Vanochtend las ik toevallig volgend artikel :
http://www.demorgen.be/wetenschap/waaro ... -a2276377/" onclick="window.open(this.href);return false;
Voor mezelf heb ik niet het gevoel dat dit zo is. Ik maak wel makkelijk contacten, dit is in ieder geval de manier waarop ik door mijn (volwassen) kinderen en vrienden beoordeeld wordt. Ik heb eerder het gevoel dat moeilijk vrienden maken eerder ligt aan een tekort aan sociale activiteiten buiten het werk om . Alle goede vrienden die ik heb ontmoette ik tijdens gezamelijke activiteiten met eenzelfde interesse.
Ga jij echt denken : "heb je dan niets anders te doen"wanneer iemand je uitnodigt voor een uitje of activiteit?
Ligt het misschien aan het feit dat het voor vrijgezellen moeilijker is vriendschappen te onderhouden met gehuwde vrienden? Dit merk ik wel, vaak een terugplooi op het gezinsleven. Weinig beschikbaarheid. De meeste vrienden en vriendinnen waarmee ik optrek zijn dan ook alleen wonend ( ik bedoel hier niet mee dat ze geen relatie hebben )
Hoe voelen jullie dit ?
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —