.

[Duchesse]

Ik denk dat wat Moonie zegt niets met jaloezie heeft te maken maar met bedrog. Ik sta er ook voor open om met m'n partner te praten over de behoefte om met iemand anders seks te hebben. Misschien "gun" ik hem dat dan nog wel ook... maar ik moet er ab-so-luut niet aan denken dat hij me bedriegt door achter mijn rug om die behoefte in te vullen.

Ik denk dat iedereen wel een stuk jaloezie in zich heeft, ook diegene die in onze ogen geen reden heeft om jaloers te zijn. Naar mijn mening is het zelfs gezond. Het mag alleen niet ziekelijk worden. Een ex-collega van me was op alles en iedereen jaloers om heel uiteenlopende reden. Omdat iemand een hoger diploma had, omdat iemand een mooiere tas had, omdat een andere collega aandacht kreeg, omdat iemand een leukere vriend had, tot zelfs omdat iemand vriendelijk was tegen haar moeder! Zielig!

Ik durf toe te geven dat ik er van geniet als mijn partner laat blijken dat hij jaloers is als ik met iemand anders sta te flirten. Het is mijn bevestiging dat hij nog om me geeft. Soms ga ik zelfs zo ver dat ik het uitlok. Ik zie daar geen kwaad in, zolang ik maar met zijn gevoelens rekening blijf houden. Omgekeerd zie ik het als een soort concurrentie die me scherp houdt. Ik moet blijven concurreren met mijn omgeving om interessant genoeg te blijven voor mijn partner.

Maar toch ben ik ook jaloers en moet ik mezelf intomen om het niet uit de hand te laten lopen. En zoals al eerder gezegd, het is makkelijker om achteraf te rationaliseren.

[Tari]

Ik ken alleen jaloezie in een relatie.
Materiele jaloezie heb ik niet, enkel het "dat-wil-ik-ook"-gevoel.
Mijn jaloezie heeft veel te maken met onzekerheid en dan ook nog bij bepaalde personen.
Het is niet zo dat ik jaloers word bij iedere vrouw waar hij mee staat te praten...

Tari

[Serpentina]

Ik wil even inhaken op het aspect dat Duchesse aanhaalde:
"Ik moet blijven concurreren met mijn omgeving om interessant genoeg te blijven voor mijn partner."
Voor mij is dit een nieuw gezichtspunt. Misschien omdat ik ook in economische zin wat moeite heb met het kapitalistische construct "concurrentie". Net zoals ik vind dat er emotionele redenen kunnen zijn die maken dat je bij de duurdere groenteboer blijft kopen in plaats van bij de goedkopere supermarkt, heb ik ook het idee dat mijn partner op emotionele gronden meer rechten heeft, of beter: op een heel ander niveau zit, dan een volstrekte vreemde. Voor mij is er geen sprake van dat een vreemde kan wedijveren met mijn vriend. Hij is mijn partner en pas als ik op grond van zijn eigenschappen (dus zonder vergelijking met die van anderen) vind dat ik niet met hem verder wil, dan ga ik pas weer kijken naar andere mannen en wat die "te bieden" hebben. Ik baal zelf wel eens een beetje van de "consumptiementaliteit" op relatiegebied: als je niet leuk genoeg meer bent, dan word je ingeruild voor een ander.
Toch is het ook voor mij natuurlijk niet zo dat ik blind door de wereld loop. Het is denk ik meer een theoretisch ideaal, waar ik niet altijd aan kan voldoen. Maar op momenten dat het niet goed gaat tussen mij en mijn vriend ga ik andere mannen echt uit de weg: bang dat ik hem anders echt aanleiding zou kunnen geven om jaloers te zijn! Ik ken het gevoel van jaloezie niet goed. Ik heb een keer meegemaakt, toen ik 17 was, dat ik een jongen erg leuk vond en hij had ook wel laten merken dat hij mij zag zitten. Toen hij op een logeerpartijtje met een ander meisje in de slaapzak naast mij begon te vrijen, voelde ik me wel ellendig. Maar dat was geen gevoel van: was ik dat maar. Eerder een glashelder gevoel van: die gozer is mij niet waard, toedeledokie. Voor mij heeft jaloezie dus duidelijk met bezitterigheid te maken, en aangezien ik ervan overtuigd ben dat je niets of niemand kunt bezitten.....
In dit verband misschien nog een grappige anekdote: toen ik echt nog een jong kind was, kwam mijn vader uit zijn werk en hij tilde me op en vroeg om een kus. Ik weigerde. Hij drong aan. Ik vroeg waarom hij dan wel vond dat ik hem moest kussen. Hij antwoordde dat dat kwam omdat hij van me hield en omdat ik zijn dochter was. Ik antwoordde:"Ik ben niet van jou. Ik woon hier alleen maar."

[Qyan]

Anacha

Volgens mij ben jij niet jaloers. Ik heb nl even de definitie opgezocht, omdat ik vermoedde dat we het niet helemaal over hetzelfde hadden:

ja·loe·zie (de ~ (v.), ~ën)
1 gevoel van leed of spijt over het goede dat een ander te beurt valt en dat men hem niet gunt => afgunst, ijverzucht, kinnesinne, naijver
2 zonnescherm, bestaande uit horizontale lamellen => store, zonneblind

kijkend naar de bovenstaande definitie van jaloezie, ben ik wel ooit jaloers geweest.
voor ik mijn huidige vriend leerde kennen ging ik om met een jongen, min of meer met elkaar op gegroeid.
het was eigenlijk mijn beste vriend, maar ik was al een tijd verliefd op hem en ik weet hij op mij, maar hij vond mij toen te jong
door dat stomme verliefdheids gedoe ben ik ook de beste vriend verloren die ik me maar in kan denken, en ik mis hem nog steeds.
maar ik kan niet meer met hem omgaan, kom hem nog weleens tegen, maar meer als hoi en dag gaat niet meer.
hij ging op een gegeven moment om met een andere meid, volgens zeggen niets met elkaar, maar ik dacht daar toen heel anders over.
later, na het leren kennen van mijn huidige vriend, bleek dat ze wel degelijk iets met elkaar hadden.
in principe is hij degene die me aan het lijntje heeft gehouden al die tijd, want (hebben het ooit uitgepraat) hij wilde me geen pijn doen en vertelde daarom niets.
ik haatte der zo ontzettend, al voordat ze met hem omging btw, zij wel en ik niet
maar goed, wat kon zij er aan doen, eigenlijk niets, hij had eerlijk moeten zijn. maar ik kon het gewoon niet hebben
maar goed, dat was toen.
dus jaloers, ja, met hem toen wel.
inmiddels heb ik ze allebei alle geluk van de wereld toe gewenst, vooral hem, want hij is gelukkig met haar, en ik wil niets liever dan dat hij gelukkig is. en dat is hij
de vriendschap zal er nooit meer door goedkomen helaas.

of ik nu dingen heb waardoor ik over mezelf kan zeggen dat ik jaloers ben, eigenlijk niet, maar misschien dat ik nog wat bedenk

[ikke007]

ikke heel jaloers zijn

mijn vriendin weet dat ook dat ik een jaloerse type ben.
en ze aanvaard dat ook.
zijzelf is ook een jaloerse type, dus ja.
grtzzz

[rusteloze dame]

...

[Duchesse]

Rusteloze Dame,

Natuurlijk ga ik niet de concurrentie aan met iedere vrouw die in de omgeving van "mijn" ventje komt.

Als ik rond me kijk, op straat, in de supermarkt, zelfs beroepsmatig zie ik vaak vrouwen die, eens ze het gevoel hebben "binnen" te zijn, totaal geen moeite meer doen voor hun man. Ze vinden het niet meer persé hoeven om aantrekkelijk en sensueel voor hem te zijn. Terwijl ze het in eerste instantie niet eens voor een ander moeten doen.
Het klinkt misschien cru... maar vaak verwondert het me niet dat een man vreemd gaat. En oh ja... mij is het ook overkomen, in het verleden...
Maar goed dit is slechts bijkomstige informatie die vertelt hoe ik niet wil zijn.

Het is een gegeven dat mijn man een zwak heeft voor vrouwelijke schoonheid, klasse en sensualiteit. Wat niet wil zeggen dat ik deze eigenschappen op mezelf reflecteer. Maar het stimuleert en motiveert me wel om ernaar te streven.
Datzelfde gegeven zorgt er natuurlijk wel voor dat als ik merk dat hij zijn onverdeelde aandacht aan een vrouw schenkt ik weet dat hij die vrouw, euh, interessant vindt. En zoals altijd bij jaloezie, dán komt de onzekerheid naar boven.

Maar zoals in de volksmond weergegeven: van mij mag hij gerust ergens anders honger krijgen... als hij maar thuis komt eten. Maar dan zal ik er wel voor moeten zorgen dat hij het eten thuis lekker vindt.

Voor alle duidelijkheid wil ik wel vermelden dat mijn man me wel degelijk neemt zoals ik ben. Maar als ik van hem bepaalde verwachtingen heb, vind ik dat ik er wat voor terug mag doen.

[Mike24]

Ik ben totaal geen jaloers type, weet amper wat het is moet ik zeggen.
Al die angst... ik denk dat als je je jaloers voelt op relatie gebied je eens goed bij jezelf te raden moet gaan waar je eigenlijk nu zo bang voor bent. En jaloerzie is geen emotie, maar een bundeling van gevoelens die je tegerlijkertijd voelt en die bundeling noemt men jaloerzie.
Als mijn vriendin met een ander sex wil hebben mag ze gerust der gang gaan, ik zie het probleem daar niet van in. Als zij ook een ander leuk vind zie ik dat niet als een bedreiging. Wat zij met een ander doet zegt helemaal niks over onze relatie en vice versa. Het betekend niet dat zij minder van mij houd of geeft of whatever. Het belangrijkste in iedere relatie is communicatie en volledig open en eerlijk zijn over wat je voelt en daar altijd samen aan werken. Laten weten dat je er altijd voor die ander bent. Zo 'trouw' als ik weet niet wat. Trouw aan mezelf en trouw aan haar. Trouw zijn heeft alleen niks te maken met monogamie. Ik blijf bij haar omdat ik van haar hou en wil zijn, dat betekend absoluut niet dat ik geen oog heb voor anderen. Waarom zou je? Angst? Angst is de slechtste raadgever. Liefde is er om te delen en niet om het voor je te houden

Groetjes,

Mike24

[Moon Goddess]

wat jalourzie nu precies is daar is men nog helemaal niet over uit
en het hoeft dus ook niet met angst te maken te hebben

zelf ben ik gruwelijk jaloers geweest op anderen toen ik zelf met een versleten enkel mijn danscarriere op moest geven
en het doet zeer, acceptatie en aanvaarding kunnen zo verrekte zeer doen
en ik was een tijd ziekelijk jalours als ik anderen die ik kende terug zag op TV in een 1 of ander ballet.
kreeg ik ook echt fysieke pijn.

en ik krijg het idee dat het heel hip is om te zeggen dat je niet jalours bent: maar dat is de ratio die spreekt.
soms kom je in een situatie zoals hierboven geschetst en dan is het er gewoon, de afgunst en het groen zien van.
Pure onmacht.

Ik hoefde niet te rade te gaan met waar ik bang voor was of ben
verlatingsangst bijvoorbeeld is iets wat elk mens kent in meer of mindere mate, oftewel: angst is niet zo negatief als soms wordt geschetst angst heeft een functie en jalourzie heeft dat ook.

Groet!
Selene,heeft er nu veel minder last van: tijd he? heelt veel wonden, maar soms steekt het nog wel eens

[Debby]

Ik kan me volledig aansluiten bij Selene, ik ben van mening, dat de situatie waarin je verkeerd je jaloerse gevoelens stuurd. De ene keer is dit veel, de andere weinig of soms helemaal niks. Maar mensen zonder jaloerse gevoelens zijn een zeldzaamheid. Ikzelf spreek ze niet snel uit, maar dat wil niet zeggen dat ik ze onderhuids niet voel steken...

Door gemakkelijk je gevoelens te uiten, kun je er steeds makkelijker mee omgaan dat wel, maar helemaal zonder....??? Zoals ik al aangaf, het ligt aan de situatie waarin je verkeerd.

[Mike24]

Het heeft zeker een funktie, namelijk dat je je bewust wordt van je gevoel en dat het je iets probeerd te vertellen. Angst/jaloerzie is iets heel moois, want het laat je naar binnen kijken en als je genoeg lef hebt en het ook wilt, kun je in jezelf zien WAAROM je je zo voelt. Het gaat erom dat je je wonden heelt, door precies te weten waar dat gevoel vandaan komt en wat dat over jou verteld. Wat jaloerzie precies is is ook allang vastgesteld (auteur Gary Zukav -lees zijn boeken maar eens )en ja, heeft alleen maar met angst te maken, hoe vervelend dit voor sommige misschien ook mag klinken.
Ik heb na 3 jaar als beroepsmuzikant ook een polsblessure gekregen waardoor ik mijn carriere dus wel vaarwel kon fluiten terwijl dit mijn leven en m'n lust was. Was ik boos en gekwest? Ja zeker! Was ik jaloers of voelde ik afgunst op die anderen? Nee. Alles in het leven heeft een doel en is een boodschap (zo zie ik het) en door boos en jaloers te zijn op anderen, zie je 'het' niet. Kun je dit gevoel dan sturen? Ja, dat kan. Wees met je gevoelens en loop er niet voor weg. Alleen zo kom je dichter bij jezelf en heel je je wonden om het maar zo te zeggen. Klinkt misschien wat raar of zweverig voor sommige, maar zo werkt het bij mij. Het heeft niks met de ratio te maken inderdaad, maar zeggen dat het puur gevoel is en dat je er daarom dus niks aan kunt doen is niet juist. Maar ja, dit wordt ons ook nooit geleerd...

[Moon Goddess]

nee mike

de wetenschap is er nog steeds niet over uit wat jalourzie precies is en hoe het ontstaat en wat het doet.

dat Garry Zukav zijn ideeen daar over geeft is heel mooi, ik ken zijn boeken
maar het feit blijft dat als je er voor staat
je het helemaal zelf zal moeten doen
het moet uit jezelf komen
en iedereen krijgt er mee te maken net als met alle andere emoties, dus ook met afgunst en ook met jalourzie.
en dat het altijd met angst te maken heeft klinkt in theorie wel mooi, maar is in de praktijk niet altijd zo

Je ratio is namelijk prima in staat om je voor de gek te houden
en op die manier instinctmatige reacties te onderdrukken
maar dat wil dan niet zeggen dat je ze niet hebt!
meestal is de angst juist de buffer voor de negatieve gevoelens en die belanden dan allemaal in de schaduw. en dan krijg je van die leuke complexen

afgunst en jaloerzie zijn in princiepe prima signalen uit je onderbewustzijn.
lees Jung er maar eens op na


voor de rest ben ik het wel helemaal met je eens
Groet!
Selene

[Cyenna]

wow wat een wijsheid, ik kan alleen maar zeggen dat ik me er volledig bij aansluit...

[Mike24]

Bedankt voor je antwoord. Ben blij dat je het er niet helemaal mee eens bent Geeft mij ook weer stof tot nadenken.

Waarom vind je het zo belangrijk dat de wetenschap er een antwoord op heeft? Lijkt me ook heel moeilijk om dit vast te pinnen, het is te complex denk ik om dit wetenschappelijk vast te stellen. Het enige wat wetenschappelijk vast staat is dat het KLOTE voelt!!

Natuurlijk voel ik ook weleens jaloerzie of afgunst, maar moet heel eerlijk zeggen dat ik in mijn hele leven (zo ver ik me kan herinneren) nooit écht jaloers ben geweest op iemand of afgunst heb gevoelt. Misschien klinkt dit voor jou heel weird, maar kan er echt niks aan doen. En toen ik jonger was dacht ik echt niet na over gevoelens, net zoals iedereen, dus dat me ratio dat wegduwde lijkt me niet. Toch? Zit wel een heel goed punt van je in, dat deze angsten in je buffer opgeslagen worden en je zo complexen krijgt... kun je alsjablieft wat meer hierover vertellen? Heb er misschien wel veel aan, klinkt nogal.. 'a-ha' zo zit het dus.

Wat is Jung? Ken ik nog niet.

Nogmaals bedankt voor je antwoorden

[Moon Goddess]

Hi Mike

ik zit niet te wachten tot de wetenschap een definitie heeft maar het zou wel handig zijn
Nu kan iedereen zijn/haar eigen invulling er aan geven en dan krijg je makkelijk van die misverstanden.

na ik denk dat ons ook wordt geleerd om niet afgunstig te zijn, want dat wordt bestraft.
Het mag alleen soms, een beetje, als je om iekand geeft, maar niet teveel
dus als je je zo voelt zul je al gauw iets hebben van: dit hoort niet en dus doe ik het weg
mischien niet bewust maar onbewust maar daarmee gaat het niet weg
en zal het zich vroeger of later op de een of andere manier manifesteren.
wordt het dus een ziekelijke afgunst en een ziekelijke jaloursie

ik wil best aannemen dat je nooit echt jaloers bent geweest, mischien wordt je het ook wel nooit, maar volgens mij zou je het wel _kunnen_ worden, net als ieder ander, daarmee zeg ik dan dat jaloursie een reden heeft, zoals jij zelf ook al zei: het leert je iets over jezelf, als je de kans neemt om het er te laten zijn.
*maar dat is ook makkelijk praten want het is best gruwlijk als je je zo voelt en je krijgt weinig begrip meestal vanuit je omgeving*
Zelf heb ik mij een verschrikkelijk mens gevoeld toen ik jaloers was.
en het is heel makkelijk om de oorzaak en de schuld buiten je te leggen
en het kost dus wel wat pijn om naar jezelf te kijken
en dan nog is het niet over!
Het is bijna sterker als jezelf en dus zo naar dat veel mensen liever ook zeggen dat ze geen jaloursie kennen
*zie daar heb je dan de verdringing al, alleen zijn er mensen die het echt (nog) niet kennen maar er zijn oook veel mensen die het ontkennen.
omdat je niet jalours hoort te zijn.

Jung is een heel bekende psycholoog
Opgeleid door Freud maar later hadden ze zulke verschillende opvatttingen dat ze uit elkaar zijn gegaan.
Jung heeft ontzettend veel werken op zijn naam staan
en termen als architiepes, anima en animus, schaduwwerk e.d. zijn allemaal van hem afkomstig, hij heeft een helebole in kaart gebracht
oftewel: baanbrekend persoon en zijn werk is de bakermat van onze moderne psychologie

Groet!
Selene