Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van vrouw

Treed binnen in onze Shespot Leeszaal en zoek een fijn plekje om al die mooie, bijzondere, leuke, interessante, tijdloze en informatieve topics nog eens door te lezen.

Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr

Gebruikersavatar
Jippie
Berichten: 3000
Lid geworden op: wo 16 juli 2003, 22:51

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor Jippie » vr 29 mei 2015, 21:42

Ik denk.... ik denk.....ik denk... ik weet.. ik denk..
In een relatie denk je niet zoveel.. in een relatie communiceer je met elkaar, houd je elkaar gewoon even vast, hoef je soms niets te zeggen en is een half woord genoeg. In een relatie weet je wanneer je partner het moeilijk heeft en laat je elkaar niet in de steek.. In een relatie vul je elkaar aan, kun je genieten van de kleine dingen van elkaar, in een relatie gelden ander prioriteiten dan je eigen belangen. In een relatie houd je onvoorwaardelijk van elkaar....

Heb je deze relatie ooit een kans gegeven?
Heb je een relatie met de oudere zus ooit een kans gegeven?
Zat er überhaupt ooit een relatie in met haar zus? Heb je het haar ooit gevraagd?

Je hebt een keuze gemaakt.. en ik mag hopen dat je over deze keuze hebt nagedacht.
ADHD is geen excuus. Je hebt als mens het recht op volwaardige liefde van je partner met al zijn tekortkomingen en gebreken. Je hebt een verantwoording als je een relatie aan gaat, en een verplichting tegen over elkaar.. in goede en slechte tijden...doe joe riemember... uit elkaar gegroeid is een zwaktebod, verliefd op de oudere zus is een droombeeld wat je najaagt.

Ik kan me boos maken over de reacties van mensen die hier die zeggen.. ga maar scheiden.. pak die oudere zus als dat je liefde is.
Liefde komt van twee kanten. Een zwak voor iemand hebben (want daar praten we over als je het over de gevoelens van de oudere zus hebt) is iets anders dan van iemand houden. Als je van ELKAAR houdt laat niets je tegen houden.
Je hebt je huwelijk nooit een echte kans gegeven.. je hebt je er bij neer gelegd. En vrouwen zijn niet dom, die voelen dat feilloos aan. Verwijt je vrouw hier niets en ga bij zelf ter rade hoe je het kan goed maken. Vergooi je leven met met dromen en wensen die nooit zullen uitkomen maar probeer te genieten van de bloemen die wel bloeien. het leven is maar zo kort.
The greatest lesson in life is to know that even fools are right sometimes.

Gebruikersavatar
deco
Berichten: 2441
Lid geworden op: zo 17 februari 2002, 2:01
Locatie: belgie Vlaams-brabant

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor deco » za 30 mei 2015, 9:12

@ Jippie

Volledig akkoord met wat je schrijft maar...

Zoals je zelf zegt, moet een relatie van beide kanten komen.
Hij heeft het laten glippen tussen zijn vingers en overweegt om te scheiden (de makkelijkste weg soms).
Maar we horen ook weer maar 1 zijde van het verhaal......wat heeft zij te vertellen......wat wil zij nog investeren/vechten in/voor deze relatie?
Wat vind zij ivm de quality-time die eerder naar de dochter gaat dan naar haar man?

Die zus is geen optie maar een vlucht uit iets waar hij geen nut meer inziet naar een droom die hem hard in het gezicht kan aankomen.

@ myfirstlove

Heb je ooit een gesprek gehad met je vrouw waar je alles haar vertelt zoals je hier doet? Dan bedoel ik wel zonder dat jullie dochter zich om de 5 stappen in jullie gesprek komt mengen of de aandacht opeist.
Better cross the line,suffer consequences than just stare at it and regret never taken that step

Gebruikersavatar
Jippie
Berichten: 3000
Lid geworden op: wo 16 juli 2003, 22:51

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor Jippie » za 30 mei 2015, 18:23

Als je een jas dichtknoopt en je begint met de verkeerde knoop dan kom je nooit goed uit.
Datzelfde geldt voor een relatie.. het begin moet puur zijn... onvoorwaardelijk
Als ik onderstaande quote lees dan heeft het nooit een kans gehad..dat voelt een vrouw ook.
En ook al trek je het later bij het blijft een litteken.
Op mijn trouwdag zij mijn eerste grote liefde tegen me met een blik die zei mijn god ik ben hem kwijt, wat heb ik gedaan: "beloof je me dat je me nooit zal vergeten". Eerder op de dag was ik al ingestort, maar ik had het verstopt, omdat ik toen besefte dat ik mijn grote liefde nooit zou huwen. Ik besefte het toen pas. Ook zei ze een aantal maanden voor mijn verloving: "ik heb soms zo veel zin dat je me stevig in je armen neemt". Een jaar voorheen ontdekte ik ook dat ze een onderbroek van me had verstopt in haar juwelenkist. Dit was toen een mokerslag voor me omdat ik toen besefte dat ze wel degelijk meer dan enkel platonische of vriendschappelijke gevoelens voor me had. De ochtend na mijn huwelijk, stortte ik bij mijn eerste grote liefde voor haar ogen in: ik zei haar dat ik de grootste fout in mijn leven heb gemaakt en dat ik ze nooit meer goed zal kunnen maken. Ik zei haar dat ik een leven zonder haar niet zag zitten. Ze zei me dat een leven met haar onmogelijk was geworden op het moment dat haar familie te horen kreeg dat ik me tot haar jongere zus was gaan richten. ze zei: "had je nu maar gewoon iets meer geduld gehad".
Ik lees nergens dat ze zielsveel van hem hield... hij was haar muze.. no more -no less.
The greatest lesson in life is to know that even fools are right sometimes.

myfirstlove
Berichten: 15
Lid geworden op: di 06 november 2012, 17:51

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor myfirstlove » zo 31 mei 2015, 18:19

Bedankt voor jullie antwoorden maar uit de antwoorden blijkt dat jullie ergens de nuances missen.

Toch bedankt voor de moeite.

Ik denk dat ik zelf de oplossing in mzelf zal moeten vinden want ervaringen, gesprekken, liefdesverklaringe, blikken, honderdnen brieven, dat kan ik hier onmogelijk correct weergeven.
In het kort:
we hielden beiden zielsveel van elkaar al heeff de oudere zus het te laat beseft of heeft ze te laat de stap gezet om er voor te gaan.
EN mijn hudige vrouw is een geweldige en ooie vrouw maar ze zal nooit kunnen opwekken wat ik voor de zus voelde; Ik moet daar me leren leven want mijn vrouw verdient beter en ik mag me gelukkig prijzen met zo'n parel.

PS: nergens zie ik scheiden of zo als een zwaktebod, en nergens gebruik is adhd als excuus.
Mijn zeer zware jeugd, en verschrikkelijke levensomstandigheden waren zo sterk verschillendd met wat ik leerde kennen toen ik voor het eerst mijn schoonzus en haar familie leerde kennen. Het leek alsof ik het paradijs had ontdekt. Toen we steeds meer tijd begonnen door te brengen en de liefde duidelijk wederszijds was, maar zij beperkingen had die het voor haar op dat moment onmogelijk maakte de volgende stap te ztten ( haar familie op de hoogte brengen) werd de liefde gewoon sterker. Zij vertrok plots naar Canada voor een job opportunity odat ze haar familie financieel kon helpen. Ze hadden daar reeds 5 jaar in geinvesteerd en dat dus on hold zetten was geen mogelijkheid. Haar familie rekende er gewoon op. De jaren nadien bracht ik steeds meer tijd door met mijn hudige vrouw, en ook zij is geweldig dus geleidelijkaan werd ik verliefd op haar, het werd wederszijds, en voor ik het goed en wel doorhad waren we gehuwd. Ik was jong en onbezonnen en wou de huiselijke nachtmerrie, onbewust, versneld verlaten.
Het was zoals de knop- metafoor van jippie.
Maar ik besef wel degelijk dat ik ook van mijn vrouw houd en haar niet kwijt wil/ Maar af en toe komen de demonen van het verleden uit de kast; En dan duurt het een paar weken om die terug in de kast te krijgen; En om de paar jaar komen ze teurg eens piepen. Dat ze vaker uit de kast komen als het soms slecht gaat in onze relatie (0 quatlity time met mijn vrouw sinds 8 jaar of zo.).
We huwden ook tijdens onze studies en ook tijdens onze eerste jaren van ons huwelijk was het geen rozegeur en maneschijn door de vele financiele problemen.
Dus heel veel factoren hebben er voor gezorgd dat mijn huwelijk niet zo succesvol was als ik als puber had gehoopt.

I just have to suck it up and move on. Ik zal zeker niet de enige zijn die het moeilijk heeft zijn eerste liefde te vergeten; Bij mij is het wat problematischer omdat ik de banden nooit volledig heb kunnen doorsnijden daar het familie is.

Ik moet op de één of andere manier de schoonzus "deidealiseren" en terug de schoonheid in mijn eigenhuwelijk terugvinden. En dat zal volgens mij enkel lukken als ik meer quality time zal doorbrengen met mijn vrouw; We hebben gisteren besloten 5 weken op reis te gaan bij de familie en eens daar, op reis te gaan naar een ander stad, terwijl ons dochterte bij de familie blijft. Want de vraag is niet of ik mijn vrouw graag zie, want dat is zeker, maar in welke mate ik de spoken uit het verleden een plaats kan geven.

myfirstlove
Berichten: 15
Lid geworden op: di 06 november 2012, 17:51

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor myfirstlove » zo 31 mei 2015, 18:24

Als je een jas dichtknoopt en je begint met de verkeerde knoop dan kom je nooit goed uit.
Datzelfde geldt voor een relatie.. het begin moet puur zijn... onvoorwaardelijk
Als ik onderstaande quote lees dan heeft het nooit een kans gehad..dat voelt een vrouw ook.
En ook al trek je het later bij het blijft een litteken.
Op mijn trouwdag zij mijn eerste grote liefde tegen me met een blik die zei mijn god ik ben hem kwijt, wat heb ik gedaan: "beloof je me dat je me nooit zal vergeten". Eerder op de dag was ik al ingestort, maar ik had het verstopt, omdat ik toen besefte dat ik mijn grote liefde nooit zou huwen. Ik besefte het toen pas. Ook zei ze een aantal maanden voor mijn verloving: "ik heb soms zo veel zin dat je me stevig in je armen neemt". Een jaar voorheen ontdekte ik ook dat ze een onderbroek van me had verstopt in haar juwelenkist. Dit was toen een mokerslag voor me omdat ik toen besefte dat ze wel degelijk meer dan enkel platonische of vriendschappelijke gevoelens voor me had. De ochtend na mijn huwelijk, stortte ik bij mijn eerste grote liefde voor haar ogen in: ik zei haar dat ik de grootste fout in mijn leven heb gemaakt en dat ik ze nooit meer goed zal kunnen maken. Ik zei haar dat ik een leven zonder haar niet zag zitten. Ze zei me dat een leven met haar onmogelijk was geworden op het moment dat haar familie te horen kreeg dat ik me tot haar jongere zus was gaan richten. ze zei: "had je nu maar gewoon iets meer geduld gehad".
Ik lees nergens dat ze zielsveel van hem hield... hij was haar muze.. no more -no less.
De schoonzus zei tegen haar nicht: Vertaling uit het Frans:" wat heb ik gedaan, had ik maar meer moed gehad, dan zou ik deze hel nu niet beleven"; Dit was de avond van mijn huwelijk, en ik hoorde dit toevallig omdat ik op zoek was naar mijn paspoort en haar in de kamer er naast hoorde huilen; Via het gemeenschappelijk balkon kon ik het gesprek volgen. En ze zei nog meer die de kracht van het spook zijn kracht hebben gegeven.

Nelly
Berichten: 431
Lid geworden op: wo 15 februari 2012, 15:44

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor Nelly » ma 01 juni 2015, 23:01

Het lijkt me - simpelweg - dat je het beste kunt beginnen met twee dingen:
1. Je bent duidelijk naar je vrouw dat je op dit moment geen gevoelens hebt voor haar zus of voor welke andere vrouw dan ook.
2. Je checkt of zij ook vindt dat het niet goed gaat in jullie huwelijk & of ze daar iets aan wil doen.

En dan eventueel 3.
Je maakt allebei een lijst met dingen die WEL goed gaan en dan ook een lijst met dingen die je zou willen verbeteren. Je zorgt dat de tweede lijst korter blijft dan de eerste en spreekt dan beide lijsten samen door. Lukt dat niet - haal er dan een professional bij.

raoul
Berichten: 104
Lid geworden op: vr 02 mei 2008, 10:13
Locatie: Amsterdam

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor raoul » zo 07 juni 2015, 12:03

Eigenlijk is het niet zo'n vreemde ontwikkeling die je samen doormaakt....nou ja samen.....ieder nu op een eigen eilandje....
Ik lees veel dingen, die zo vaak in een relatie gebeuren...in het begin verliefdheid, passie....daarna het leven wat zijn aandacht vraagt, kinderen die komen, partners die elkaar kwijt raken door alle twee hun eigen weg te volgen en het moeilijk vinden om met verschillen om te gaan...
Zeker als je zo jong trouwt moet je nog veel ervaring krijgen hoe het leven in elkaar zit en zien te handelen met teleurstellingen en karakters....
Veel koppels kunnen dan moeilijk communiceren.....moeten ook zichzelf nog ontdekken, wat bij hen past, en zien hoe de ander is...
Bij jou is het vertroebelt door je schoonzus, die er ook een zooitje van gemaakt heeft door je iets voor te houden.....ik heb al eerder gezegd, dat ze niet straight is geweest naar je....
Het is altijd een vluchtweg op in je gedachten een ander te idealiseren, je gedachten te laten verdwalen naar de ander die onbereikbaar is....en je te verliezen in fantasieën erover...
Het is moeilijker te voelen en te zien hoe het nu is in je relatie....
Ik schrijf dit omdat dit voor iedereen zo werkt....het zijn tasks waar iedereen voor staat.....
Hoe is het nu voor jou, ben je gelukkig in je relatie....wat zou je willen, waar loop je tegen aan.....kan je dat onder ogen zien en ben je bereid om dat op tafel te leggen met je partner......kan je kijken waar je elkaar wat kwijt geraakt bent ....en wat je wensen zijn om weer dichterbij elkaar te komen....en kan je haar, zonder discussies aan te gaan, laten vertellen hoe zij het beleeft en wat voor haar belangrijk is.....
Sterkte
De betekenis van ons leven ligt in het verschil dat we maken in de levens van anderen.

Gebruikersavatar
Savanne
Berichten: 4696
Lid geworden op: di 10 oktober 2006, 12:49
Locatie: midden van het land

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor Savanne » ma 08 juni 2015, 19:08

Oh dear, wat een verhaal..

Hoe dit bijna een klassiek voorbeeld lijkt te zijn voor omgaan met de consequenties van je eigen beslissingen..

De kwelling van altijd groener gras, te meer omdat je haar niet zal kunnen ontlopen. Ik denk niet dat het je vrouw goed zou doen om te weten wat wij weten. Beseffen dat je tweede keus was lijkt me een nekslag voor iedere relatie...In dat opzicht loop je het risico dat het altijd zwaar op de maag zal moeten blijven liggen.. zeker als je wil blijven in de relatie. ( en oh boy daar moet een hoop werk en tijd in)

Maar is het fair om in deze relatie te blijven als je hart er niet is? Tja dat is een vraag die er maar twee kunnen beantwoorden, en gezien bovenstaande eigenlijk maar 1...

Kan je nog naar de oudere zus.. ik denk niet dat die optie er nog zou moeten zijn, niet bij haar en niet bij jou. De opties binnen deze familie liggen in mijn ogen alleen bij degene die je nu hebt, en niet meer bij haar te meer omdat het volgens mij hel zou betekenen voor alle betrokkenen inclusief je dochter...

Ik ben bang dat je klem zit.. en heel erg vanuit mijn veilige hoekje geredeneerd, ik zou vergeten wat er was, vierkant gaan staan achter je beslissing van toen en gaan werken aan de relatie die je nu hebt...en de verhoudingen binnen de roedel eens op nieuw onder de loep nemen...Een kind zou op geen enkele leeftijd de baas mogen zijn over het gezin...

Pfff volgens mij heb ik het er niet makkelijker op gemaakt en mijn relaas zal hoogst waarschijnlijk ook geen oplossing bieden, maar hopelijk heb je een way of thinking er bij.
"In zijn ogen verdrinken , je hart verliezen , en dan maar zeggen dat liefde gezond is."

Nelly
Berichten: 431
Lid geworden op: wo 15 februari 2012, 15:44

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor Nelly » wo 10 juni 2015, 1:03

@Savanne - volgens mij weet zijn vrouw al wat wij weten....

Janus
Berichten: 55
Lid geworden op: di 04 december 2012, 15:44

Re: Kan mijn eerste liefde niet vergeten, ze is de zus van v

Berichtdoor Janus » wo 10 juni 2015, 16:57

Stel dat je je vrouw verlaat en je in de armen van die zus stort; hoe kan dat anders dan binnen de kortste keren verschrikkelijk tegenvallen na al die jaren van ophemelen en idealiseren. Het lijkt me dat je eerst in het reine moet komen met jezelf en je situatie; pas als dat lukt kun je overwegen een betere situatie te zoeken.


Terug naar “Leeszaal”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 18 gasten