Volslank = oninteressant?

[akelei]

@ PTE ik vind vooroordelen, generaliseren en kortzichtigheid heel erg onaantrekkelijk. En "te dikke" mensen ongevraagd advies geven over hoe te moeten afvallen ook. bah..

De spijker op zn kop Knuff.
Het topic gaat over wat aantrekkelijk gevonden wordt, niet over hoe je gewicht kunt verliezen.
Dat kun je elders bespreken.

[Lovelife1958]

Dus mannen: wat moet een dame hebben voor ze interessant genoeg is om als minnares in aanmerking te komen?

Als ik mag zeggen waar ik op "val" is het juist gevuld, niet mager.
Maar eigenlijk is dat niet de belangrijkste trigger die je aantrekkelijk maakt.
Dat is voor mij uitstraling, openheid, humor, blijheid, interesse in anderen.
Dit moet resulteren in leuke/vlotte/uitdagende kleding, spannende oogopslag en glimlach, mmmm (ik laat me gaan).
En nog persoonlijker: heerlijke ronde billen dat doet het voor mij.

[Dominique]

ik begrijp je frustratie @D..
maar zo zit het vaak wel in elkaar inderdaad.
mensen die je niet kennen zien als eerste je uiterlijk, en het is gewoon zo dat de hele maatschappij gericht is op slank en jong.

als ik naar mezelf kijk ben ik hetzelfde.
zie ik twee voor mij onbekende mannen, de ene slank, de andere dik.
Mijn belangstelling zal als eerste naar de slanke man gaan, omdat ik dikke mannen nu eenmaal minder mooi vind. Tis niet anders.

Uiteraard is dit de allereerste indruk.
Al snel kijk ik voorbij het uiterlijk, en gaan andere zaken meespelen, zoals uitstraling, intelligentie.
En blijkt dan dat de dikkere man zelfverzekerdheid uitstraalt, wat te vertellen heeft, terwijl de slanke een onzeker kereltje is, dan richt ik mijn pijlen op de dikkere man.

Er spelen zo veel zaken een rol bij het ontstaan van een klik, en dat is echt niet alleen het al dan niet dik zijn dus.

Ik heb inmiddels geleerd dat het uiteindelijk voor de aantrekkingskracht veel belangrijker is dat je zekerheid uitstraalt. Voel jij je sexy dan straal je dat uit; dat zien mensen en vinden dat veelal aantrekkelijker dan onzekerheid en geslotenheid.

Eigenlijk is het dus zaak dat jij jezelf mooi en sexy gaat vinden, dan ga je dat uitstralen, wordt je zekerder van jezelf.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik.
Het is een wisselwerking.
de kip en het ei...
En het zit in jezelf..
Geef niet die mannen de schuld, als zouden zij niet van dikkere vrouwen houden.
al weet ik heus dat het niet helpt een partner die niet van sex houdt.
Maar toch zit het vooral in het beeld dat je van jezelf hebt (gekregen).
Hoe kom je daarvan af?
iets dat psychisch zo gegroeid is.
hulp?
je zelfbeeld verbeteren onder begeleiding?
Mss ook heel bewust wat aan je uitstraling doen?
Je bv wat sexier/vrouwelijker gaan kleden?
Toch ook op je voeding letten.
Doe je wellicht al..geen idee
ik denk maar wat hardop.

komt goed @D
Als je het in jezelf zoekt.

[Tissot]

..

[Mar]

Djinniyeh,

Om op je vraag te antwoorden:
Volslank zegt bar weinig over of je interessant bent.
De vraag is: welke interesses in het bijzonder heb je op het oog!

Speelt een aanstaande overgang (ah, jaaasssessss... ja...die...) je misschien parten?
Als je al aankwam van water, kom je dat nu ook van lucht - en het eraf krijgen en houden is a hell of a job. Daar worden ook/zelfs magere vrouwen wel wat ronder en zachter van vorm door.

Is de hele maatschappij gericht op jong en vlot? (ik voorspel je: dat gaat de komende twintig jaar subiet veranderen).
Is dat niet een kwestie van (zelf) ook wat selectief kijken?
De wereld is groter dan de straat met glossies, modewinkeltjes en drogisterijen met jonghoudsnufjes. Als je je focus verlegt verzucht je misschien net zo hard dat 'alles' grijs en suf is - of juist verrassend jong, who knows.

De relatie met je partner en (vooral?) met je ouders is mss problematischer dan je gewicht en daar kan een mens knap onzeker van worden.
Verder sluit ik helemaal aan bij Dominique.

Heb je een idee wat het voor je betekent als je gewicht niet de beperkende factor is? (Ik snap dat die kilo-vraag je heftig in de weg zit!) Ik hoop echt voor je dat als die vraag is opgelost, dat je dan zelfverzekerdheid (terug) vind. Kan zo maar gebeuren - zoals ik zelf met mijn eigen lichaamsbeeld heb ervaren


*

Wel heb ik wat bedenkingen bij sommige opmerkingen in je draad.

Het is vast niet aardig van me dat ik een knuppel in het hok leg, maar ik weet heel zeker dat er mannen zijn die zich niet gemakkelijk seksueel tot wat molliger types vrouwen zullen wenden, ondanks criteria als : een lief/leuk/open gezicht, hartelijke en sensuele uitstraling e.d. Dat feit is er, en ik denk dat het reeel is om dat onder ogen te zien, ook al posten hier nu duizend mannen (en vrouwen) die het niet zo ervaren of zien. In dit soort draden heb ik net zo goed het gevoel dat er wel eens 'politiek' correcte antwoorden gegeven worden.

Als moeder Natuur heeft besloten dat je met een pittig overgewicht het leven door moet, heb je het ermee te doen, maar dat groot overgewicht fysiek gezien gewoon ongezond is, dat mag en kan zo langzamerhand niet meer schokkend nieuws zijn. In die zin kan ik de hier verguisde PTE wel wat nageven. Tussen zwaar obees (waar je wel degelijk gezondheidsklachten door krijgt en die in de gezondheidszorg wel degelijk problematisch begint te worden) en mager zit trouwens een heel spectrum. Ook daar wordt hier en daar wat gemakkelijk aan voorbij gegaan.

*


Anyway: sterkte waar nodig en veel liefde op je pad gewenst.


Mar (23)

[vir40]

ik ben 17 jaar getrouwd geweest met een man die de hele dag riep dat ik vet was,een varken of een zeehond was.
op een gegeven moment ga je dat geloven dat je zo dik bent.
toen ik eindelijk de moed had gevonden om hem buiten de deur te zetten viel ik in no time af,kon niet meer eten omdat ik opeens alleen ervoor stond en had erg last van mn maag
mn ex zei tegen iedereen dat ik er zoooo geweldig uitzag nu ik zoveel was afgevallen,en waarom kon het nu wel en toen niet

maar ik voelde me niet happy in dat afgevallen lijf,ik leerde mijn huidige man kennen na 8 maanden alleen te zijn geweest,en hij liet me zien en voelen dat ik het waard was,hij had geduld met me (dat valt niet mee) nu na 10 jaar schommel ik tussen de 85 en 87 kilo,en ik voel me verdomd happy,voor mij geen pijn aan mn maag meer,ik ben nu gelukkig

[Djinniyeh]

@Dominique: geef ik mannen ergens de schuld van??

@ Mar: ik denk dat je de enige bent die de overgangsvraag zou stellen aan iemand van 29 ... maar je slaat de nagel op de kop eigenlijk. Twee jaar geleden (27 was ik toen) zijn mijn beide eierstokken verwijderd en zat ik van de ene op de andere dag in menopauze ... 4 maand later was er al 10 kilo bij. Of ik meer at? Nee, totaal niet! Maar zoals je zegt: sommige mensen komen bij van lucht , al moet ik toegeven dat koken en proeven hobbies van me zijn waar ik maar al te graag aan toegeef.

Nu heb ik ook wel een zittende job van 9 tot 19h en daarna heb ik nog het huishouden en mijn bijberoep, dat buiten koken ook weer veel computerwerk is. Bewegen doe ik te weinig en dat weet ik maar als mijn avond eindelijk kan beginnen tegen half tien of tien heb ik niet meer zoveel zin om nog te gaan hardlopen ofzo ... misschien eens meer beginnen wandelen .

Maar eigenlijk ging het daar niet om, het ging niet over hoe dik of niet dik ik ben en of ik er ja al dan nee iets aan moet/kan doen maar ik wou de visie van mannen weten ... daarbij respecteer ik de mening van PTE evenveel als die van FrankPolder, eerlijkheid is waar ik achter vraag en geloof me, de reactie van PTE lijkt in mijn ogen logischer, buiten dan van dat onverzorgd ... ik laat mijn nagels doen, loop nooit rond met vettig haard, draag graag hoge hakken, een lekker luchtje, make-up ... maar ook dat is info. Het zou me immers zwaar verwonderen als ik de eige vrouw in het universum zou zijn met die vraag of die onzekerheid, of wel dames?

En toch is er een plekje waar ik heel erg fier over ben op mijn lichaam en als ik ooit te weten kom hoe ik foto's kan plaatsen zet ik het hierop .

Trouwens bedankt allemaal voor de reacties, zowel hier als via pm! Ik apprecieer het enorm!

[jenda65]

Ook ik wil toevoegen dat schoonheid en aantrekkelijkheid toch vooral in jezelf zit! Ik heb mij jarenlang onzeker gevoeld over mijn lijf, ook al beweerde manlief altijd dat hij mij mooi en sexy vond en vindt. Een aantal jaren geleden ben ik ruim 10 kilo afgevallen, waardoor ik mij een stuk zelfverzekerde voelde.
Daardoor ging ik mij anders kleden en durfde mijn positieve punten te benadrukken. Ondertussen toch wel weer een paar kilo aangekomen, maar mijn zelfbeeld is blijvend veranderd en dat straal ik ook uit!
Ik accepteer mijn stevige billen en benen en weet dat daardoor mijn taille zo mooi slank lijkt


Mijn advies.... kijk in de spiegel en sta open voor die dingen die je WEL mooi vindt aan je lijf en leg daar de nadruk op!
En accepteer dat niet iedereen een fotomodel kan zijn!

[Mar]

(27 was ik toen) zijn mijn beide eierstokken verwijderd

Ah, okay, dan had ik dat ff niet scherp, die 30 min.
Er is geen hug-icoon, maar 'hug'. Jemig. Zo'n operatie gaat je niet in de kouwe kleren zitten.

Ik denk dat je Lana moet zoeken

Verder heb je natuurlijk wel een paar perfect goede hobbies

[akelei]

Hoe je je 'moet' voelen als je dik bent word je al vroeg geleerd. Hebben jullie de reclame van de Plus supermarkt gezien?
Zit er eindelijk is een jong wat dikker meisje in een reclame, laten de reclamemakers haar zeggen dat ze op een nijlpaard lijkt
Geen wonder dat je onzeker wordt over je figuur.

[LittleMonkey]

Misschien off-topic: maar door omstandigheden moeten mannen mij nogal eens tillen.. Nou krijg ik vaak te horen: 'goh wat ben jij licht!'

Dat voelt ook raar hoor, kan ik je vertellen!

[PTE]

Ik wil mijn verhaal wel even nuanceren, ik zie dat ik inderdaad wel bot over kwam. Maar ik ben zelf veel met mijn lichaam bezig. En het klopt inderdaad dat je uitstraling en zelfvertrouwen veel belangrijker zijn op het gebied van aantrekkelijkheid dan je figuur.

Ik accepteer mijn stevige billen en benen en weet dat daardoor mijn taille zo mooi slank lijkt

Inderdaad heerlijk, mijn vriendin heeft ook heerlijke stevige billen en benen (inclusief "putjes" en straie, waar ik me helemaal niks van aantrek overigens) in combinatie met een slanke taille, ik ben er helemaal gek van!

[Mme Bentinck]

Om op je vraag te antwoorden:
Volslank zegt bar weinig over of je interessant bent.
De vraag is: welke interesses in het bijzonder heb je op het oog!

Dit vind ik de spijker op z'n kop.

Ik denk dat volslank voor sommigen inderdaad oninteressant (als minaar/minares, niet als persoon) is. Zoals er mensen zijn die klein oninteressant vinden, of blond, of grote borsten, kleine billen... noem maar op. We '"vallen'" allemaal op bepaalde (lichamelijke) eigenschappen, we vinden allemaal andere dingen interessant als het gaat om aantrekkingskracht. Dit wil niet zeggen dat mensen als persoon oninteressant zijn, of minder waard. Als iemand jou niet interessant vindt, zegt dat iets over deze persoon, en niet over jou.

Iemand als bijvoorbeeld Umberto Tan. Mooie man, donker, strak in het pak. Voor mij totaal oninteressant, want ik hou niet van dat gladde. Ik val op de wat ruigere types. Dit betekent niet dat ik hem als mens/man minder vind. Beslist niet.

Mensen afrekenen op lichamelijke kenmerken is laag en gemeen. Zoals ik lees dat jouw ouders doen vind ik werkelijk shocking! Dit verdien je niet Djinniyeh. Een dikke knuffel voor jou, en ik hoop werkelijk dat je er met je man uit komt.

[Savanne]

MIsschien mosterd na de maaltijd na zoveel reacties die absoluut hout snijden maar goed ik gooi mezelf ook in de strijd hier.

Ik heb net als Hotje veel maatjes gehad, en ben net als EsterC geen slankie.. echt niet.. maar welke maat ik ook was , gebrek aan aandacht heb ik nooit gehad, gebrek aan zelfvertrouwen des te meer...

Hoeveel momenten ik wel niet gehad heb dat ik een man die in mijn interesse gebied viel, aan de haak had kunnen slaan, omdat hij mij wel zag zitten en ik het heb afgeslagen door mijn eigen te kort aan zelfbeeld en eigenwaarden. Misschien ook wel goed hoor, anders had ik wellicht al eerder mezelf tot nymfomane kunnen bestempelen...

Nachtvlinder en vele anderen in dit topic hebben wat mij betreft zo gelijk.. het is hoe je in het leven staat en hoe je naar jezelf kijkt wat uitmaakt voor het versieren en versierd worden..

De boze buitenwereld is weer eens geslaagd in zijn opzet om mensen op een valse manier naar zichzelf te laten kijken en daar kan ik best boos van worden... Djinniyeh.. koppie op meis.. jij bent jij en veel te waardevol om door de boze buitenwereld verpest te worden...

@PTE by the way... er zijn legio mogelijkheden waarom iemand dik is zonder dat ze daar met of zonder hulp van profs wat aan kunnen doen.. dus graag niet alles over 1 kam scheren....


mijn schaarse 2 cents

sav

[Carina]

Wat ook nog eens meespeelt is wat iemand dik vind.

Toen ik jong was had ik maat 36. En ik voelde me dik. Ik had een klein buikje. Ik kan me nog goed herinneren dat m'n zus me uitlachte omdat ik dat buikje had.
En al zei m'n toenmalige vriendje dat ik zo'n mooi figuur had, ik geloofde het niet. Zelfs de uitdrukking "wespentaille" hielp me niet van m'n gevoel af.
Ik ben altijd als het dikkertje van de familie gezien. Want ja, ik was dikker dan m'n zus met haar kindermaatje... En ook m'n broers hebben de bouw van m'n vader. Dun dus...

Nu, inmiddels wat maatjes gegroeid, vraag ik me af wat hen het recht gaf om zo te reageren. Ik had een normale maat. Zij week af. En m'n moeder die zelf ook niet de dunste was, had ook haar mond moeten houden en me niet moeten aanmoedigen om af te vallen.

Pasgeleden vroeg m'n vader zich nog af waar ik dit figuur toch vandaan had. Toen heb ik hem maar even fijntjes verteld dat ik het figuur van m'n moeder heb... Hij viel stil...


Het gezeik van andere kan je maken of breken. En wat geeft hen het recht?