Lieve mensen
Ik hoop op jullie wijze gedachten over het volgende:
Zoals sommigen van jullie misschien wel gelezen hebben, heb ik sinds 1,5 maand een nieuw vriendje.
We hebben het gezellig samen, de sex is oke, hij kan goed met mijn vrienden opschieten. Ik ben ook wel verliefd, met het verschil met andere relaties dat ik niet meer met oogkleppen oploop en regelmatig een leuke man spot.
Als het goed is, ben ik na volgend jaar klaar met mijn studie, en wil ik weer op reis gaan. Alleen. De vorige reis die ik maakte, was terwijl ik thuis een vriendje had. Ik vond dat eigenlijk beperkend, omdat je je dan toch niet geheel vrij kan voelen, omdat je iemand steeds mist.
Daarbij heb ik bij deze relatie niet zoveel behoefte als hij om elkaar te zien. Op vakantie heb ik hem ook nauwelijks gemist.
Ik vind het echt heel gezellig en leuk om bij hem te zijn, maar ik zie dit niet als een relatie voor de rest van mijn leven.
Hij belt me iedere dag, smst me minstens een keer, maakt complimenten, is bezorgd, jaloers, doet alles voor me.
Alles wat ik hierboven beschreef, heb ik hem al voorzichtig duidelijk gemaakt. Zijn reactie was dat hij liever een half jaar iets met me had en daarna een jaar pijn dan dat hij helemaal niks met me had.
En nu heb ik een beetje het idee dat ik misbruik maak van zijn liefde voor mij... Wat vinden jullie, moet ik het toch maar uitmaken? Ben ik egoistisch bezig? Of denk ik teveel na en moet ik niet zover vooruit denken?
Pff, sorry voor dit lange verhaal en ik hoop op jullie antwoorden...
Liefs, Menina
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —