That's very heavy stuff!!
En niet mss, jij opent gewoon dat topic!!
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
Verliefd en zo...
Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
-
Mirthe
Wat inspirerend om te lezen, dit alles 
Blooper, wat een waardig vervolg. En herkenbaar.
>off-topic: Bloop, het ging 'vanzelf', zeg je. Nou ben ik ineens zo rázend benieuwd hoe erg je over onderwerp en gezegde na hebt zitten denken tijdens het schrijven . De beelden en de woorden had je al, volgens mij! ... <<
edit: tekst werd niet begrepen.
Blooper, wat een waardig vervolg. En herkenbaar.
>off-topic: Bloop, het ging 'vanzelf', zeg je. Nou ben ik ineens zo rázend benieuwd hoe erg je over onderwerp en gezegde na hebt zitten denken tijdens het schrijven . De beelden en de woorden had je al, volgens mij! ... <<
edit: tekst werd niet begrepen.
Laatst gewijzigd door Mirthe op vr 20 november 2009, 13:50, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik kreeg toevallig vandaag een mailtje van m’n eerste grote liefde. Dat was ze voor mij vanaf de brugklas, de hele middelbareschool-periode. Sweet memories na dertig jaar. En het zette me ertoe aan, m’n verliefdheden te overpeinzen.
Jong getrouwd, eigenlijk met degene waarop ik het minst verliefd ben geweest gedurende m’n leven.
Vaak vreemd gegaan, veel buitenechtelijke relaties, dikwijls een gevoel van verliefdheid.
Maar nooit zo heftig, als bij Efin, waarmee ik nu een jaar of tien samenleef.
Verliefdheid is voor mij misschien wel het meest bijzondere gevoel. “On top of the World†, een onvergelijkbare blijdschap, een intensiteit die al het overige onbelangrijk maakt.
Vroeger dacht ik, dat dat gevoel altijd over moest gaan. Dat is niet echt zo. Voor mij. Als ik haar zo zie slapen, dan brengt dat mij opnieuw in vervoering. Zie ik haar als die eerste keer, toen de bliksem bij me insloeg. En het gevoel van gelukzaligheid is net als toen. Dat zij, die aan elke vinger tien beteren kan krijgen, het in haar hartje heeft gehaald om voor mij te kiezen. En nog steeds bij me te blijven. Ja, met haar wil ik oud worden. Genieten van al het moois dat we samen hebben, maar wat alleen maar mooi is, omdat we het samen delen en beleven. Zodoende maakt ze nog steeds al het overige onbelangrijk. Want het staat of valt met haar.
En ach ja, soms ebt die verliefdheid even weg. Maar het “vloedt†altijd weer terug.
Jong getrouwd, eigenlijk met degene waarop ik het minst verliefd ben geweest gedurende m’n leven.
Vaak vreemd gegaan, veel buitenechtelijke relaties, dikwijls een gevoel van verliefdheid.
Maar nooit zo heftig, als bij Efin, waarmee ik nu een jaar of tien samenleef.
Verliefdheid is voor mij misschien wel het meest bijzondere gevoel. “On top of the World†, een onvergelijkbare blijdschap, een intensiteit die al het overige onbelangrijk maakt.
Vroeger dacht ik, dat dat gevoel altijd over moest gaan. Dat is niet echt zo. Voor mij. Als ik haar zo zie slapen, dan brengt dat mij opnieuw in vervoering. Zie ik haar als die eerste keer, toen de bliksem bij me insloeg. En het gevoel van gelukzaligheid is net als toen. Dat zij, die aan elke vinger tien beteren kan krijgen, het in haar hartje heeft gehaald om voor mij te kiezen. En nog steeds bij me te blijven. Ja, met haar wil ik oud worden. Genieten van al het moois dat we samen hebben, maar wat alleen maar mooi is, omdat we het samen delen en beleven. Zodoende maakt ze nog steeds al het overige onbelangrijk. Want het staat of valt met haar.
En ach ja, soms ebt die verliefdheid even weg. Maar het “vloedt†altijd weer terug.
Niets is blijvend, alleen de verandering
Heerlijk als je kan samenleven met de gene waar je zo verliefd op bent.
Het kan helaas niet altijd. Soms is het nodig om andere keuzes te maken.
Dit maakt de verliefdheid niet minder.
Wat een gelukkig mens moet jij zijn Ero..om zo in haar op te kunnen gaan...
dicht bij haar te mogen zijn, en dat al voor zo'n lange tijd...
Suzzz...ik krijg tranen in mn ogen als ik je verhaal lees...van herkenning..maar ook van weemoed.
Bloopertje...ook wij 'weten'...en hebben van die sterren die niet mogen vallen..
waar we onze verantwoordelijkheid voor hebben om ze aan de hemel te laten stralen.
Wij als zon en maan (wat een mooie beeldspraak) draaien op afstand toch wel om elkaar.
Maar wat een verdriet..hoe graag zouden we als die zon en maan willen versmelten..
Ik zag hem 2 jaar geleden.....
Zijn jeugdigheid, guitige lieve gezicht, zijn sexy stoppeltjes, en heerlijke lach.
ik was acuut verkocht.
hij hypnotiseerde me...trok me naar zich toe met zijn blikken.
Zijn stem maakt me warm, en doet me verlangen naar zijn armen,
zijn heerlijke mond, en zijn adem in mijn hals.
Ik zou in hem willen wonen, om nooit meer te verhuizen.
Het kan helaas niet altijd. Soms is het nodig om andere keuzes te maken.
Dit maakt de verliefdheid niet minder.
Wat een gelukkig mens moet jij zijn Ero..om zo in haar op te kunnen gaan...
dicht bij haar te mogen zijn, en dat al voor zo'n lange tijd...
Suzzz...ik krijg tranen in mn ogen als ik je verhaal lees...van herkenning..maar ook van weemoed.
Bloopertje...ook wij 'weten'...en hebben van die sterren die niet mogen vallen..
waar we onze verantwoordelijkheid voor hebben om ze aan de hemel te laten stralen.
Wij als zon en maan (wat een mooie beeldspraak) draaien op afstand toch wel om elkaar.
Maar wat een verdriet..hoe graag zouden we als die zon en maan willen versmelten..
Ik zag hem 2 jaar geleden.....
Zijn jeugdigheid, guitige lieve gezicht, zijn sexy stoppeltjes, en heerlijke lach.
ik was acuut verkocht.
hij hypnotiseerde me...trok me naar zich toe met zijn blikken.
Zijn stem maakt me warm, en doet me verlangen naar zijn armen,
zijn heerlijke mond, en zijn adem in mijn hals.
Ik zou in hem willen wonen, om nooit meer te verhuizen.
Het is niet wat je zegt, het is wat je deelt...
Ik heb echte liefde meegemaakt. Ja èchte liefde, want de liefde is er nog steeds tussen ons. Maar geen relatie meer. Wel 'soulmate'.
Verliefdheid.. jeetje mensen.. ik mis dat wel eigenlijk. Ik wordt nooit zo snel verliefd. De laatste twee 'verliefdheden' (in 5 jaar) waren meer 'crushes'; je bent even stapel op iemand, maar het is net zo snel weer voorbij.
Ik vraag me dat nu eigenlijk wel af.. hoe dat zit bij ons mensen..
De ene is om het jaar zowat aan het mijmeren en op wolkjes. De ander komt er maar 1 of 2 tegen in zijn of haar leven.
Het is niet altijd een kwestie van 'ervoor open staan'.. tenminste, ik geloof dat ik er wel voor open sta..
Het is ook niet altijd door levensstijl. Goed, als je nauwelijks de deur uitgaat, oké. Maar het feesten ben ik nog lang niet ontgroeit..
Waarom nou.. die wel om de haverklap, en ik bijna nooit?
Is de ander eerder tevreden? Heeft de ander gewoon meer van een bepaald soort stofje in zijn/haar hoofd? Verwart de ander een crush met liefde? Of is de ander gewoonweg met meerderen compatible?
Beetje retorische vraag hoor. Ik weet niet of er een antwoord op is..
En misschien ben ik nu wel off-topic ... maar ik ben wel benieuwd hoe anderen dat ervaren...
Verliefdheid.. jeetje mensen.. ik mis dat wel eigenlijk. Ik wordt nooit zo snel verliefd. De laatste twee 'verliefdheden' (in 5 jaar) waren meer 'crushes'; je bent even stapel op iemand, maar het is net zo snel weer voorbij.
Ik vraag me dat nu eigenlijk wel af.. hoe dat zit bij ons mensen..
De ene is om het jaar zowat aan het mijmeren en op wolkjes. De ander komt er maar 1 of 2 tegen in zijn of haar leven.
Het is niet altijd een kwestie van 'ervoor open staan'.. tenminste, ik geloof dat ik er wel voor open sta..
Het is ook niet altijd door levensstijl. Goed, als je nauwelijks de deur uitgaat, oké. Maar het feesten ben ik nog lang niet ontgroeit..
Waarom nou.. die wel om de haverklap, en ik bijna nooit?
Is de ander eerder tevreden? Heeft de ander gewoon meer van een bepaald soort stofje in zijn/haar hoofd? Verwart de ander een crush met liefde? Of is de ander gewoonweg met meerderen compatible?
Beetje retorische vraag hoor. Ik weet niet of er een antwoord op is..
En misschien ben ik nu wel off-topic ... maar ik ben wel benieuwd hoe anderen dat ervaren...
twin souls
ALs ik kijk naar de verliefdheid voor mijn 3 partners:
de eerste was een keugdliefde met wie ik volwassen mocht worden. Ik was 16 enn hhoe obsessief verliefd kun je zijn? Geen gsm/mail..... we woonden alle2 thuis.
Briefjes onder elkaars fietsbel, zo zoet.
Hih was vertouwd, veilig en we hebben het 10 jaar goed gehad maar toen was het ook klaar. We zien elkaar nog steeds 1x per jaar, in een vaste week (zelden niet gelukt)
Mijn 2de lief: ik werd gekoppeld aan hem, we raakten elkaar vanwege onze kanten die niet iedereen wist en dat gaf een band. Een extreme kinderwens bij beiden vertroebelde misscien wel de problemen. Maar we hadden ups en downs en hielden het vol, tegen beter weten in. Lang daarna had hij nog een bijzondere plaats, naast het ouderschap. Door problemen daarna is hij alleen nog een vadervan mijn kids maar wel ieand die alles van me weet en me nooit zal veroordelen.
Ik weet dat ik een andere plek in zijn leven inneem dat hij in die van mij, zijn zwakvoor mij zal ik met voorzichtigheid moeten hanteren.
En dan mijn huidig lief, meer dan per ongeluk tegen gekomen. En spreek maar van twinsouls als je op een chat tegeleijkertijd dezelfde dingen zegt (dus hetzelfde associert dus dezelfde denkpaden hebt), als je elkaar tegelijkertijd smst, als je raakvlakken in het verleden hebt die te bizar zijn voor woorden, als je nu alle2 in hetzelfde deel van het land woont maar oorspronkelijk samen uit een ander deel van NL komt, als e zelfd alle2 dezelfde mensen kent uit dat verleden,als blijkt dat je 80 % van de muziek en boeken hetzelfde hebt.
Als je spontaan en kadootje koopt en dan blijkt dat die ander spontaan hetzelfde kado heeft gekocht voor jou.
Als oneliners altijd begrepen worden, puur vanwege hetzelfde denkpad.
En we toch voor die kennismaking een heel ander leven hebben geleid.
Dat is eng, dat is veilig, dat is thuis. Dat maakt dat ik al 2 jaar verliefd ben, Dat maakt dat we uit eten gaan en uiterst serieus vaktechnisch praten om vervolgens een kuchende ober aan onze tafel hebben odat we heftig zaten te zoenen.
de eerste was een keugdliefde met wie ik volwassen mocht worden. Ik was 16 enn hhoe obsessief verliefd kun je zijn? Geen gsm/mail..... we woonden alle2 thuis.
Briefjes onder elkaars fietsbel, zo zoet.
Hih was vertouwd, veilig en we hebben het 10 jaar goed gehad maar toen was het ook klaar. We zien elkaar nog steeds 1x per jaar, in een vaste week (zelden niet gelukt)
Mijn 2de lief: ik werd gekoppeld aan hem, we raakten elkaar vanwege onze kanten die niet iedereen wist en dat gaf een band. Een extreme kinderwens bij beiden vertroebelde misscien wel de problemen. Maar we hadden ups en downs en hielden het vol, tegen beter weten in. Lang daarna had hij nog een bijzondere plaats, naast het ouderschap. Door problemen daarna is hij alleen nog een vadervan mijn kids maar wel ieand die alles van me weet en me nooit zal veroordelen.
Ik weet dat ik een andere plek in zijn leven inneem dat hij in die van mij, zijn zwakvoor mij zal ik met voorzichtigheid moeten hanteren.
En dan mijn huidig lief, meer dan per ongeluk tegen gekomen. En spreek maar van twinsouls als je op een chat tegeleijkertijd dezelfde dingen zegt (dus hetzelfde associert dus dezelfde denkpaden hebt), als je elkaar tegelijkertijd smst, als je raakvlakken in het verleden hebt die te bizar zijn voor woorden, als je nu alle2 in hetzelfde deel van het land woont maar oorspronkelijk samen uit een ander deel van NL komt, als e zelfd alle2 dezelfde mensen kent uit dat verleden,als blijkt dat je 80 % van de muziek en boeken hetzelfde hebt.
Als je spontaan en kadootje koopt en dan blijkt dat die ander spontaan hetzelfde kado heeft gekocht voor jou.
Als oneliners altijd begrepen worden, puur vanwege hetzelfde denkpad.
En we toch voor die kennismaking een heel ander leven hebben geleid.
Dat is eng, dat is veilig, dat is thuis. Dat maakt dat ik al 2 jaar verliefd ben, Dat maakt dat we uit eten gaan en uiterst serieus vaktechnisch praten om vervolgens een kuchende ober aan onze tafel hebben odat we heftig zaten te zoenen.
-
Levendig Foutje
- Berichten: 531
- Lid geworden op: za 17 maart 2007, 13:44
Wat een mooooooiii topic....
Op mijn eerste vriend was ik niet echt verliefd. Ik vond hem wel erg leuk en we hebben het samen jaren leuk gehad. Ik dacht dat ik best wel verliefd op hem was...
totdat...
...ik mijn huidige vriend ontmoette. Op het eerste gezicht vond ik hem maar een beetje raar, maar er wás iets...iets dat ik niet kon uitleggen... We mailden en in die mails werd ik gewoon verliefd op de persoon binnenin die man. En toen we elkaar eindelijk weer opnieuw ontmoetten, wist ik dat ik van binnen dood zou gaan als hij uit mijn leven zou verdwijnen. Ik ben verliefd op je, zei ik tegen hem, voor het eerst wetende wat het was om echt verliefd te zijn.
Ik at niet, ik rilde, ik droomde, ik had temperatuur, en was toch nooit moe...
Als we elkaar aanraken, het hoeft maar een hand te zijn, is er iets onderhuids dat onmiddelijk verbindt. Als ik in zijn ogen kijk, zie ik elke keer weer de man met de ogen van een wolf, vrij, wild, mooi, trots... Zijn stem kan me laten rillen... Hoe is het mogelijk dat na drie jaar ik nog verliefd kan zijn op iemand?
En dan de sex... Ik heb een natuurlijke voorkeur aan sub te zijn en dacht altijd dat zonder die spanning de sex maar niets zou zijn. Maar ik heb geleerd om "liefde te maken" zoals de Engelsen zo mooi zeggen... goh... wat is dat mooi en sensueel... (en de keren dat ik wat meer sub ben, mmmmmmm......)
Net als erofun heb ik nu eenmaal dagen dat het er niet zo is, maar het vloeit altijd terug... Met deze man wil ik gewoon het pad van het leven samen bewandelen en samen kijken wat er nog allemaal op dat pad ligt... Gisteren hadden we het er nog over dat we beiden maar steeds verliefd op elkaar zijn en onszelf hier elke dag over verbazen hoe dat mogelijk is! (want we kunnen ook best lastig zijn voor elkaar, en frustrerend!)
zucht...
Op mijn eerste vriend was ik niet echt verliefd. Ik vond hem wel erg leuk en we hebben het samen jaren leuk gehad. Ik dacht dat ik best wel verliefd op hem was...
totdat...
...ik mijn huidige vriend ontmoette. Op het eerste gezicht vond ik hem maar een beetje raar, maar er wás iets...iets dat ik niet kon uitleggen... We mailden en in die mails werd ik gewoon verliefd op de persoon binnenin die man. En toen we elkaar eindelijk weer opnieuw ontmoetten, wist ik dat ik van binnen dood zou gaan als hij uit mijn leven zou verdwijnen. Ik ben verliefd op je, zei ik tegen hem, voor het eerst wetende wat het was om echt verliefd te zijn.
Ik at niet, ik rilde, ik droomde, ik had temperatuur, en was toch nooit moe...
Als we elkaar aanraken, het hoeft maar een hand te zijn, is er iets onderhuids dat onmiddelijk verbindt. Als ik in zijn ogen kijk, zie ik elke keer weer de man met de ogen van een wolf, vrij, wild, mooi, trots... Zijn stem kan me laten rillen... Hoe is het mogelijk dat na drie jaar ik nog verliefd kan zijn op iemand?
En dan de sex... Ik heb een natuurlijke voorkeur aan sub te zijn en dacht altijd dat zonder die spanning de sex maar niets zou zijn. Maar ik heb geleerd om "liefde te maken" zoals de Engelsen zo mooi zeggen... goh... wat is dat mooi en sensueel... (en de keren dat ik wat meer sub ben, mmmmmmm......)
Net als erofun heb ik nu eenmaal dagen dat het er niet zo is, maar het vloeit altijd terug... Met deze man wil ik gewoon het pad van het leven samen bewandelen en samen kijken wat er nog allemaal op dat pad ligt... Gisteren hadden we het er nog over dat we beiden maar steeds verliefd op elkaar zijn en onszelf hier elke dag over verbazen hoe dat mogelijk is! (want we kunnen ook best lastig zijn voor elkaar, en frustrerend!)
zucht...
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 2 gasten