Als je met de reguliere medische zorg je probleem niet kunt oplossen, dan ga je eens verder kijken. Nu heeft Marjan absoluut geen vertrouwen in alternatieve genezers, ik ben daar iets welwillender in. Ik vraag me af wat je aan de psychische kant nog zou kunnen doen. Marjan wil daar niets mee, veel te zweverig. Nu zoek ik eigenlijk iets dat IK kan doen om haar de goede richting op te masseren, zowel geestelijk als lichamelijk. Wat ik bijvoorbeeld doe is steeds vragen wat er waar precies pijn doet. En dan geen genoegen nemen met antwoorden als "Het maakt niet uit, want het doet toch pijn." Ik hoop dat het helpt om hier zo bewust en open mogelijk mee bezig te zijn.
Ik heb ons probleem op dit forum gepost met het idee: baat het niet, het schaadt ook niet. Misschien hebben mensen wel interessante tips.
Bedankt voor al jullie reacties tot nu toe.
@Carina,
Dank je voor je reactie, heel liefdevol. Jouw begrip leidt de discussie hier in de goede richting.
Wat betreft de morfine: die keuze is uiteraard met de huisarts gemaakt. Marjan is voor de meeste pijnstillers allergisch, zodat alleen morfine-achtige stoffen overblijven.
Als zij bijvoorbeeld diclofenac of naproxen zou innemen, is ze binnen een uur dood. Dat weten we omdat dat een keer bijna gebeurd is.
Zoals ik lees, houdt ze van je en heeft ze iets voor je over.
Ja, en het is een probleem dat je samen probeert op te lossen.
Een seksuoloog zie ik in eerste instantie als een psycholoog. Nu heeft Marjan slechte ervaringen met psychotherapie. Ze heeft dat lang geleden geprobeerd en kreeg ruzie met de therapeut omdat ze diens aanpak niet van toepassing vond en omdat ze vond dat deze niet naar haar luisterde.
Als bij de eerste sessie zo’n seksuoloog zegt: "Ik begrijp hoe zwaar het voor jullie is," dan raakt Marjan al geïrriteerd. Altijd dat gemaakt begripvolle. Zeg nou niet dat je het begrijpt om ons op ons gemak te stellen, want je liegt gewoon. Maak in plaats daarvan met je woorden duidelijk DAT je het begrijpt. Ik bepaal zelf wel of ik me begrepen voel of niet!
Ik dacht eigenlijk dat een seksuoloog (psycholoog) pas aan het werk ging, als duidelijk is dat er geen lichamelijke oorzaken zijn. Als dat zo is, komen we nooit aan praten toe, natuurlijk, want er zijn lichamelijke oorzaken en die zijn niet op te lossen. Behalve dan misschien de vaginale droogte.
Nu lees ik op internet dat je ook bij een seksuoloog terecht kunt voor seksuele problemen ontstaan door lichamelijke factoren, dus ja, dat zouden we nog kunnen proberen. Misschien eens met de huisarts over hebben. Eigenlijk verwacht ik er niet veel van.
Overigens denk ik wel dat er ervaringen uit het verleden meespelen die ons geen goed doen. Ik vind psychotherapie interessant, wat er allemaal in je eigen hoofd zit; eigenlijk zou iedereen in therapie moeten gaan, daar zou de wereld beter van worden. Maar Marjan heeft een hekel aan dat doorgezaag, dan houdt ze het nog liever zoals het nu is. Voor haar is het seksuele probleem natuurlijk slechts een klein gedeelte, en een succesvolle psychotherapie (als die al succesvol zou zijn) zou het andere en grotere pijnprobleem niet oplossen.
Een goed gesprek tussen jullie samen, hoe je ooit samen op het idee gekomen bent dat het acceptabel is dat zij pijn lijdt en er niets aan vindt omdat jij nu eenmaal je behoeften hebt - lijkt me dringend noodzakelijk.
@Suzette, @Nelly,
Voor haar hoeft seks niet, ze mist het niet. Ik probeer wel verschillende dingen uit en vraag wat ze ervan vindt, maar tot nu toe gaat het meer om mogelijkheden waar ze geen last van heeft in plaats van mogelijkheden die ze lekker vindt.
Wat we doen, om het laatste punt van Nelly te beantwoorden, is het zoeken naar een middenweg: zoeken naar de dagen dat het het beste gaat, rekening houden met vermoeidheid enz.
Waarom noem ik de overgang?
Precies omdat er nogal eens te weinig over gesproken wordt (zie het negeren van die optie door TS ) …
Voel je je genegeerd?
Wij denken dat de overgang er inderdaad ook mee te maken heeft. Ik heb nooit eerder gehoord dat "er nogal eens te weinig over gesproken wordt". Het is voor ons een voor de hand liggende gedachte.
Volgens mij vergt dat een andere manier van seks hebben maar daar kunnen andere vrouwen hier wellicht beter over schrijven.
Ik hoor het graag.
@Suzette,
Ze is in een pijnpoli behandeld om het nekprobleem op te lossen. Helaas bleek dat niet mogelijk.
Als je het echt wil zou je de focus bij haar moeten leggen, en ja.. écht.. strelen en heel veel andere dingen helpen! Ik zou zeggen.. wacht totdat ze smeekt
Dit vind ik een leuke wending in het gesprek. Die heb ik haar vast verteld.
Marjan vraagt nu met een grijns: "Smeken dat je ophoudt?"
@Nelly, @Laars,
Een haptonoom is voor haar absoluut geen optie. Ze krijgt al de kriebels bij het idee. Ik had een keer een vriendin op bezoek die enthousiast vertelde over haar haptotherapie en toen liep Marjan de kamer uit omdat ze bang was dat ze haar lachen niet zou kunnen houden.
... en red je daarmee. Dit kun je echt niet maken.
Voor mij liggen die bij mijn relatie, waar sex een omderdeel van is als dat iets toevoegt voor beiden, en anders niet.
Ik begrijp dat jullie - als begripvolle mannen - jaren zonder seks kunnen leven, als je partner vanwege pijnklachten dat niet meer zou willen. Daar kan ik helemaal niets mee!
Hoe weet je dat trouwens? Dat je dat kunt?
Met je niet-retorische vraag, die ik inderdaad retorisch had opgevat, kan ik ook niets. Mijn tegenvraag luidt: “Waar ligt jouw prioriteit? Bij eten of bij drinken?†Snap je dat ik jouw vraag onzinnig vindt?
@Suzette,
Ik heb twee gefingeerde namen gekozen, omdat dat prettiger leest dan aliassen als deleukstethuis en dergelijke. Helaas moet ik noodgedwongen, om de situatie uit te leggen, al zoveel details prijsgeven dat iemand die ons kent, ons zou kunnen identificeren. Dat risico neem ik dan maar.
Ik weet uit ervaring dat pijn tussen je oren geduwd wordt terwijl je weet dat dat niet het geval is.
