Ik haat je ik haat je ik haat je
Om wat je me hebt aangedaan.
Was ik dan zo weinig waard voor je
Je besteedde geen aandacht aan me, stootte me af
Loze beloftes, me vertellen wat ik wilde horen
En ik geloofde je
Hoe kon ik zo stom zijn
Liegen bedriegen en stelen
Daar was je goed in
Je loog tegen mij, mijn familie
Stelen van mijn familie, het betekende allemaal niets voor je
Vuile gluiperd, stiekeme kneus
Schulden maken, mij meetrekken
Ik liet het gebeuren
Hoe kon ik zo stom zijn
Je vond het nodig om vreemd te gaan, keer op keer
Na die ene keer heb ik je proberen te vergeven
Maar nu weet ik de bittere waarheid
Ik haat je echt
Nu nog steeds heb ik last van jouw sporen in mijn leven, in mijn gevoel
Je liet me waardeloos voelen
En blijkbaar geloof ik je
Hoe kon ik zo stom zijn
Vandaag voel ik me weer eens ouderwets zwelgend verdrietig. Ik leerde dat mijn ex regelmatig vreemdging in de 10 jaar dat ik met hem omging.
Aangezien ik nog steeds probeer te verwerken dat ik 10 jaar lang geen sexuele aandacht heb gehad van hem en me als een kip zonder kop heb af lopen vragen wat er mis was met hem ...en later legde ik alle schuld bij mezelf.: ik ben te lelijk, te dik, te whatever" en de gevoelens die daarbij horen zijn nooit meer over gegaan, altijd sluimerend aanwezig.
Eenmaal was hij vreemd geweest...dacht ik.
Niet dus.
Vele malen...
En dat ook nog onder het oog van familie en bekenden, die al die jaren hun mond hielden...
Ik vraag me werkelijk af wat zijn motivatie was om 10 jaar lang bij me te willen zijn... zonder intimiteit.
bah
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —