Dank jullie ook wel, Moose en Jippie!
@ Moose:
Op het eerste gezicht kan ik me het meest vinden in jouw reactie, Moose. Je hebt gelijk dat puur het DOEN van iets, al is het iets simpels als lopen, jezelf uit die stilstand kan halen. En dan dus niet metéén naar een ander toe, maar even zelf iets doen.
Dat van die prettige eenzaamheid, dat snap ik ook wel. Je hebt alleen zijn dat prettig aanvoelt, als tegenhanger van gezelschap om je heen, maar er is ook die akelige eenzaamheid omdat je geen contact hébt of kunt vinden.
Die eenzaamheid ken ik erg goed....maar ik zie nu ook wel dat ik die zelf creëer; n ook uit jarenlange gewoonte (het is er bij bij echt ingesleten, zo van: tja, ik ben alleen, dat ben ik nu eenmaal altijd geweest, dus ben ik het vandaag ook weer) kan ik die eenzaamheid ook
cultiveren.
Maar als ik dat blijf doen, ben ik op m'n 80e nog steeds alleen en ongetrouwd en zonder vrienden. En daar moet ik niet aan denken!!
Maar ik voel wel dat ik (net als jij, blijkbaar) graag van tijd tot tijd op mezelf ben, gewoon omdat ik dat prettig vind.
Hm, die stap 2 van jou, lijkt me ook wel wat!
Een goede vriend die me begrijpt, de spreekwoordelijke schouder en de lieve hand, misschien zelfs de sex (hoewel me dat toch wel moeilijk lijkt hoor!!). Nee, zo'n vriend heb ik ook nog nooit gehad (of zo je wil:
toegelaten), ik ben ook gaan geloven dat zo iemand er niet is die me in alle facetten begrijpt. Ik bén ook apart in veel opzichten. Maar ik zal me openstellen, en ben bereid om iedereen die zich op mijn pad waagt
een kans te geven...
@ Jippie: ja, ik verwacht inderdaad meer heil in een partner die me begrijpt en met wie ik enige diepgang kan beleven, dan in een vluchtig sexcontact. Hoewel deze jongen ook een mens blijft (tja, ik blijk een mens te zijn: ben ik ook pas achter
), en dus ook wel eens iets lekkers wil....niet alleen maar biologische rauwkost met vegetarische ehh..... nou ja, ook wel eens een kroket!!
Groeten van Sens.