Berichtdoor jade » wo 24 december 2003, 15:26
hallo allemaal,
eindelijk ben ik hier nog eens geraakt! Ik zou jullie effe vertellen hoe alles is afgelopen... Tja, moeilijk om hier zo een beetje samen te vatten eigenlijk. We hebben gebabbeld, ik heb "opgebiecht" dat ik in zijn mails had gezeten (was hij niet eens boos om, want ik had outlook laten openstaan en ie had dus al gezien dat ik der in had zitten prutsen. twas ook nooit de bedoeling geweest om het voor hem te verbergen...) Enfin, daarna dus het moeilijkere deel, namelijk vragen wat die mails betekenden. Hij heeft mij alles zo goed mogelijk uitgelegd, verteld dat hij inderdaad in het verleden wel es getwijfeld heeft aan zijn aard, die jongen toen heeft leren kennen en wat geëxperimenteerd heeft op dat vlak, maar dat hij nu volledig zeker was van zichzelf etc. Het mottige van heel de situatie was dat ik het wat moeilijk had hem te geloven (terwijl ik hem vroeger blindelings vertrouwde).
Ik had toch wel heel sterk het gevoel dat zijn mails zich in het heden afspeelden, maar soit. Ik laat het voorlopig maar voor wat het is en kom er later wel nog es op terug.
Hij heeft WEL toegegeven inderdaad op sommige momenten geprikkeld te zijn door mannen. (maar dat vermoedde ik wel al) En daar kan ik trouwens mee leven...
Maar enfin, ik heb mijn best gedaan, duidelijk en zeker (tot vervelens toe) genoeg aangegeven dat MOCHT het waar zijn van zijn bi-gevoelens, dat geen ramp zou betekenen voor ons relatie en dat ik ervoor opensta om erover te babbelen.
En dat ik hem natuurlijk in de eerste plaats doodgraag zie! Als dat niet het belangrijkste is....
Dus blijkbaar was alles een misverstand (alhoewel ik er nog altijd klein beetje mijn twijfels bij heb, maar die meteen ook verdring, want hij heeft kansen genoeg gehad de waarheid te vertellen en ik vertrouw hem derop dat hij dat dan ook doet...) Beetje een raar, tweezijdig gevoel dus, maar dat zal ook wel door de choque van vorige week gekomen zijn.
thx for alle support!!! ik heb er heel veel aan gehad. En weet je, of het nu waar was of niet, ik heb alleszins es een weekje héél hard over ons en onze relatie nagedacht en zelfs in de onzekerheid was ik gewoon tot de conclusie gekomen dat ik zielsveel van hem hou en dat we er samen uit zouden komen. Eender wat er gebeurt... Ik heb nog maar eens beseft hoeveel ik wel niet van hem hou en dat ik gelukkig ben dat te mogen meemaken!
greetz,
Jade