Wat ik al zei in het andere topic, verliefdheid is leuk maar pff ook wel vermoeiend.
Stuiterend door het leven, nauwelijks slapen, nauwelijks eten (en dat is onhandig als je al niet zoveel vetreserves hebt)
Veel mailen, bellen, praten, chatten en vrijen. En dan zo hyper zijn dat je ook nog prima kunt werken. Niet moe of boos te krijgen.
Vlinders cq steen in mijn maag. En het voelde net zoals toen ik 16 was.
Na 2 jaar nog verliefd op mijn liefje maar hanteerbaar
Als ik weet dat we elkaar zien die dag dan voel ik het weer kriebelen, als ik op zondagavond de trein naar hem neem ben ik nog altijd misselijk.
Ik kende hem alleen via de mail, werk, en hoewel die 1ste mails zakelijk waren zat er een ondertoon in die me direkt op scherp zette. Na een week gebeld en het kippevel op mijn armen. Kun je verliefd worden dan al? Achteraf was het al een heel eind in die richting. Na nog een week elkaar voor het eerst gezien en alles viel op zijn plek. Maar ja, dinerdate en dus nauwelijks gegeten. De eerste zoen was zoooooo zoet. Man, wat was ik zenuwachtig.
Om vervolgens nog 2 mnd te blijven beweren dat ik niet verliefd was. Als ik nu de mails en de chats bijv nalees uit de periode dan is dat wel suf: de vinders komen het scherm uitvliegen.
En het nu ging over werk, sex of wat dan ook, het zat allemaal in 1 groot rose papiertje.
Ik glimlach als hij voor werk in Frankrijk zit en me een sms in het frans stuurt, vurige liefdesverklaring; als ik 's morgens vroeg zachtjes het bed verlaat en hij slapend op mijn kant gaat liggen;
We hebben alle2 alle smsen, mails, chats, kaartjes, brieven bewaard (helaas kun je telefoongesprekken niet bewaren) en dat is wel erg leuk. Het na lezen van heeft me 1x uit een dip gehaald, het heeft naderhand ook nog wel dingen duidelijk(er) gemaakt. Het is zo leuk!!
Verliefdzijn is heerlijk maar dat hele heftige moet me niet al te lang duren, niet vol te houden.