Ik heb besloten me te registeren om deel te kunnen nemen aan deze discussie, dus hoi allemaal
Sinds een paar weken zijn ik en mijn man geïnteresseerd geraakt in BDSM door het ontmoeten van een ervaren sub en haar verhalen erover. We staan nog helemaal aan het begin en 'doen' nog niet aan BDSM, maar ik wil jullie graag meenemen op onze reis tot nu toe. Dit is een erg persoonlijk verhaal en zegt helemaal niets over andere vrouwen of mannen; alleen iets over hoe wij het ervaren.
Wij zijn bijna 10 jaar bij elkaar en vinden onszelf een open-minded stel. Allebei hebben we met vorige partners wel eens gedaan aan partnerruil (iets voor een geheel ander topic
) Ondanks dat hebben wij samen nauwelijks swingerervaringen, gewoon omdat de grap er voor ons beide wel wat van af was en we genoeg hadden aan elkaar. We zijn erg open over sex en onze gevoelens daarin naar elkaar toe. De laatste jaren kwamen we weinig meer aan sex toe door lichamelijke problemen bij hem en de drukke carrière van mij. We waren er open over dat we het ook niet echt misten, gek genoeg. Intimiteit en humor was al die tijd wel en dat was ff genoeg schijnbaar.
Na het (overigens online) ontmoeten van deze sub kwamen we terecht in eenzelfde discussie als hierboven - ik begreep echt niet waarom een vrouw zich zou 'laten gebruiken' en gehoorzaam wil zijn aan een man tot in het extreme. Ik ben zelf een erg onafhankelijke, sterke en carrièregericht vrouw met wat feministische trekjes. Net als Spelfje in het begintopic; heb ik heus ook wel eens ruige sex gehad, vastegebonden geweest en mijn man vast gebonden en van alles erg genoten. Maar dat was soms en kwam voort uit het spel, niets meer dan dat.
In de discussie met deze sub, bracht ze me aan het denken over hoe ik ben in relaties en wat ik zoek in een man. Ze vroeg door en door. Het intrigeerde me wel, had nog nooit echt nagedacht over waarom ik voor bepaalde mannen viel en waarom ik soms zo kon neerkijken op 'slaafse-zeg-maar-wat-je-wilt-mannen'. Daar heb ik echt een allergie voor en mijdt dit soort 'watjes' omdat ik me eraan erger. Ze liet me erover nadenken waarom dat zo is. Waarom ik altijd en overal de leiding neem, niet alleen in bed maar ook in mijn baan, in groepen en noem maar op. Overal en altijd.
Als je dit leest, denk je waarschijnlijk dat ik dominant of een meesteres zou willen zijn. Het tegendeel is echter waar.
Ik neem de leiding omdat ik sterk ben.
Ik neem de leiding omdat niemand anders het doet.
Ik neem de leiding omdat niemand anders sterker is.
Wow .. dat was nog eens een eye-opener!
Terugkijkend naar mijn verleden en kijkend naar mijn man, ben ik onbewust altijd op zoek geweest naar een mentaal of fysiek sterke man. Ik heb er alleen nog nooit over nagedacht waarom! Ik dacht iets als, ja ik heb tegengewicht nodig en zou zo over een 'zwakkere man' heenlopen. Maar de betekenis ontging me volledig..
Voor nu voelt het alsof er iets op zijn plaats is geklikt, ik eindelijk iets snap van mijn soms bijzondere keuzes in mannen en vrienden/vriendinnen. Stiekum, heel erg diep weggestopt, zoek ik naar die ene persoon die sterker is dan ikzelf. Die me kan 'ontlasten', rust brengen in mijn hoofd, zodat ik niet altijd de sterkste hoef te zijn.
Voor mij is BDSM echt een sleutel naar mijn ziel en heeft (nog) niets met sex te maken. Hoe kijk ik dan nu tegen een sub aan? Lastig, ik worstel nog erg met mij gevoelens en vooroordelen. Een heleboel dingen in BDSM staan me echt niet aan. Zo zou ik (denk ik) geen 24/7 D/s relatie willen/kunnen hebben. Altijd maar doen wat je Meester zegt? Geen denken aan, ik ben mijn eigen persoon! Zomaar dingen opgeven omdat iemand anders dat vind? Echt niet, wat denk je wel niet!
En toch.. ben ik erg in de war over wat ik voel. Stiekem ben ik heel nieuwsgierig naar hoe het zou voelen. Mijn man.. ohww boy! Ik zie hem groeien, hij is erg bezig met zichzelf en komt in balans. Ook voor hem valt er veel op zijn plek. Hij is altijd al erg dominant qua karakter geweest (en daar hebben we ontzettend veel ruzies door gehad in het begin!) en zijn zelfvertrouwen grenst soms aan arrogantie. Ik heb dat altijd erg sexy gevonden, als hij de 'beste' was in een discussie en anderen niet tegen hem aan konden, ik was daar zo ontzettend trots op.. Ja pas nu realiseer ik me waarom eigenlijk
De gesprekken met de sub helpen hem over interne barrières heen te komen, hij is vooral erg bang voor het fysieke deel - het laatste wat hij wil is mij pijn doen. We praten hier erg veel over op het moment, maar alles nog in theorie en voornamelijk gaat het over gedachtespinsels en gevoelens die we hebben.
Ik ben ontzettend blij dat hij hier zo serieus mee omgaat, diep in zichzelf wil kijken en ik merk dat hij veel evenwichtiger wordt. Hij heeft heel veel aandacht voor mij ineens en geeft me vaak even een aai over mijn bol of neemt me in zijn armen. Mijn heftige gevoelens op die momenten zorgen er soms voor dat ik ineens moet huilen, ik snap daar weer niets van (IK? Huilen? Ik huil niet!) maar hij is zo lief en teder. Ik hem hem nog nooit zo gezien en ben (weer) zwaar verliefd op hem aan het worden. Dit is de man die ik zocht in hem!
En nu... hoe verder? Ik heb werkelijk geen flauw idee. Voorlopig is het idee alleen al heftig genoeg en dealen we met allerlei gevoelens die we nog nooit onderkent hadden.
Ik vind het geweldig dat we dit samen beleven en het voelt alsof ik mezelf en hem pas nu echt leer kennen. En ja, ik ben doodsbang voor wat er komen gaat.. hoe ver gaan we hierin? Blijven we op hetzelfde level met elkaar? Willen we ook fysiek en mentaal in een echte BDSM relatie stappen? En zo ja, alleen soms in bed? Of gaan we verder dan dat? Kan ik hem geven wat hij nodig heeft? Kan hij mij geven wat ik nodig heb? Beide hebben we hier nog geen antwoord op. Wat we wel weten is dat we genieten van deze tijd, hoe ingewikkeld soms ook en dat we dit niet zonder elkaar zouden willen beleven. We staan dichterbij elkaar dan ooit en ik heb er alle vertrouwen in dat we onze eigen weg hierin wel gaan vinden.
Zo, dat was een heel verhaal. Ik hoop dat ik heb kunnen overbrengen dat het niet zo eenvoudig ligt allemaal en dat het voor ons in ieder geval niet iets puur seksueels is, maar meer een reis in jezelf en de ander.
@ Levendig Foutje - wat een ontzettend mooie omschrijving van je gevoelens, heel herkenbaar en het raakte me diep. Dank je daarvoor!