Weet niet hoe verder met mijn vriend :(

[Gast]

Ik heb hier al een topic geopend over "chatten, onschuldig of niet?", aangezien ik daar de laatste dagen wel veel mee bezig ben. Maar ja, ook daar kan ik eigenlijk niet mee opvullen wat ik mis. Bij mijn vriend dus
Kep gisteren toch maar een goed gesprek gehad. Maar weet nu nog niet wat ik wil en hoe verder.

We zijn nu zo'n 6 jr samen, en het laatste half jaar gebeurd er steeds minder. De sex is op zich goed en fijn, het vervelende is alleen dat ik degene ben die over het algemeen de initiatieven neem. Niet alleen met nieuwe standjes of fantasien, maar ook gewoon als we normaal vrijen. En ook als we gewoon knuffelen zonder sex.

In het begin was het al zo. Hij wat meer ervaring als ik, maar allebij nog maagd. Ik moest met bijna alles beginnen. Vond ik toen wel fijn, kon volledig het tempo bepalen. Vond het fijn om alles te kunnen ontdekken op de manier die ik fijn vond. En hij vond het allemaal ook heel leuk en spannend. En ja, toen nam hij ook nog weleens het voortouw. Maar nu wordt het dus allemaal minder.

Mijn fantasieen kan ik amper delen. Nou ja, hij vind het wel leuk allemaal, maar het word een beetje eenrichtingsverkeer als ik de enige ben met fantasien. Hij is niet zo fisiek ingesteld als ik. Maakt zich druk om andere dingen. En zelfs met andere dingen (ergens heengaan, goed gesprek, etc) ben ik meestal degene die het initiatief neemt.

Mijn vriend vind mij de laatste tijd minder vrolijk. De sex is steeds hetzelfde, als we al sex hebben (vind hij ook). Hij mist mij zoals ik was. En ik mis de passie die we hadden. Ik heb gewoon het gevoel dat ik bij hem niet (meer) kan vinden wat ik nodig heb. En als het probleem nou alleen puur lichamelijk was, maar dat is het niet. Het is (voor mij iig) de passie van het geheel, ook geestelijk dus.

Hij wil eraan werken. Maar ik wil hem niet veranderen. Hij moet geen initiatieven nemen alleen maar omdat ik het graag wil. Als het niet in hem zit dan weet ik niet hoe en of ik met hem verder wil. Tja, zit blijkbaar nog dieper dan ik d8 allemaal

Eigenlijk heb ik nu zoiets van ik wil op avontuur, spanning opzoeken. Nee, ik bedoel geen sex met de eerste die ik tegenkom. Bedoel meer passie opzoeken. Verliefd worden. Gekke dingen doen. Elkaar ontdekken.

En het liefst nog met mijn vriend eigenlijk. Maar weet niet of dat nog kan. Ik ben al maanden op zoek naar de passie, die blijkbaar wel erg goed verborgen zit. Kep zelf een tijdje gehad van "ik wacht gewoon tot hij initiatieven toont. Tot die tijd begin ik nergens mee". Heb dit zo'n 2 maanden volgehouden, met als resultaat dat ik wanhopig toch maar weer begon.

Ben gek op hem. Hou van hem. Vind het fijn om met hem samen te wonen, zie hem wel zitten als papa van toekomstige kindjes. Maar heb geen zin om (net als mijn ouders) jaren ongelukkig te zijn en mezelf wijs te maken dat je met liefde alles overwint.

Poeh, ik ben het kwijt. Gisteren tegen hem, nu hier op het forum. Hele opluchting. Maar weet nog steeds niet hoe ik verder moet. Of wij. Iemand ervaringen hiermee? Tips? Alles is welkom, heb nu het gevoel dat ik er zo alleen in sta

[Essie]

Ow, ik moest dus ingelogt zijn onder "Essie"

[Gast]

Oei wat moeilijk. Als de passie er niet meer is zou liefde het moeten overnemen maar helaas op liefde alleen kun je (in jouw geval denk ik) niet leven. Ik herken sterk wat je vertelt. Zonder passie kan ik niet leven en mijn ex en ik dreven zo snel uit elkaar. Misschien zou een tijdje wat meer afstand jullie goed kunnen doen. Maar het belangrijkste mis ik een beetje. Je hebt neem ik aan met hem hierover gesproken maar heb je je twijfels en gevoelens van dit moment met hem gedeeld? Denk dat communicatie nu je relatie kan breken of maken. Vertel hem hoe je je voelt en vraag hem op de man af hoe hij daar tegenover staat. Focus eerst eens op het gevoel en het op een lijn zitten met elkaar wat het gevoel en de liefde betreft in plaats van allerlei 'spannende' dingen doen (zoals ik in een ander topic van je heb gelezen) Ik bedoel het niet als kritiek maar als wijze raad omdat ik het zelf ook heb meegemaakt. Sex is belangrijk maar lost helaas niet alles op. Sterkte.

[Essie]

Misschien zou een tijdje wat meer afstand jullie goed kunnen doen.

Lijkt mij ookheerlijk, even alleen zijn. Maar zou niet weten waar ik naartoe zou moeten. We zijn pas verhuist, komen eindelijk een beetje uit de schulden. Zou financieel niet lukken en ook practisch niet. Voel me met hem vaak meer alleen dan zonder hem

Maar het belangrijkste mis ik een beetje. Je hebt neem ik aan met hem hierover gesproken maar heb je je twijfels en gevoelens van dit moment met hem gedeeld? Denk dat communicatie nu je relatie kan breken of maken. Vertel hem hoe je je voelt en vraag hem op de man af hoe hij daar tegenover staat.

Heb ik ook zeker gedaan, maar nu wil ie zichzelf opeens gaan veranderen. Teminste, zo kwam het over in het gsprek. Maar ja, als knuffelen, aanraken, sexualiteit, diepe gesprekken etc. hem niet zo boeien, heeft het volgens mij niet zoveel nu jezelf daarin te veranderen. Dan probeer je iemand te zijn wie je niet bent. En ook daar worden we niet gelukkig van. Ben bang dat dit gesprek met hem meer heeft gebroken dan kan maken. Zo voelt het nu iig. Maar misschien blijkt de praktijk anders?

Focus eerst eens op het gevoel en het op een lijn zitten met elkaar wat het gevoel en de liefde betreft in plaats van allerlei 'spannende' dingen doen (zoals ik in een ander topic van je heb gelezen) Ik bedoel het niet als kritiek maar als wijze raad omdat ik het zelf ook heb meegemaakt. Sex is belangrijk maar lost helaas niet alles op. Sterkte.

I know, sex lost niet veel op. We hebben bijv. buitensex gehad. Super! Okee, ik kwam met het voorstel, mij hij vond het ook gewelig. En toch blijft dat gevoel. Het gaat niet om hoevaak sex, of of welke manier. Het gaat om het gevoel erachter wat ik mis.

[Black rose immortal]

hm inderdaad moeilijk, klinkt voor mij ook wel herkenbaar, al stond ik dan in de schoenen van de man. Heb een relatie van 4 jaar gehad een aantal jaren terug. Daar was de pit ook wat uitgegroeid, en in tegenstelling tot jullie was de communicatie wat er voor haar schortte niet echt. Ik was me daar dus ook niet van bewust.
Wat ik je wil zeggen is, dat je echt eerst goed moet praten met elkaar, en ook echt voor jezelf zeker moet zijn met wat je wilt in de relatie. Als je eenmaal echt de spanning ergens anders gaat zoeken, dan is dat een doodsteek voor je relatie. Want vroeg of laat loop je zo iemand tegen het lijf die je echt gelukkig maakt op dat moment. (mijn toenmalige vriendin is bij één van onze goede vrienden terecht gekomen, en is nu gelukkig samen met hem, gaan zelfs weldra trouwen). Je moet echt duidelijk voor jezelf weten of je wat je nu hebt bij je huidige vriend zo op het spel wilt zetten.
veel sterkte!

[Essie]

hm inderdaad moeilijk, klinkt voor mij ook wel herkenbaar, al stond ik dan in de schoenen van de man. Heb een relatie van 4 jaar gehad een aantal jaren terug. Daar was de pit ook wat uitgegroeid, en in tegenstelling tot jullie was de communicatie wat er voor haar schortte niet echt. Ik was me daar dus ook niet van bewust.
Wat ik je wil zeggen is, dat je echt eerst goed moet praten met elkaar, en ook echt voor jezelf zeker moet zijn met wat je wilt in de relatie. Als je eenmaal echt de spanning ergens anders gaat zoeken, dan is dat een doodsteek voor je relatie. Want vroeg of laat loop je zo iemand tegen het lijf die je echt gelukkig maakt op dat moment. (mijn toenmalige vriendin is bij één van onze goede vrienden terecht gekomen, en is nu gelukkig samen met hem, gaan zelfs weldra trouwen). Je moet echt duidelijk voor jezelf weten of je wat je nu hebt bij je huidige vriend zo op het spel wilt zetten.
veel sterkte!

Ik wil hem iig niet op het spel zetten om spanning buiten de relatie te zoeken. Dat werkt niet. Heb wat erotisch gechat, was wel ff leuk, maar heb het gevoel dat ik het probleem daarmee eerder ontken dan dat we verder komen. Eerst kijken wat ik wil, wat ik zoek. Wat hij wil. En of we dat bij elkaar kunnen vinden. Ik wil echt diep zoeken, maar als ik het bij hem kan vinden dan ga ik er ook voor. Zo niet, dan moet ik kijken wat ik dan wil.

Ik wil hem niet kwijt. Hij is mijn maatje. Mijn steun en toeverlaat. Ik kan bij hem lachen en huilen, delen al onze gevoelens en geheimen. Ik zie hem als de toekomstige vader van onze kinderen, wil oud met hem worden. We vullen elkaar met veel dingen aan. Ik hou van hem.

Maar toch lukt het niet. We lijken meer vrienden dan geliefden. Ik wil zo graag, en hij ook. En toch zijn we niet gelukkig met hoeveel we ons best ook doen. Ik vraag veel aandacht, hij vraagt veel vrijheid. Ik blijf maar praten, hij heeft soms genoeg van luisteren. Ik ben teveel met hem bezig, hij teveel met zijn werk. En ik weet het gewoon niet meer

[Jippie]

Ik wil je niet onzeker maken Essie, maar de passie die je niet bij je vriend vindt blijft branden. Vroeg of laat dan wreekt zich dat. Je moet goed weten wat je wilt, of je neemt je vriend zoals hij is, of je breekt en je zoekt de passie op. Als je vriend geen aanleg heeft om je liefdesleven wat extra spirit te geven dan kun je dat er ook niet in slaan.
Dit is een hele lastige situatie, en dit kost tranen.

Ik kan je geen advies geven, ik kan je alleen zeggen dat je de hunkering naar passie moet accepteren of je moet er aan toegeven.

sterkte en veel wijsheid

jippie

[Gast]

Ik wil je niet onzeker maken Essie, maar de passie die je niet bij je vriend vindt blijft branden. Vroeg of laat dan wreekt zich dat. Je moet goed weten wat je wilt, of je neemt je vriend zoals hij is, of je breekt en je zoekt de passie op. Als je vriend geen aanleg heeft om je liefdesleven wat extra spirit te geven dan kun je dat er ook niet in slaan.
Dit is een hele lastige situatie, en dit kost tranen.

Het is niet zo dat hij absoluut geen passie heeft, dat zeker wel. Nou ja, de eerste 2 jaar iig wel. Hij neemt alleen niet zovaak het initiatief, maar houdt wel van spannende dingen.

Ik heb gisteren weer een gesprek gehad met hem. Een stuk relaxter, zonder tranen en met meer oplossingen. En hij heeft ook wel gelijk in veel dingen.

We hebben op dit moment geldproblemen, al vanaf het begin van onze relatie. Dat betekend dat werk & geld nog steeds erg belangrijk is, we raken zo ons huisje kwijt. Dat brengt veel stress. We zijn om die reden ook nog nooit samen op vakantie geweest. Ja, in de caravan van mijn vader, maar nooit echt helemaal zonder zorgen. Mijn vriend maakt zich er gewoon meer druk om dan ik, en dit gaat dus ook ten koste van ons

En dat terwijl ik juist zoiets heb van: we zijn bijna uit de schulden. Okee, de laatste loodjes wegen het zwaarst, maar nu kunnen we weer met elkaar bezig zijn ipv problemen.

Vangaag gaan we lekker een dagje uit, even niet teveel op het geld letten, alleen op elkaar. (Was zijn ideetje trouwens) Eers gewoon lekker lol maken. Kijken hoe het allemaal loopt. Niet teveel nadenken. En dan kijken hoe we er dan allebei over denken.

[Essie]

Alweer ingelogt onder gast

[Essie]

Bedankt voor je antwoord

Heb vandaag ook lekker nagedacht aan wat allemaal WEL leuk is aan hem.
Hij is iemand die lekker met de dag leeft.
Opeens zoeits heeft van, "kom, we gaan nu kamperen"
(das 1 van de dingen wat niet lukt met geldzorgen),
'snachts lekker een kampvuurtje maken in een parkje, enz.
Iemand waarbij elke dag anders is,
en die toch serieus is in wat we samen hebben.
En hij is net zo (prettig) gestoord als ik
Hij is lief, romantisch, kan goed koken ...
Tja, ik kan wel even doorgaan

Ben nu ook van plan me op die dingen te richten.
Wil me zeker niet gaan richten op het sexuele nu,
daarmee forseer ik hem alleen maar den ik.
Dan gaat ie straks nog dingen doen omdat IK dat wil
en dat is gewoon niet de bedoeling...

Nou, dagje uit ging vandaag nog ff niet door (verslapen),
zijn wel lekker naar de stad geweest.
Morgen lekker ff weg, lekker relexen

[freeman36004]

Wauw.
Wat een liefde lees ik uit jouw berichten. Iemand schrijft in reactie dat liefde het zou moeten overnemen als passie verstek laat gaan, maar ik lees en proef pure liefde van jouw kant. Als het net zo gaat als bij mij (alleen zijn dan de rollen omgedraaid en kids in het spel) dan hou je vast aan de persoon om wie je geeft en ik kan je vertellen (uit ervaring) dat het echt mogelijk is om meer naar elkaar toe te groeien. Niet iemand veranderen maar aan elkaar schaven. Het leven is toch ook geven en nemen. Uit jouw berichten lees ik doorzettingsvermogen en mijn gevoel zegt dat jullie er wel uitkomen. Tuurlijk moet je het zelf doen. Veel praten hielp bij ons. Veel praten en neem wat gas terug. Geef hem wat tijd, maar maak wel duidelijk dat het huidige leven ten koste van jou gaat. Dat is belangrijk. Goed dat je bijna uit de schulden bent. Dat moet jullie dan ook weer op het juiste liefdespad brengen. Kom op hoor! Niet loslaten nu, dat doen we tegenwoordig allemaal veel te makkelijk. Hou vast aan jouw gevoel. Passie alleen is niet zaligmakend en een ideale combinatie is hard to get.
Ron

[Essie]

Bedankt voor je lieve reactie Ron
Enne, nu we er over kunnen praten gaat het allemaal al een stuk makkelijker,
heb steeds meer het idee dat het wel goed komt allemaal.
Zeker weten doe ik dat natuurlijk niet,
maar zo niet dan zien we het dan wel weer verder...

Wel balen, nog steeds niet lekker weggeweest.
Beetje andere dingen aan ons hoofd op dit moment;
Zijn oma ligt op sterven

[Gast]

Wij bezoeken vaak deze site to spice-up

http://www.hot-cab.com

[kat]

Ik herken je verhaal ook wel,kopzorgen kunnen sowieso de zin in vrijen op nul zetten.
Ik denk dat een ventje daar zich nog meer zorgen over maakt. Gezien jullie toestand vind ik het een wonder dat ie nog zin heeft. Bij de mijne werd dat helemaal niks meer toen we moeilijke momenten hadden (zijn ontslag op zijn werk dat failliet ging en zo).
Ik denk dat dat in elke relatie hoogten en laagten kent.
Je laat hem zitten,en dan..heb je dezelfde problemen met die andere man.
Dat is toch wat vele gescheiden kenissen zeggen.
Passie is een heerlijk gevoel,maar meestal zijn de passionele relaties ook de kortste en die met meest hartpijn.