poly poly poly??

[mykittens]

poly poly poly??
In mannenzaken is een draad over vreemdgaan (alweer....) en daar valt de term polygamie te pas en te onpas; Daarop schreef ik onderstaande wat ik toch liever een eigen start geef...

Er wordt hierboven (in die draad in mannenzaken dus..) vrij veel over polygamie gesproken en ik geloof éénmaal over polyamori. We zijn nog vergeten polygynie en polyandrie. Zoveel mensen zoveel poly's....
Ik heb er niet veel verstand van, want ik hou niet zo van kastjes en hokjes, maar toch even een poging:
Polygynie en Polyandrie zijn beide vormen van Polygamie: respectievelijk één man met meerdere vrouwen en één vrouw met meerdere mannen (getrouwd, of anderszins) in een vastgelegde verbintenis samen. Het zijn oude termen, die waarschijnlijk al honderden?? jaren bestaan.
Polygamie wordt wel, eigenlijk dus niet helemaal correct, want het is de verzamelnaam van beide soorten, gebruikt om het gebruik in sommige culturen van één man met meerder vrouwen te beschrijven: in de Islam, bij Mormonen (in Saltlake City, inmiddels niet meer toegestaan geloof ik).
Polyandrie komt niet veel voor: een van de weinige paatsen waar dat voor komt is bij de Sherpa's in Nepal, maar het bebruik sterft daar uit.
Mijn mening: gynie heeft met mannenmacht te maken, en dus met onderdrukking van vrouwen.... Om maar heel even kort door de bocht te gaan...
Polyandrie is denk ik een overblijfsel van een oudere matriarchale samenlevingsvorm. Het heeft wel met vrouwenmacht te maken, maar weinig met mannenondrukking; zo werkt dat niet met mannen...
Polyamorie is een nieuwe term, voor het eerst opgedoken in de 1962??, en nieuw leven gekregen in publicaties in AMerika USA in de zeventiger jaren.
Het staat voor het bewust en integer aangaan van diep emotionele intieme (evt. sexuele) banden op basis van liefde met meerdere mensen tegelijkertijd.
Ik denk dat over 50 jaar polyamorie als term niet meer bestaat, maar dat het dan het algemene model is geworden van hoe de meeste mensen hun (intieme) relaties vormgeven...
haha! dat is een provocatie voor de warme zondagmiddag...

edit: weer s wat spelling..

[zanna]

Waar zit die provocatie dan, hij is mij volledig ontgaan...
zanna

[Ant-Zen]

De provacoatie zit em in het feit dat je moet nadenken op een zondagmiddag

[mykittens]

@ zanna: ha! ik dacht dat et um erin zat dat ik een aantal dingen beweer die erg aanvechtbaar zijn (mannenmacht, vrouwenmacht, toekost 50 jaar..) , maar misschien wel niet voor jou. Leuk dan.
Misschien ook wel een beetje bevangen door de warmte hier...

[Cabrón]

Ik ben vorig jaar een maand in Afrika (Togo) op een boerderij gaan leven (midden tussen de mensen als het ware, dus niet als toerist eens iets opgevangen van ne gids). Daar hebben ze nog polygynie. De boer waar ik woonde had bijvoorbeeld nog 2 vrouwen van de 5 (één was gestorven, twee gescheiden). Ik weet in elk geval dat de jeugd daar fameus van aan het afstappen is omdat ze zien hoeveel problemen dat dat met zich meebrengt (jaloezie, één favoriete vrouw, de eerste vrouw heeft wel het meeste te zeggen, ruzie tussen de kinderen van verschillende vrouwen en dergelijke meer). En het zijn niet enkel de meisjes die het niet graag zien gebeuren, ook het overgrote deel van de jonge mannen wil later maar één vrouw. De vraag is maar zeer of we hier wel te maken hebben met polyamorie (ik denk het eigenlijk niet), maar het is volgens mij toch een indicatie dat zo'n zaken niet zomaar toekomstmuziek zijn.

Voor de rest geloof ik er nog steeds niet in dat je evenveel van twee personen kan houden. Er zal altijd een soort onevenwicht zijn. Maar blijkbaar zijn er wel verschillende mensen die vrij probleemloos verschillende liefdes hebben, dus wie weet kan het wel werken? Ik zou in elk geval graag een aantal mensen horen die ondertussen 60 ofzo zijn en vroeger polyamorie-relaties hadden. Hebben die nog steeds verschillende partners, hoe denken ze terug over die relaties,...

Kort gezegd: ik denk niet dat dat iets is voor binnen 50 jaar. Maar het zou natuurlijk wel kunnen, de toekomst zal het uitwijzen.

[narud100]

en ik zou toch eens goed uitgelegd willen zien waarom polygynie met mannenmacht én met vrouwenonderdrukking te maken heeft en polyandrie "een overblijfsel is van een oudere matriarchale samenlevingsvorm", wél met vrouwenmacht maar niet met mannenonderdrukking.
Waarom zouden vrouwen mannen niet kunnen onderdrukken ? Dat gebeurt zelfs in onze westerse samenleving. En waarom gaat mannenmacht blijkbaar ALTIJD gepaard met vrouwenonderdrukking ?

Het is niet dat ik je niet wil geloven, ik wil graag meer uitleg.

Als ik je conclusie dan verdertrek dan zullen bij polyamorie de vrouwen toch weer onderdrukt worden en de mannen niet. Hoe verklaar je dan het evenwicht bij polyamorie ?

[Ryan]

Naarmate de mensen steeds onafhankelijker worden, ook in economische opzicht, en mensen niet meer bij elkaar moeten blijven om overlevingsredenen, zal een relatie steeds meer tijdelijk gaan worden.
Zeg maar een huwelijk of partnerschap voor bepaalde tijd.
Seriele monogamie dus. Dat zien we ook nu ook al heel veel.
Ook daarbij hebben vele kinderen halfzussen of halfbroers.

Het aantal alleenstaanden neemt zelfs zo veel toe, dat de overheid serieus de beschikbaarheid van woningen hierop afstemt.

Dat houdt ook in, dat al die individuen, die op zichzelf leven met eventueel kinderen van de huidige of van vorige liefdes, ook steeds een geliefde zullen hebben.
Angezien dan niet getrouwd wordt, kan dat met diverse personen tegelijkertijd, zonder iemand in iets te bedriegen.
Dat is polyamory. Houden van meer personen tegelijkertijd.
Daarbij zullen er altijd verschillen in houden van bestaan en zelfs favorieten.
Monogamie maakt het emotioneel wel makkellijker, want je hebt alleen maar met één partner te maken, waarmee je de tijd en aandacht mee deelt.
Hoe meer intieme partners, hoe meer verdeling van aandacht.
Op een gegeven moment is het praktisch onmogelijk om met iedere persoon de relatie kwalitatief goed te houden.
Dit begrenst dat vanzelf de hoeveelheid echte intieme partners.
Mogelijk, tot er weer één enkele overblijft.

[Moose]

Wat een werk, She doorspitten als je 4 dagen bent weggeweest. Maar hier moet toch even op gereageerd worden (zij het misschien wat framentarisch)

50 jaar: Nee. Ik denk het niet. Zo lang je op Shespot rondhobbelt, krijg je het idee dat de helft van de mensheid al dan niet praktiserend bezig is met het vinden van nieuwe relatievormen. Als ik mijn neus om de hoek van de deur in the real world steek, valt het me weer vies tegen.
Heel veel (eigenlijk bijna alle) van mijn leeftijdsgenoten (halfweg 20) verklaren me voor gek als ik mijn theorien over relaties, monogamie ed op tafel leg. Of nou ja, als ze me een beetje kennen zeggen ze 'misschien is het voor jou wel goed' maar zelf moeten ze er niet aan denken. Die mensen gaan trouwen, kindjes krijgen, voeden die op met hun eigen waarden en zo zijn we weer een generatie verder. Overigens ken ik wel wat meer 30gers die het wel met me eens zijn dan 20gers, de wijsheid komt toch met de jaren? Maar ook dat zijn er niet veel.

Ik gok op minsten 200 jaar voordat polyamorie een beetje ingeburgerd raakt, als het al gebeurt.

Verder vind ik Naruds opmerking veel hout snijden. Als zelfs in een polygynie de macht niet bij de vrouw ligt, wie zegt dan dat in polyamorie de balans gelijk zou zijn? Ik denk dat het er in de praktijk zeker wel op neer kan komen, maar in de redenatie van polygamie en polygynie, is het een leuke gevolgtrekking die Narud maakt.

Dan de aandachtsverdeling. Ikzelf zie tegenwoordig steeds minder verschil tussen vriendschap en intieme partners. Van vrienden beslis ik per moment hoeveel ik ze wil zien, met intieme partners wil ik dat ook kunnen. Als ik van één ding ga steigeren, dan is het wel de vanzelfsprekendheid die een traditionele relatie meestal met zich meebrengt. Jij bent mijn vriendinnetje, dus ga jij met mij op vakantie, dus ga jij mee naar dat feestje, dus vieren wij samen Oud en Nieuw, dus maak jij tijd voor mij. No way! Ik beslis zelf wel of ik zin heb om jou te zien of niet, dat kan ik heel goed, dank u
Sommige vrienden zie ik heel vaak, andere minder vaak. Toch zegt dat niets over hoeveel ik van ze hou. En dat moet volgens mij ook zo kunnen werken met intieme partners.

[Ryan]

De aandachtverdeling en keuze van je tijd met welke vrienden en intieme partners je de tijd wilt doorbrengen is ook in principe iemands eigen zaak.
Geen ander, die dat voor je bepaalt. Als het goed is.
Toch zul je uit eigen beweging prioriteiten gaan stellen, als gevolg van de eigen keuzes.
Denk maar aan de fase, wanneer er kinderen gewenst zijn en je je eigen kinderen ook hun lijfelijke ander ouderhelft normaal wil geven.
Dan kies je zelf om meer tijd te besteden voor wat dan de 'hoofdrelatie' is.
Want iedereen, waarmee je kinderen hebt is een hoofdrelatie. Gewezen, huidig of toekomstige. Met al die hoofdrelaties heb je wat substantieels (gehad) en door de bloedsband zal je elkaar altijd weer ontmoeten, als de relatie met de kinderen met beide ouders goed is.
Met ex-en hoef je niet meer te vrijen, maar ze zijn er wel degelijk en het zou fijn zijn voor iedereen, als dat een goede vriend(in) kan blijven zonder wrok naar het verleden.
Het waarderen of houden van een dergelijke ex is ook een houden van. Ook al is het niet sexueel meer. Je kunt er zelfs zeer intieme gesprekken mee voeren, die je niet met de huidige sexuele (hoofd)partner hebt. Door het gezamelijke unieke verleden.
Hoewel de praktijk dan een seriele monogamie is, is op een ander aspect van houden van er wel een polyamoureuze relatie aanwezig tussen huidige en ex-partners. Je deelt dan alleen een ander aspect van houden van met elkaar.
Het tegelijk hebben van meerdere intieme sexuele partners is een meer directe vorm van polyamory, die niet voor iedereen gewenst wordt. Maar dat maak je ook zelf uit of je dat wenst. En of dat te realiseren valt, samen met je hoofdpartner.
Bij mij lukt dat niet zo best, dat samengaan. En ik zal niet de enige zijn.