Hé 25,
Hoe is het nu, weer een paar weekjes verder, zit er al schot in?
Als moeder heb ik wel een beetje ervaring met het gevoel van NU EVEN NIET.....
Als manlief binnen komt was het eerst; hoi schat kus kus...
nu duikt hij in de box hallo baby dada papa.....
(en ik dan??? ben bijna jalours op mijn baby)
Als hij eindelijk tijd heeft voor mij, draait een kus op sex uit als het even kan......
Kom niet aan mijn pijnlijke borsten....
Shit zit hij weer aan mijn blubberbuik......
Kom ik net een beetje in de stemming......
....WEEEEHHHH baby huilt......
......weg stemming....
.
.......laat maar schatje......
Het is zo'n verandering in je leven, eerst draaide je leven om elkaar, nu zit daar letterlijk een kindje tussen.......
Geef het tijd, houd vol.... als de nachtvoeding er niet meer is....
en je vriendin kan iets meer slapen....
(werkt ze er ook nog bij...... reken dan op nog meer tijd ....)
Na het eerste half jaar zie je langzaam verbetering.
Zelf heb ik me er echt toe moeten zetten, ik moest leren de knop om te zetten van mama naar vrouw, dat was niet eenvoudig. Ik voelde me niet meer mooi......
Gelukkig wordt het in de loop der tijd steeds beter, sporten helpt en een mooi corsetje trouwens ook
Je vriendin moet eerst haar draai als moeder vinden, daarna moet ze weer haar draai als vrouw vinden....... zulke dingen kun je niet haasten.
Misschien gaat het sneller dan je denkt, geniet gewoon van jullie kindje, een rustig momentje met een kop koffie op de bank.... Laat sex een beetje op de achtergrond... Je vriendin zal het je best wel laten merken (mag ik aannemen) als ze weer zin erin begint te krijgen. (praten jullie er wel samen over op een niet verwijtende manier?)
Als je omhoog zit help je jezelf gewoon even. (vraag niet telkens om haar hulp)
De tijd vliegt voorbij, over een paar jaar zul je er zelfs niet meer bij stil staan, dat je al zo lang niet meer hebt gevreeen......
(behalve natuurlijk als ze weer zwanger
)
Liefs Mayte