Je denk in ieder geval weer helder. Als je met 40 jaar nog met een "rukzakje" loopt dat je niets los kan laten (want dat is volgens mij zijn probleem; het ene vast willen pakken terwijl hij het ander niet los wil laten) dan hij loopt daar de rest van zijn leven ook mee.Ik geloof werkelijk dat het zo in zijn hoofd zit. Ikzelf denk niet dat het een fase is, ik denk dat hij nooit bindingen aan zal gaan. Zeker niet met mij want dat is veel te moeilijk allemaal met die afstand, blabla.
Wat denk je wat er gebeurt als na een aantal jaren de vonk uit het seksleven weg is... ach, denk er ook maar niet aan, kijk maar vooruit naar andere dingen.
thanks Jip 
)
dat moest natuurlijk rugzakje zijn... maar ik vind het ook wel weer komisch.
). We hebben tot zekere hoogte wel dezelfde dirty mind en hij heeft idd ook meerdere malen gezegd dat hij het zo fijn vindt dat ik datzelfde heb (en hij zich dus niet hoeft te schamen ofzo). Aan het begin was dat een openbaring en opluchting, zo zonder schaamte te kunnen praten..
Wat ik dus altijd al lastig vond, dat balans is altijd een beetje weggeweest... -maar als hij hier was, ging het helemaal niet daarover. Seks was zowat het minst belangrijke. Dan ging de 'obsessie' (ja zo was het haast) over samen koken, boodschappen doen, ouders zien, samen films kijken.. niets geen harde kinky seks op het aanrecht ofzo (ik noem maar wat). -blijf ik nog steeds vreemd vinden eigenlijk.. Jeckyll & Hyde bijna.. -was ik DAAR weer confuus over 
