Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
Waarom zou het onverenigbaar zijn? Citaat uit "Meet Joe Black" : Love is Passion, an Obsession, someone you can't live without". Onvoorwaardelijke liefde kan m.i. wel degelijk een onvoorwaardelijk verlangen opleveren ! Inmiddels al weer heel wat jaartjes samen met dé liefde van m'n leven, heb ik nog elke dag moeite om haar 's morgens te verlaten als ik naar m'n werk ga (ondanks dat we dan net 'n dik uur aan de ontbijttafel hebben gezeten). Ik rij een uurtje en we bellen zo mogelijk de hele weg... Dikwijls maak ik m'n werkdag niet af en ga 'n paar uur eerder naar huis. Thuis 'n roseetje met een toastje, overgaand in het diner. Al met al een uurtje of drie... Na het badderen, heerlijke sex. En ja hoor, een heerlijke mix van lust en liefde! On top of all: elke zaterdagnamiddag op tijd de telefoons uit, geen tv, wel kaarsjes en veel theelichtjes. Glaasje champagne erbij, massageolie en verzin het maar. Duurt altijd tot ruim na middernacht...en jaaaah spetterende sex!
Een langdurige relatie en gepassioneerde seks zijn eigenlijk onverenigbare grootheden. De reden daarvoor: liefde heeft nabijheid nodig, lust afstand. Onvoorwaardelijke liefde levert geen onvoorwaardelijk verlangen op. Liefde wil alles van elkaar weten, passie heeft mysterie nodig. Liefde gaat over hebben, passie over willen. Liefde vraagt zelfopoffering, lust een soort egoisme. Hoe langer je bij elkaar bent, des te groter - als het goed is - de liefde en dus waarschijnlijk des te geringer de lust.
Ik heb hierover enige tijd na zitten denken, en ik moet zeggen dat het heel logisch klinkt. Alleen is het bijna not-done om dit hardop te zeggen volgens mij. Het past niet in deze tijd, het is een modern taboe... Je hoort toch (minstens) gemiddeld 2,21 keer per week spetterende seks te hebben, ook als je al jaaaaaaaaaaren bij elkaar bent?
Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 16 gasten