Dat was toen we in Kroatië waren: hij had daar in een kunstenaarsdorpje zonder dat ik het doorhad een heel klein simpel schilderijtje gekocht en gaf dat aan me. Er stonden een meisje en een jongen op, beiden lachend naar elkaar, het meisje met een ballon en de jongen neemt het meisje aan de hand mee. Het beeld van die twee, samen lachend en in hun eigen speelse wereldje, zo ziet hij ons, niemand maakt ons wat. Elke keer als ik erlangs loop in de huiskamer en mijn blik valt op het schilderijtje, dan doet het me nog steeds zo vertrouwd voelen
Denk jij dat er voor jou maar één zielemaatje op deze grote wereld bestaat?