Slecht sexleven, hoe fleur je het op?

[gatorade]

Ik heb een relatie van 9 jaar, waarin van sex weinig sprake is. Is het gemiddelde (las ik laatst) 150 x per jaar, nou ik heb het in 9 jaar nog niet eens 150 x gedaan.
Niet dat ik echt geef om die cijfers, maar het is even om een idee te geven.
Buiten het feit dat er weinig seks te beleven valt, is de sex die er is ook van zeer matige kwaliteit. Voorbeeld: FF vlug om een uur of 11 voor het slapen gaan de pyamabroek uit, glijmiddel erop, en er in en eruit. Tot over twee weken. Als ik ´gemorst heb´ worden het liefst de lakens nog even verschoond.

Mijn vriendin heeft in het verleden een nare ervaring gehad. Ik heb hier al veel over gelezen op oa. deze site. Mijn vriendin heeft een soort ingebouwde rem, ze is nooit eens geil, wordt niet nat, heeft geen fantasieen etc. Ik heb hier al veel en lang over gesproken met haar haar echter zonder resultaat. Ook heb ik eensa gezegd ga een naar een therapeut ofzo, maar dat is tegen dovemanoren.

Punt is dat ik al 8 jaar lief, begripvol en geduldig ben maar NU is het mijn beurt.

Ik wil ook wel eens een avondje van elkaar genieten en dingen doen waar je over fantaseerd. Helaas zit dat er met mijn vriendinh kennelijk niet in.
Ik weet dat sex buiten de deur voor haar onbespreekbaar is. Weggaan doe ik ook niet want ik hou van haar. Buiten de sex hebben we het leuk met ons gezin.

Iemand een idee?

[Beheer]

Mijn vriendin heeft in het verleden een nare ervaring gehad. Ik heb hier al veel over gelezen op oa. deze site. Mijn vriendin heeft een soort ingebouwde rem, ze is nooit eens geil, wordt niet nat, heeft geen fantasieen etc.
[knip]
Ik wil ook wel eens een avondje van elkaar genieten en dingen doen waar je over fantaseerd. Helaas zit dat er met mijn vriendinh kennelijk niet in.
Iemand een idee?

Beste Gatorade,

Zomaar een avondje dingen doen waar jij nu eens over fantasieerd kun je voorlopig wel op je buik schrijven. Zo te lezen is er nog een lange weg te gaan.

Ideeëtjes om je vrouw weer haar eigen seksualiteit te laten leren ontdekken:
- een paar hele softerotische verhaaltjes voorlezen van Shespot.
(alleen die met de aanduiding opwindend) en verder geen verwachtingen hebben en kijken hoe ze reageert.
- Je vrouwen wijzen op de site van http://www.overjegrenzen.nl/
Mischien kan ze dar wat mee, om haar verdriet te overwinnen en haar vertrouwen te laten terugkeren.

veel succes en sterkte.

Katja

[droomvlinder]

Gatorade , dit is heel naar voor je maar ook voor je vrouw want ze mist iets heerlijks .
Misschien kan je voorzichtig wat met fijne massage beginnen bv , s'namiddags ? Sommige vrouwen hebben meer verlangen s'namiddags , zijn ook minder moe .
Of zachtjes haar rug strelen iedere avond zonder meer ?
Je zegt dat de kwaliteit er niet is , en dat lijkt er vlgs wat je beschrijft niet te zijn , misschien heb je al veel geprobeerd ?
Je beschrijving doet me denken ( sorry als het raar klinkt ) dat je beter naakt zou gaan slapen.Lichaamswarmte is al fijner .
En naar een therapeut ? Goed idee maar waarom niet samen , het is toch iets van jullie beide ? Samen komt ze misschien wel over een drempel heen .
Probeer te weten of ze graag gemasseerd wordt , al zijn het haar voeten of armen of hoofd , leer haar rustig wat genieten van iets lijfelijks niet .
bedreigend .
Maak een heerlijk bad klaar met lekkere massageolie , zet er wat kaarsjes rond ? Zet een bloemetje of kaarsje in jullie kamer en ga vooral niet gaan forceren ,ik denk dat je een lange weg te gaan hebt .Sterkte

[gatorade]

Ik heb drie jaar geleden een bubbelbad met alles erop en eraan gekocht en we hebben er zeggen en schrijven 2x met elkaar in gezeten (zonder sex...), dus dat heb ik al geprobeerd.

Masseren ed. doe ik regelmatig , dit vind ze prettig, en niet alleen om sex af te dwingen. Het gekke is dat als ik haar bef (als...) ze wel gewoon klaarkomt.

Er zit gewoon geen spontaniteit in, als het er naar uitziet dat we sex gaan hebben krijg ik eerst een lijstje wat we vooral niet gaan doen. Bv, `ik ga je niet pijpen hoor´ en buiten het erin en eruit word alles wat je wil doen (vingeren, ander standje, etc) resoluut door een ´doe maar niet´ gevolgd.
Zoals je begrijpt heb ik dan al helemaal geen zin meer.

Voor mij begint de lol van sex er een beetje af te gaan. Het is net of je een One man show staat te houden en sex doe je toch met zijn tween (en voor de geluksvogels met zijn drieen)

Met vroegere vriendinnen had ik geweldige sex, juist omdat de vrouw dan aangaf wat ze wilde en met ideen kwam.

[Moon Goddess]

breek het dan open en zeg dat dan!
niet op een verwijtende toon, maar maak haar duidelijk dat er een probleem is en dat je dat niet langer meer vol gaat houden.
dat je alles wel wil doen wat in je macht ligt om dat probleem op te lossen maar dat je er alleen niet uitkomt.

en dan kom je waarschijnlijk vanzelf uit bij die nare ervaring...
ken je die?
heeft ze daar over verteld?
weet je wat er is gebeurt?

zie je dan ook mischien dat ze zichzelf probeerd te beschermen?
dat ze wel sex heeft en dat waarschijnlijk doet omdat ze om jou geeft en jou een plezier wil doen maar dat ze zelf geen mogelijkheid ziet om er echt van te genieten? Zich echt te geven?
Omdat dat wat ze te egven heeft geschonden is?
pijn doet?

je hebt het over 9 jaar dat jullie samen zijn.
ik neem aan 9 jaar lief en leed, dan zou je kunnen stellen dat het hoog tijd wordt om samen dit aspect van jullie realtie aan te pakken
maar dat zal mischien niet makkelijk zijn voor haar en ook niet voor jou.

Daarom moet je als eerste stap duidelijk maken dat je nog steeds heel veel om haar geeft, maar dat haar sexuele gedrag steeds meer een blokkade opwerpt en dat daar niet meer goed mee om weet te gaan.

Maak haar duidelijk dat sex met liefde verschrikkelijk mooi kan zijn en dat dat het liefste is wat jij zou willen delen met haar dat dat je grootste verlangen is en vraag haar dan of ze bereid is om dat proces aan te gaan, samen met jou.

ze kan dat alleen niet bolwerken en heeft echt jou steun nodig en het zal mischien veel woorden kosten om haar duidelijk te maken dat ze echt die stap zal moeten gaan zetten...dat zal ze mischien als heel eng en bedreigend ervaren in het begin, het ook afwijzen: alles is immers goed en dat is het al jaren toch?
*die vragen niet ontkennend beantwoorden! zeggen dat het ook goed is, maar dat het beter kan, wezelijker kan worden.*
Geef haar wat tijd om aan het idee te laten wennen, maar wees wel resoluut in het feit dat het voor jou een steeds groter wordend probleem aan het worden is.

Sterkte!
Selene

[searching]

Herkenbaar.....alleen WAS ik zo `n vrouw.
Ben misbruikt als meisje van 6 , met alle gevolgen van dien.
Mijn man en ik hebben ook jarenlang zo`n belabberd seks-leven gehad.Ik wist dat het zo was , ik wist dat ik er wat aan moest doen maar wilde er gewoon niet over nadenken ; het was te pijnlijk.
Maar misbruik dreunt door in je hele persoonlijkheid (je zelfbeeld , zelfvertrouwen.) Vond mezelf minderwaardig en het aanzien niet waard.
Ik voelde wel dat mijn man daar ook onder leed (hoewel hij nooit klaagde , me nooit onder druk zette o.i.d.) en voelde me schuldig maar wist echt niet hoe ik door die muur heen moest breken.
Totdat ik moeder werd.Juist dat gaf me zelfvertrouwen ; ik ging anders naar mezelf kijken.Ik ging aandacht besteden aan mijn lichaam ; make-up ,anders kapsel.Durfde kleding te gaan dragen met korte mouwen , korte broeken,bikini`s.Ging me vrijer voelen in mijn hoofd en in mijn hart.Dat was zo heerlijk!
Mijn man moedigde me aan,maar liet me mezelf in mijn eigen tempo "ontdekken".
Mijn zoontje is nu 2,5 jaar , de tweede wordt in Januari geboren.Ik ben een compleet ander mens dan 3 jaar geleden.Ik ben VRIJ in mijn hoofd en in mijn hart ;ik voel me goed over mij zelf.Ik voel me goed over mijn lichaam en het lukt me eindelijk mijn schroom en remmingen op seks-gebied los te laten;want het MAG.Ik MAG ervan genieten , op alle manieren die ik wil.
Mijn man en ik leren elkaar eigenlijk nu pas kennen op seksueel gebied want ook hij kan zijn remmingen los laten nu hij een vrouw heeft die enthousiast is en alles wilt uit proberen.

Leg je vriendin uit dat je erg veel van haar houdt , maar dat het voor jou steeds moeilijker wordt om je natuurlijke verlangens te moeten onder drukken.Misschien wil ze wel sàmen met jou hulp gaan zoeken?
Heel veel vrouwen weten niet hoe ze zoiets moeten doorbreken ; het is zò moeilijk.Maar het kan wel!

[Moon Goddess]

hi searching
als ik jou verhaal lees dan maakt dat mijn hele dag weer goed!
blijf genieten vrouw!
je hebt het meer dan verdiend!!!


Groet!
Selene

[vampiertje]

Ga met haar op zoek naar professionele hulp. Echt, zoiets ga je niet omkeren door te praten en haar uit te leggen dat seks ook leuk kan zijn. En 9 jaar .... dit is geen verwijt, maar je had vanaf het moment dat je wist dat ze een nare ervaring heeft gehad naar psycholoog moeten gaan he!!!

Zij heeft het niet verwerkt ... dus kan ze ook aan niks anders beginnen he. Laat die maneuvres en zoek echte hulp. ik ben een kind van zulk huwelijk. Ik heb alles van dichtbij meegemaakt wanneer 'het' uitkwam. En zelfs met die hulp die ze hier gehad hebben, blijft het verschrikkelijk moeilijk. Hoe langer je nu nog wacht, hoe erger. En ga met haar mee naar die hulp. Je moet dit samen doen!!!!

En sorry .. maar vergeet seks voor de komende jaren. Ale, seks zoals jij seks wilt. Ik weet dat het grof kan overkomen, maar het is echt de meerderheid niet (die zulks hebben meegemaakt) die haar partner na de verwerking echt goede seks kan geven. Het is zoals hier al gezegd is: de persoon is gevormd door die ervaring: geen wilde stoeipoes dus. HET KAN WEL; er zijn er die nadien weer seks kunnen hebben zonder remmingen. Maar het is zeker geen garantie !!!!

Mijn raad: heb geduld .. engelengeduld ... en zoek psycholoog !!!!!

[annelore]

@vampiertje: een psycholoog is niet altijd de beste/enige oplossing hoor. Sommige vrouwen (en mannen) hebben de reactie om bij de gedachte aan een psycholoog toe te klappen en alles te verdringen. Gewoonweg omdat je je bij veel psychologen verplicht wordt om alles opnieuw te beleven. Geloof me , dat is in eerste instantie wel het laatste wat je wilt.
Bovendien kun je iemand anders niet dwingen naar een psycholoog te gaan. Zolang het 'slachtoffer' zich niet klaar voelt, zich niet sterk genoeg voelt om problemen met anderen te delen en op tafel te gooien, heeft het geen zin om naar een psycholoog te stappen.

Wat dan wel te doen? Ik weet het niet. Sommigen raken door dt moeilijke verwerkingsproces heen met behulp van een partner (die evenzeer te lijden heeft onder alle nachtmerries, herinneringen etc.), anderen dringen het zover weg in een hoekje waar het nooit meer uit te voorschijn komt, (behalve op van die totaal ongepaste momenten wanneer je het niet verwacht ) en nog anderen kunnen het op eigen houtje verwerken na verloop van tijd...

Annelore

*beetje off topic , maar ik moest het kwijt...*

[heartofmyown]

Hoewel het lang kan duren en een moeizaam proces zal zijn is praten, praten en nog eens praten waarschijnlijk de enige manier om dichterbij een oplossing van jullie probleem te komen. Het is tenslotte jullie gezamelijke probleem. Als jij niet tevreden bent is dat voor beiden niet goed. Maak jou gevoel duidelijk. Laat haar merken dat je van haar houdt. En verwacht niet veel zodat ieder stapje vooruit als een grotere voelt. Suc6

[Moon Goddess]

dat lijkt me ook heftig vampiertje: kind te zijn uit zo'n huwelijk.
Ik vraag me af wat dat voor een invloed heeft
ik kan me je reactie dan ook heel goed voorstellen en hulp zou zeker welkom zijn, maar dan moet zij er wel echt voor willen gaan...anders heeft het geen zin
en vaak gaat iemand er pas voor als ze weet dat er een doel is wat bereikt kan worden, en dat er iemand is die haar steun en toeverlaat zal zijn voor die periode en dat gebeurt pas vaak als de partner aangeeft dat het een groot probleem is geworden dan sta je voor de keuze: het aangaan of het wegstoppen?

en dan niet bij een eerste de beste psycholoog gaan zitten, want die gaan vaak geen commitment aan voor jaren, maar zoek dan ook een vrouwenhulpverlener die gespecialiseerd is in sexueel misbruik en die meer doet dan praten, want met enkel praten kom je er niet, ik weet dat veel mannen dat denken maar dat is een illusie.
Je moet patronen doorbreken en woorden zijn dan niet afdoende, zie het verhaal van searching

Groet!
Selene

[vampiertje]

Als de persoon geen graten ziet in praten ... ja, dan brengt het niet op. Hoewel ik wel weet dat elke persoon wat gepusht moet worden hoor. Vanzelf er over praten doet zo iemand niet.
Ik druk zo hard op die prof. hulp omdat ik de situatie heb meegemaakt wanneer het reeds te laat was. 20 tot 25 jaar na datum pas het eerste woord over je lippen krijgen over wat er gebeurd is ... dat is voor iedereen een hel. Daarom ook dat ik zeg: niet alleen hulp, maar trek haar wat mee!!!!

Zelf zal ze qua persoonlijkheid al niet zo een uitbundige zijn. Dus ze moet gepusht worden .... want als jij ooit nog eens seks wilt hebben met een bepaald niveau ...

De invloed die ik uit mijn persoonlijke ervaring heb is de volgende: ik heb zelf in mijn pubertijd mannen gehaat. Maar inwendig was een heel seksueel mens. Ik worstelde met alle gevoelens. Maar ik heb het verwerkt en mits wilskracht en een sterk karakter te hebben, ben ik uit die negatieve spiraal geraakt. Ik heb toen veel gelezen en toegeven aan mezelf dat ik heel seksueel was. Dus rond mijn 17de waren alle problemen van de baan en ja ... ik heb niet veel sporen meer. Ik ben integendeel heel progressief tov seks. Altijd al geweest, ook als kind, maar die puberjaren zijn onrustiger geweest .

[searching]

Ik denk dat je ook rekening moet houden met in welke tijd dingen gebeuren.Vrouwen zoals ik hebben de tijd mee ; seks wordt hoe langer hoe meer bespreekbaar en ook zaken zoals internet werken mee (kijk maar naar deze site bijvoorbeeld.)
25 jaar geleden stond de hulpverlening nog in de kinderschoenen ; seksueel geweld was nog nauwelijks bespreekbaar.
Kijk daar bij ook naar hoe iemand opgevoed is.Ik begrijp dat jij het nu over iemand hebt van een iets oudere generatie ; iemand die wellicht nog vannuit de kerk geleerd heeft dat lust zondig is.
Als je geremd opgevoed wordt ; wordt het nog moeilijker om het zwijgen te doorbreken en het proces op gang te brengen , want naast de confrontatie met het verdriet , de schaamte etc. moet je ook aan de slag met iets wat voor je gevoel eigenlijk "not done" is , omdat het je zo geleerd is.
En alléén praten is idd niet voldoende.

groetjes

[Boertje van buiten]

Het zou je sieren Gatorade, als de titel van jouw post was geweest:

"Vriendin heeft nare ervaring, wat kunnen we doen?" in plaats van:

"Slecht sexleven, hoe fleur je het op?"

Nu komt het toch wel erg egocentrisch over om hier te "klagen" wat je allemaal tekort komt. Je ziet het ik geef je geen raad, ik geef alleen mijn mening, maar wellicht kan mijn reactie je toch een klein beetje in de goede richting duwen van de uiteindelijke oplossing: ACCEPTATIE

[Spot the difference]

Boertje, jij hebt een wagen met een kleine draaicirkel, moet ik zeggen.

Vind je echt dat die man egocentrisch is, als hij al negen jaar zich erbij neerlegt dat hij weinig en weinig kwalitatieve sex heeft? En ondanks dat dit zeer frustrerend kan inwerken op iemand, bij zijn gezin is gebleven en wil blijven?

Mij komt hij geduldig en begripvol over. Hij heeft wellicht al zoveel geprobeerd, en nu probeert hij hier ook bij te leren.

Misschien heb jij nooit 9 magere jaren gehad, en is het makkelijk praten.

Jouw voorstel, acceptatie, is onmogelijk. Een drang naar sex is natuurlijk, het zit ingebouwd. Je kan dat verdringen, maar niet voor eeuwig. Zoeken naar oplossingen voor een geleidelijke verandering lijkt mij een veel waardevoller voorstel.