Meisjes...

[Baubo]

Jago, me dunkt dat je heel wat zinnige overwegingen krijgt aangereikt hier. Ik kan niet nalaten ook een duit in het zakje te doen.

Volgens mij moeten je vrouw en jij hier nu eerst samen over praten, en daarna, liefst vanavond nog, met z'n tweeën naar die ouders toe.
Ik zou ze eerst even bellen en zeggen dat je graag wilt praten over hun dochter. Spreek af dat zij naar jullie komen als zij al in bed ligt. Ik zeg dit omdat het me voor het meisje (itt tot wat Mark suggereert) behoorlijk traumatisch lijkt om dit zelf aan haar ouders op te moeten biechten. Daar is het veel te ernstig voor. Stel dat jij dit als ouder voor het eerst te horen zou krijgen, dan wil je toch je verontwaardigde/ongelovige/ontzette/gefrustreerde reacties vrijelijk kunnen uiten? Als haar vader begint te vloeken en te tieren en haar moeder in snikken uitbarst (ik noem maar wat), dan wordt het voor het meisje allemaal onnodig dramatisch. Het is beter als ze niet bij die eerste reactie van haar ouders aanwezig is. Jullie kunnen hen als weldenkende mensen vast heel goed opvangen en je kunt voorstellen om gevieren naar de politie te gaan, zodat die inderdaad stappen kan gaan ondernemen richting loverboys. Want het gaat inderdaad ook nog eens om haar veiligheid!
Daarna, als die eerste noodzakelijke stappen zijn genomen, moeten de ouders op een beheerste, liefdevolle manier contact maken met hun dochter op de manier zoals in de voorgaande postings beschreven. Als jullie contact blijven houden (inderdaad, een dochter erbij), dan kunnen jullie ook op die manier meehelpen om dit meisje op het juiste pad te zetten en te houden. En daar zal ze jullie later zeker heel dankbaar voor zijn!

Sterkte!
Baubo.

[mark]

Het heeft niks met opbiechten te maken. Het is het leren van verantwoordelijkheden van jonge mensen. En dat je daar volledig steun aan wilt geven als volwassene is meer dan uitstekend.
Maar ik heb zelf de indruk dat het meiske het zelf ook maar niks vindt, dat met die oude kerel...

En nogmaals: het heeft niks met OPBIECHTEN te maken. Zij heeft niks misdaan. Maar ze kan wel duidelijk maken wat er gebeurd is.
Ga je achter haar rug om dingen bespreken, maak je veel kapot HEEL VEEL.
Dus doe dat VOORAL niet.

mark, die niet van gisteren is, maar meer van eergisteren.

M

[Carina]

Denk niet dat de politie maar van alles op kan lossen.
Ik weet uit eigen ervaring dat de privacy van de daders belangrijker wordt gevonden als het leed van slachtoffers.

[bridge]

Ik sluit me aan bij Selene.
Kinderen zijn jonge volwassen, ten alle tijden. En ze weten instinctief ook wel wat goed en fout is, daar kun je met de meesten heel goed over discussieren/ praten. En dit meisje heeft aangegeven dat ze ergens mee zit en is daar open over.
Het lijkt me van het grootste belang dat haar vertrouwen niet geschaad wordt. Dat ze weet dat ze altijd bij iemand terecht kan om haar verhaal te doen en ze altijd serieus genomen zal worden.
In het ergste geval zwicht ze voor de druk (sex hebben met een oudere jongen/ man) die op haar wordt gelegd, en dan wil je toch ook nog dat ze iemand heeft bij wie ze steun kan krijgen?
Of is het slechts haar maagdelijkheid die op het spel staat? (hou me te goede hoor, ik wil niet zeggen dat het niet erg is; maar een dolend kind dat haar vertrouwen in de mensheid geschaad ziet, lijkt me nog veel erger). Ik zie het dus niet als afwachten wanneer je haar keuzes respecteert en ondertussen probeert sámen (dus absoluut niet achter haar rug) met haar een oplossing te vinden. Oók als de dingen dan misschien niet zo koek en ei zullen lopen als we allemaal wel hopen. Er voor haar zijn en steunen is, imho, het allerbelangrijkste.

[bridge]

Ja, maar met paniekvoetbal win je nooit een wedstrijd Djen.

Zoals Selene al aangeeft, je moet haar bíj je weten te houden. Wanneer je haar vertrouwen schaadt, dan raak je het contact kwijt. Ik ben als de dood dat zo'n kind zich afkeert, van iedereen, wanneer er bepaald wordt dat ze 'maar' een kind is dat niet handelingsbekwaam is....
En dan? Dan raakt ze in een mallemolen van ellende. Dat moet nog veel erger zijn...of opgesloten met een hoop wrok jegens volwassen die haar ketenen en wie zegt dat ze dan niet alsnog allerlei tegendraadse dingen gaat doen?

Degenen met wie ze spreekt kunnen een inschatting maken van de situatie. Dat kunnen wij in een forum niet, en dan kunnen we wel allerlei doemscenario's verzinnen, maar we zijn er niet bij!
Als ik het zo lees staat het meisje onder invloed van bepaalde personen. Dan moet je dus proberen haar de beweegredenen van diegenen, die ze zich laat beïnvloeden, te duiden. Risico's die er zijn kunnen we allemaal opsommen, maar het gaat eerst om dit meisje. Wanneer zij onder die invloed vandaan is, dan kunnen de heren die dit soort meisjes benaderen worden opgepakt/ achtervolgd whatever.
Maar het begint ermee om te snappen wat de emoties zijn die zo'n kind gevoelig maken voor dit soort praktijken om haar te kunnen helpen dat ze zich ertegen kan wapenen....

[bridge]

Ik héb een dochter Djen. En zij is van haarzelf.
Als zíj zou besluiten om het met iemand anders op te lossen, zoals Iago ook al zegt, dan zou ik niet blij zijn, maar ik respecteer ten alle tijden het zelfbeschikkingsrecht van mijn kinderen.
Ik heb geen enkel recht over het leven van mijn kinderen. Ik kan ze steunen, liefhebben en alles geven dat ik in me heb. Maar het is hún leven.

[Gizem]

Dat was ook mijn eerste reactie Djen!

Ik zou het vreselijk vinden als mijn vrienden voor mij zouden verzwijgen dat zoiets met mijn dochter (15) gebeurt.

Maar dan praat ik over mezelf en denk alleen maar aan mezelf!
Hoe voel ik het, hoe onderga ik het?

Wat voelt mijn dochter op het moment dat haar vertrouwen wordt beschaamd?
Wat voelt mijn dochter als haar "geheim" niet veilig is?

En zo twijfel ik steeds meer over wat ik zou willen of over wat ik zelf zou doen?

Giz

[Baubo]

'Ik ben als de dood dat zo'n kind zich afkeert, van iedereen, wanneer er bepaald wordt dat ze 'maar' een kind is dat niet handelingsbekwaam is....
En dan? Dan raakt ze in een mallemolen van ellende. Dat moet nog veel erger zijn...of opgesloten met een hoop wrok jegens volwassen die haar ketenen.'

Wat een angsttrip, Bridge. Zo kun je bij elke aanpak van dit probleem wel een afschrikwekkend doemscenario bedenken...

Het lijkt me handiger om bij de feiten te blijven.

Er vinden hier sowieso strafbare feiten plaats, want sex met minderjarigen is verboden. En niet voor niets.

Wat er dus met dit meisje gebeurt, is veel groter dan zij in haar eentje kan 'oplossen'. Aan meedenkende volwassenen die niet ingrijpen, heeft ze helemaal niks. Hier moet gewoon actie ondernomen worden. Inderdaad, mét het risico dat ze in eerste instantie woedend wordt op haar 'verraders'. Dat zij dan maar zo...

De politie bij voorbaat wantrouwen vind ik ook geen sterk uitgangspunt. Natuurlijk zullen ze niet meteen uitrukken om iemand te gaan arresteren. Maar vergeleken met andere landen hebben wij een zeer betrouwbare politie, die je gerust een ernstig probleem als dit kunt voorleggen. Ik weet zeker dat iemand van de zedenpolitie de ouders (en Jago en zijn vrouw) zeer capabel te woord zal staan en ook nog de nodige tips zal hebben over hoe nu verder te gaan.

De grootste prioriteit is hier niet: alles doen om het vertrouwen van het meisje niet te schaden (dat doe je nooit als je in haar belang handelt), maar: alles doen om dit zo snel mogelijk te stoppen. Dat is gewoon je verantwoordelijkheid als volwassene. Het gaat er niet om dat 'haar geheim' veilig is, het gaat er om dat ZIJ veilig is. Haar 'zelfbeschikkingsrecht' doet hier niet ter zake, want inderdaad: ze is NOG MAAR een kind, dat het recht heeft op bescherming van volwassenen. Het is onzinnig om hier te praten over het 'respecteren van haar keuzes', ze is in een vuile val gelopen en elke volwassene weet dat dit alleen maar heel schadelijk voor haar kan zijn.

Waarschijnlijk trap ik nu tegen een heleboel schenen tegelijk, maar ik kan me doodergeren aan die hemeltergende consensus-vergadercultuur die sommige mensen aan hun kinderen opleggen. En in dit geval vind ik het echt ronduit laf om 'af te wachten', 'vooral maar in gesprek te blijven', niks 'achter haar rug' te doen en over loyaliteitsconflicten te beginnen. Ben je dan niet vooral bang dat je zélf wordt afgewezen? Is zo'n houding niet een tikje egoïstisch?

Een kind van twaalf moet beschermd worden tegen sexbeluste kerels van veertig, of ze het daar op dit moment nou mee eens is of niet, punt uit. Natuurlijk zal het moeilijk en genant voor haar zijn om een verklaring af te leggen bij de politie. Maar het kan nog véél moeilijker en genanter!
Zo zal ze zich waarschijnlijk alleen maar doodschamen als ze haar ouders moet vertellen dat ze sex heeft gehad met oudere mannen. Ze vertelt het toch niet voor niets aan de buurvrouw? Voor haar is dit beslist beter te handelen als ze de details niet in het bijzijn van haar ouders hoeft uit te leggen.
En tot slot: ze kan elke dag verder worden meegezogen in deze onfrisse scene, met alle moeilijke en genante gevolgen van dien. Ben je haar vertrouwen waard als je dat met haar laat gebeuren uit zogenaamde bedachtzaamheid?

Baubo.

[Mélixande13]

!! Dank je wel Baubo !!!


Ik dacht IDENTIEK het zelfde.
Ik ben hier 100000 % mee eens !!!

[mark]

Hear hear...
Ik onderschrijf volledig de aanpak van Seleen.

Dat wil dus niet zeggen dat je er weken over moet vergaderen.
Maar ben je een puber kwijt, dan moet er veel water door de Maas vooraleer die zijn of haar vertrouwen weer schenkt..
En dat is nou net niet wat je wil bereiken.

een 12 jarige beseft best wat wel en niet ziekelijk gedrag is. Alleen de aandacht en het erbij willen horen geeft hen de wil om verkeerde dingen te gaan doen. Ondersteun je juist hun 'zijn' neem je ze juist serieus als volwassene. Dus niet ondersteunen in de richting van laisser faire...

Ik zou er juist trots op zijn als een puber mij zo vertrouwt dat die me alles vertelt. Dat vertrouwen zou ik niet beschamen.. en dat doe ik wel als ik achter de rug van die puber om grote mensendingen ga doen: het uit handen nemen van de verantwoordelijkheid. Zijn wij volwassenen hier niet een kei in???

In dit geval valt het me op, dat het meisje het vertelt: het geeft me het gevoel dat zij zelf ook weet dat er iets niet klopt...Eigenlijk een vorm van "help". Anders had ze haar smoeltje wel gehouden. Toch?

M

edit wegens slordigheidje

[Baubo]

Een vriendin van mij werkt bij de zedenpolitie Lelystad. Ik heb eens voorzichtig gepolst hoe ze in dit soort gevallen te werk gaan.

Mijn vriendin vindt het wel begrijpelijk dat er enig argwaan leeft bij burgers over de belangen dader/slachtoffer en dergelijke. Volgens haar zijn er in het verleden inderdaad behoorlijke missers geweest, maar dat schijnt tegenwoordig toch wel anders te gaan. Haar woorden: "JUIST bij de zedenpolitie wordt de laatste paar jaar een hoop goed werk verricht, waarbij het belang van het slachtoffer zonder meer voorop staat."

Ze adviseert om in een geval van mogelijke exploitatie van minderjarigen tegen zo'n meisje te zeggen: "Ik ben erg blij dat je me hierover in vertrouwen hebt genomen, maar ik moet hier toch iets mee doen, want dit is niet goed voor jou."

Ouders of buren kunnen vervolgens samen of alleen naar de politie gaan en de kwestie voorleggen, ook zonder dat er namen worden genoemd. Daarna adviseert de politie de -in dit specifieke geval- beste verdere mogelijke aanpak, waarbij het belang van het kind voorop staat.

De ouders gaan terug naar huis om er over na te denken, en de beslissing over het verdere verloop ligt bij hen. Je kunt besluiten om wel of geen aangifte te doen. Je kunt besluiten om wel of geen hulpverleningstraject in te zetten. De ouders houden in ieder geval de regie.

Mijn vriendin benadrukt dat je inderdaad het meisje zelf nodig hebt om uit de situatie te raken, en dat werkt beter als ze zich veilig en vertrouwd voelt met haar ouders en andere volwassenen die haar helpen.

Jago, ik ben benieuwd of we nog van je gaan horen hoe dit afloopt. Ik vind het in ieder geval erg goed van je dat je deze kwestie op het Shespot-forum hebt voorgelegd, aan mensen die constructief met je meedenken. De jeugd is immers de toekomst voor ons allemaal.

Amen,
sterkte,
en succes!
Baubo.

[Iago]

Wat een leuk forum is dit

Tegenstrijdige adviezen, en je moet een keus maken, want je moet wát doen, en hopen dat je de juiste keuzes maakt....
We zijn wel geschrokken van inzichten die hier verwoord worden, en dat is reden te meer om er bovenop te blijven zitten.

Ze hebben gepraat, en uitgelegd dat we vreselijk ongerust zijn en geschrokken zijn. Ook uitgelegd dat er actie moet worden genomen, omdat dat vriendinnetje er ook op één of andere manier in zit. Het voornaamste doel van het gesprek, voor ons dan, was om duidelijk te maken dat ze altijd kan komen, maakt niet uit waar of hoe laat. Als ze wel in één of andere uithoek de keus krijgt 'seks of lopen' kan ze gaan lopen, want we halen haar gewoon op.

Voor zover nu duidelijk is er geen seks geweest, maar heeft eea wel een behoorlijke impact op haar gehad. De aandacht vind ze geweldig, maar de rest voelt niet goed, en 12-jarige meisjes lopen toch wel met hele vreemde ideeen rond, blijkt.
Wat haar diep raakt, is dat mensen om haar geven. Stom hè, elke dag in een warm nest denken dat niemand van je houdt.... haar broer, die ruikt dat er iets aan de hand is, stopte zelfs even met zijn zusje sarren om te zeggen dat ze hem altijd kon bellen.... Ze was stomverbaasd, 'ik dacht dat hij me haatte....'

De vraag is natuurlijk nog wel of het niet zo'n russisch poppetje is, lagen binnen lagen en zo, maar ze stelt vrijuit vragen, en gelukkig hoef ik die (nog) niet te beantwoorden.... ze hebben rechtuit over seks gepraat, de bloemetjes en bijtjes voorbij, zeg maar.

De politie.... ze zullen best hun best doen, maar zolang slachtoffers met naam en toenaam op televisie getoond worden, en de dader met initialen aangeduid wordt en beschermd word, leren ze eerst nog maar een tijdje door.

Mijn persoonlijke gedachte... Kids in die leeftijd zijn te vaak uit het oog. Van en naar school, Lange pauzes, uren die te pas en te onpas uitvallen, de window of opportunity is te veel en te vaak aanwezig. Ze hebben mobieltjes, en daar heb je ook al geen zicht op.... het bellen wel, maar het gebeld worden niet.
Als ze in een positie van schaamte gemanouvreerd worden, zaken die ze niet meer durven te vertellen, ga je een neerwaartse spiraal in... vandaar dat we in dit geval met gekruiste vingers er zijn om te oefenen, volwassen te leren praten en te reageren op een manier die haar niet laat dichtklappen.

Iago, tussen angst en beven.

[Sfinxs]

Iago..

heb nix ff toetevoegen maar lees wel mee.

sfinxs
kruist haar vingers dat de communicatie tussen jullie en haar open blijft
das zoo belangrijk

[Sensueleman]

Bravo Iago en vrouw....

Ik denk dat, als ze inderdaad zo geraakt wordt door jullie liefde (want zo klinkt het), zal ze vroeger of later wel duidelijker voor zichzelf krijgen wat nou echte liefde is, en wat niet. Ik denk dat ze in deze kwetsbare positie en kwetsbare leeftijd enórm gesteund is met zulke betrokkenheid en veiligheid als wat jullie haar bieden. En die jongens/mannen met wie ze verzeild is geraakt "houden" vermoedelijk alleen van haar als ze ze zich laat zoenen en bevrijen.....

Beter kun je het volgens mij nu niet doen....bravo!

Sens. - die steeds harder gaat hoofdschudden bij het idee van het leeftijdsverschil.....12 en 19 is óók onmogelijk, maar 12 en achter in de 30??? Ziek!

[Jojanneke]

Fijn dat ze zich veilig en vertrouwd voelt...
Ben echt blij dat te lezen!