Helemaal achter de rug heb ik het nog niet, Noortje. Nu nog even wennen aan het helemaal zonder zijn.
Ben nog wat raar in m'n hoofd (nee, anders dan normaal
) en nog wat lichamelijke ongemakken. Maar niet meer zo erg.M'n lontje begint wel weer op de normale lengte te komen. Volgens Hubbie was ie 3 x zo kort als normaal.
Heb ook voor het eerst iemand echt uit zitten schelden toen ik aan het autorijden was.
Ach, is ook wel eens lekker.
Weet niet of ik die andere medicijnen wel zo fijn vind...
Heb meer pijn dan gezellig is. En houd alles korter vol.
Blijkbaar deden de andere medicijnen toch wat meer dan ik dacht.
Gelukkig mag ik nog omhoog met de dosis.
Eigenlijk is dat wel een beetje een tegenvaller. Ik had stiekem (tegen beter weten in) gehoopt om helemaal zonder medicijnen te kunnen. En weer blijkt (ik heb het al vaker gehoopt) dat het niet echt een optie is...
Jammer...
Maar ja, het is niet anders.
Als het leven leuker is met pillen, dan maar pillen slikken.
Ik weiger om m'n leven door pijn te laten vergallen.
