeft kanker?
) en negeer ik niet de hele wetenschap (wat een bizarre vooroordelen eigenlijk hiero 
). Ik ben me heel bewust van wat er in m'n lijf speelt en laat me ook behandelen, al is het dan niet op de reguliere manier, want mezelf gezond denken, nee dat kan ik nog niet jammer genoeg Tuurlijk volgt er eerst een klachtenanalyse voordat er behandeld wordt. Héél gedetailleerd juist en niet enkel van lichamelijke klachten, en een behandeling op maat.
Nu het stapje naar borst- en baarmoederhalskanker. Wat is dan het doel van deze organen? Het zijn vrouwelijke organen, ze staan in verband met vruchtbaarheid en vrouwelijkheid. Wat doen vrouwen tegenwoordig massaal? We onderdrukken onze vrouwelijkheid en vruchtbaarheid, onze cyclus, door middel van de pil. We geven het orgaan niet de ruimte te functioneren zoals het wil functioneren. Het kan z'n liefde niet uit-leven. Er zijn onderzoeken die zeggen dat er een verband is tussen de pil en borst- en baarmoederhalskanker, ook genoeg onderzoeken die dat ontkennen, maar in het verlengde van deze gedachtes vind ik het geen gekke aanname. Vrouwen die kinderen krijgen en borstvoeding geven, zouden minder kans op borst- en baarmoederhalskanker hebben. Dit past ook in deze gedachtegang: deze organen doen waar ze voor bedoeld zijn, leven hun doel uit, worden niet in hun functie onderdrukt, de moederliefde wordt uitgeleefd.
Ik vind het schokkend dat zoveel vrouwen borst- en baarmoederhalskanker krijgen. Aan de andere kant vind ik het ook schokkend hoeveel vrouwen hun natuurlijke cyclus onderdrukken. Ik heb het gevoel dat er een verband is. En ik denk dat we ook mogen nadenken hoe gezond onze vrouwelijkheid eigenlijk is tegenwoordig... Hiermee zeg ik niet dat dit de enige reden zou zijn!
Jammer,ik mag een bepaald ge-edit woord niet meer gebruiken,en dat spijt me echt heel erg.Als ik zou horen dat ik kanker heb, zou ik niks anders doen dan ik nu doe: een homeopathische behandeling doorlopen. Ik zou nooit, nooit voor chemokuren kiezen. Die chemische troep hoef ik niet door m'n lichaam hebben spoelen, waar het zoveel schade aanricht (en niet alleen aan het lichaam). Dan sterf ik nog liever.
Ik ben me heel bewust van wat er in m'n lijf speelt en laat me ook behandelen, al is het dan niet op de reguliere manier, want mezelf gezond denken, nee dat kan ik nog niet jammer genoeg
Is de dood áltijd het ergste wat er kan gebeuren?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten
