Berichtdoor Benno » za 29 maart 2008, 21:52
Ook voor mij is het verhaal van Monique herkenbaar.
Mijn vrouw en ik waren beiden in voor buitenechtelijke ervaringen: ik wou het via partnerruil proberen, terwijl zij als het haar uitkwam wel eens iets met een andere man wou, echter zonder mij erbij. Partnerruil ging dus niet door, het andere wel... voor haar dan toch, want een andere vrouw versieren wou mij niet lukken en daar had ik mij eigenlijk al bij neergelegd toen mijn vrouw me vertelde dat ze enkele sekscontacten had gehad.
Mijn (achteraf bekeken, onverstandige) reactie was dat ik door zelf ook vreemd te gaan, het "evenwicht" zo snel mogelijk wou herstellen... maar dat lukte mij nu nog minder dan voordien. De hieruit ontstane frustratie maakte mijn ongenoegen over het onevenwicht nog heviger en dat had geen prettige weerslag op onze verstandhouding.
Na heel wat nadenken moest ik tenslotte concluderen dat de avontuurtjes van mijn vrouw haar affectie voor mij nooit hadden verminderd en onze relatie nooit in gevaar hadden gebracht. Zo ben ik gaan beseffen dat ook een "half-open relatie" best kan, m.a.w. dat net zoals Havix het zei, het voor het huwelijk geen bedreiging hoeft te zijn als slechts één der partners er een seksmaatje op na houdt.
Dat ons seksleven er zelfs stevig op vooruitgegaan is gegaan, verklaren wij door de grotere openheid die we nu hebben, maar ook door het nieuwe besef dat je als man je vrouw steeds moet blijven (her)veroveren.
Ik weet nu ook dat het destijds door mij zo gewenste "evenwicht" helemaal niet hoeft. M.a.w., je kunt best net zoals in het geval van Kronkel als man zelf seksueel monogaam blijven terwijl je je vrouw een pleziertje buiten de deur gunt. Ik weet dat mijn vrouw er geen probleem mee zou hebben mocht ik zo'n pleziertje ook hebben, en voor mij is dat voorlopig voldoende. Of dat mij echt nog overkomt zien we wel, op dit moment lijkt mij dat geen hoofdzaak.
