Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
Nu ben ik dan eindelijk zover dat ik me zo op kan stellen. Ik weet niet helemaal hoe het komt, maar ik zie nu in dat het OK is zo. De combinatietest liet een kerngezond en hard groeiend kindje zien in N.'s buik, en haar blijheid heeft ook mijn twijfel verder helpen smelten. N. is gewoon een leuk mens (al moet ik mijn fascinatie voor het uiterlijk perfecte vast nog eens aanpakken), en daarnaast ben ik 41 en zal ik het gewoon kúnnen, vader zijn. Dat N. daarnaast de ideale schoondochter is en zowel mijn als haar ouders erg blij waren met het nieuws over de kleine [hetgeen ze afgelopen weekend van ons hoorden] maakt het makkelijker vrede te hebben met hoe alles nu gaat - én er mijn schouders onder te zetten.Nou Pure, het lot is je tot nu toe best goed gezind geweest. Ondanks dat je je door de golven hebt laten meevoeren ben je nu toch in een mooie positie terechtgekomen: een vrouw die graag met je verder wil, en die een kind van je draagt. In plaats van je eeuwig af te vragen "oh jee, wat over komt me nu ?? wil ik dit wel ?? nou dit weer !!?? etc, etc", kun je ook zeggen: "ok, genoeg getwijfeld, ik accepteer de zaken die zijn gebeurd, ik neem mijn verantwoordelijkheid, ik ga er voor, voor deze vrouw, voor dit kind, ik ga er van nu af actief aan werken dat het iets moois wordt."
Dank jullie allen wel voor het aanvullen en verdiepen van mijn topic!
Ik zal nog verder in proberen te gaan op wat jullie sinds pag. 5 schrijven, maar eerst even een update.
Nu ben ik dan eindelijk zover dat ik me zo op kan stellen. Ik weet niet helemaal hoe het komt, maar ik zie nu in dat het OK is zo. De combinatietest liet een kerngezond en hard groeiend kindje zien in N.'s buik, en haar blijheid heeft ook mijn twijfel verder helpen smelten. N. is gewoon een leuk mens (al moet ik mijn fascinatie voor het uiterlijk perfecte vast nog eens aanpakken), en daarnaast ben ik 41 en zal ik het gewoon kúnnen, vader zijn. Dat N. daarnaast de ideale schoondochter is en zowel mijn als haar ouders erg blij waren met het nieuws over de kleine [hetgeen ze afgelopen weekend van ons hoorden] maakt het makkelijker vrede te hebben met hoe alles nu gaat - én er mijn schouders onder te zetten.Nou Pure, het lot is je tot nu toe best goed gezind geweest. Ondanks dat je je door de golven hebt laten meevoeren ben je nu toch in een mooie positie terechtgekomen: een vrouw die graag met je verder wil, en die een kind van je draagt. In plaats van je eeuwig af te vragen "oh jee, wat over komt me nu ?? wil ik dit wel ?? nou dit weer !!?? etc, etc", kun je ook zeggen: "ok, genoeg getwijfeld, ik accepteer de zaken die zijn gebeurd, ik neem mijn verantwoordelijkheid, ik ga er voor, voor deze vrouw, voor dit kind, ik ga er van nu af actief aan werken dat het iets moois wordt."
Dat perfecte wat ik blijkbaar steeds zoek zal ik overigens ook in mijn muziekmaken kunnen uitleven. Daar zit meer diepgang in dan in het veroveren van welke Miss World dan ook, en het is het grootste talent wat ik meegekregen heb. Het bevalt me trouwens toch al niet om de wereld te verdelen in 'mensen die mooi zijn' en 'mensen die niet mooi zijn'. Dat is tè oppervlakkig en dwingt me om zelf ook in 1 van deze hokjes te gaan zitten. En dat voelt ook niet goed.
Ja, er zit een restant boosheid in mij over gelukservaringen die mij in het leven als het ware 'niet gegund zouden zijn'. De vraag is echter of ik niet over dingen ben blijven dromen die waar het echte geluk niet in zit. Dan kan ik nu blijven kijiken naar die perfecte beelden van die 'film', maar ondertussen word ik depressief van het feit dat het leven aan me voorbij gaat.
Nu is Pure dan toch op een late trein gestapt en het voelt eigenlijk wel goed.
Voor goede dingen kom je niet te laat.Nu is Pure dan toch op een late trein gestapt en het voelt eigenlijk wel goed.
Gebruikers op dit forum: Bing [Bot], Semrush [Bot] en 28 gasten