Ik heb even getwijfeld of ik het zou neerzetten als onderwerp. Het is namelijk niet het leukste onderwerp, erg emotioneel voor (bijna) alle vrouwen en ook niet echt opwindend. Het is niet te hopen dat je er mee te maken krijgt en al helemaal niet op mijn leeftijd, maar ik heb een positieve ervaring en wie weet kan ik vrouwen (maar ook mannen) een stukje informeren of geruststellen mocht het je overkomen.
Ik was nog maar 28, het is nu bijna 1,5 jaar geleden. Na bijna een jaar met vervelende en zware buikklachten te hebben rond gelopen werd ik heel erg ziek. Ik vloeide aan 1 stuk door en dat al 5 maanden achter elkaar. Door de bloedarmoede kon ik niet meer functioneren in mijn baan en als moeder. Ik kreeg de keuze: de rest van mijn leven aan zware hormonen die de overgang simuleren, of een uterus extirpatie, ook wel partiele hysterectomie die via de buik of schede kan worden uitgevoerd. Ik had 2 kinderen maar lag toentertijd ook in scheiding en had een nieuwe (vruchtbare) partner. Het was een hele lastige keuze maar ik ben ervan overtuigd de goede keuze te hebben gemaakt; verwijderen dan maar. Mijn baarmoeder, 1 eierstok en eileiders zijn vaginaal verwijdert evenals mijn baarmoederhals. Dit houdt in dat ik ook geen controles meer hoef te ondergaan na mijn 40e levensjaar voor baarmoederhalskanker. Wel is 1 van mijn eierstokken laten zitten omdat die gezond is en kan voorkomen dat ik vervroegd in de overgang kom.
Tot zo ver de vervelende kant van het verhaal. Het was een hele zware operatie waar ik best veel tijd voor nodig heb gehad om te herstellen. Hierbij heb ik het over maanden van langzaam herstel waar je als buitenwereld maar weinig van merkt. Maar ik heb er nooit 1 dag spijt van gehad. Behalve dat ik niet meer bloedde, was ook alle buikpijn verdwenen! Maar wat nu met ons sexleven?? Die was voorheen rijk en actief geweest maar dat zou heel anders kúnnen voelen als je al die informatieve sites leest. Ook het klaarkomen kon lastiger worden en het samentrekken van de baarmoeder voel je natuurlijk niet meer bij een orgasme.. de intensiteit kon minder zijn.
Ik moet vanuit mijn eigen lichaam spreken maar ik heb juist meer plezier in het vrijen en sexen gekregen. De G spot is een hele gevoelige plek die daarbij zeer van dienst is en ook het vaginaal klaarkomen is niet minder gevoelig gebleken. Het lijkt of je lichaam automatisch naar een andere oplossing zoekt. Het samentrekken van de baarmoeder mis ik wel, maar naar mijn idee heeft de G spot die plek overgenomen. Wat voorheen een langdurig verhaal was waarbij de clitoris een cruciale rol moest spelen, wrd meer een "altijd, overal en heerlijk makkelijk". Een clitoraal orgasme is ook bijna niet verandert op die baarmoeder trekkingen na. Wellicht dat dat orgasme wat minder intens is geworden maar daar wen je vanzelf aan.
De zin is zoals ik al zei niet minder geworden, eerder meer. Ik ga meer ontspannen met sex om, te meer ook omdat ik geen angst meer voor een zwangerschap hoef te hebben. Storende condooms zijn niet meer nodig en mijn lichaam heeft geen extra hormonen te verwerken. Maar dat is natuurlijk niet alleen aan de operatie te wijten.
Wat wel ermee te maken heeft, is dat ik veel natter voor/tijdens de sex word en ik vind eigenlijk ook wel dat ik makkelijker en sneller geil word. Ik kom nu in een echt geile bui zelfs door alleen een stevige neukbeurt al klaar zonder clitorisstimulatie, wat mij voor de operatie nog nooit is overkomen.
Dat er in de informatiebrochures, internetsites en door artsen vaak wordt verhaalt over het minder worden van de driften vind ik jammer want dat vergroot angst. Misschien dat ik een positief licht heb kunnen laten schijnen over zo'n rotsituatie.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
. Om me uiteindelijk bijna te schamen dat het zo heerlijk was. 