Het stuitereffect…? wat doe je als je weer single wordt?

[Damsel]

Zet je de bloemetjes flink buiten? Ga je zitten simmen? Ga je als een bezetene op zoek naar een nieuwe ‘ware liefde’? Geniet je intens van je herwonnen vrijheid of vind je het maar niks om alles weer alleen te moeten doen?

Wat doe jij als je weer single wordt na een relatie?

Ik hoorde laatst dat ik in de ‘rebound’ zit. Met andere woorden: ik wil even niks weten van een nieuwe vaste relatie en de relaties die ik op dit moment wél heb, hou ik zo losjes mogelijk. Ik wil graag weten hoe algemeen dit verschijnsel is. Of er meer mensen 'last' van hebben

[Aaarghje]

De dag nadat mijn ex me vertelde dat hij het niet meer zag zitten om nog langer met mij verder te gaan, vertrok hij naar de Noord-Brabantse vrouw met wie hij het wél zag zitten. Ik ben met een paar vrienden de kroeg in gedoken en later die nacht met één van die vrienden het bed in. We hadden al een tijd met elkaar lopen flirten en er was geen enkele reden meer om er niet aan toe te geven. Natuurlijk werd het helemaal niets.

Ik heb de tien jaar monogamie gelijk van me afgeschud, soms had ik drie scharreltjes tegelijk. En als er een scharreltje verliefd werd, dan was het afgelopen. Geen relaties, no way, alleen maar blije affaires.

Ik zou niet kunnen zeggen of dit nou de meest gezonde manier van coping was, maar ik heb er een hoop plezier van gehad en ik heb in mijn scharrelmaanden meer geleerd over mijn seksualiteit dan in de tien jaar daarvoor. Natuurlijk had ik een hoop verdriet over mijn verbroken relatie, ik bedoel, tien jaar van m'n leven... Maar dat verwerkte ik liever thuis, in mijn eentje. Het was aan de andere kant ook wel een bevrijding, en die bevrijding vierde ik met een scharreltje hier, een one night stand daar...

Na een half jaar kwam ik een scharreltje tegen die zelf ook helemaal geen zin had in vastigheid, maar die te leuk was om te laten lopen. Met hem deel ik nu een hypotheek. Ik was niet op zoek, maar soms vind je zomaar iets moois.

Ik weet niet of dit een algemeen verschijnsel is, maar ach, er lijkt me niks mis mee. Zolang alles veilig gebeurt tenminste.

Geniet van je rebound, Damsel. Praat jezelf vooral niets aan, als jij het leuk vindt, dan ís het leuk!

Aaargh.

[Jessie]

Toen ik de relatie verbrak met de man waar ik op dat moment mee samenwoonde, wilde ik even helemaal niets van mannen weten. Ik was te druk met het terugvinden van mezelf en het herstel van een zware burn-out.
Wel heb ik binnen een paar dagen met mijn jeugdliefde staan zoenen. Verder dan zoenen is het niet gegaan. Ik kon hem niet eens aanraken! 8 maanden lang heb ik alle mannen van me afgehouden. Zette het op een hollen als ze ook maar naar me keken!
Na die 8 maanden? He-le-maal los! Flink gedate, flink geflirt, flink gezoent en ja...op zijn tijd flink gesekst...
Ik merk dat ik nu in wat rustiger vaarwater kom. De losse scharrels lopen uit op een iets vastere vorm van omgang met elkaar. 'Relatie' blijft een eng woord, maar ik merk dat ik er wel weer behoefte aan heb, en ook weer opensta voor een man, mits hij me de vrijheid en ruimte kan geven die ik nog steeds heel erg nodig heb om me niet verstikt te voelen en het op een rennen te zetten.
Dus na het verbreken van de relatie, de tijd genomen om mezelf terug te vinden, en alles weer op de rit te krijgen. En toen, erg herkenbaar, flink de bloemetjes buiten gezet. En nog steeds hebben die bloemen nog vaak behoefte aan heel wat frisse buitenlucht. Ik heb genoten en geniet nog steeds! Met volle teugen en geen spijt!

Jessie, A truly happy single!

[Shazzz]

Het is een tijd terug dat ik single was maar ik weet nog wel dat ik toen vreselijk gebeest heb. Elk weekend stappen en het was pas leuk als ik iemand aan de haak had geslagen. Soms met soms zonder sex.
Ik was helemaal losgeslagen maar als ik er op terugkijk heb ik er niet echt van genoten. De sex was puur voor de sex, niet voor het genot. Dát kwam pas later.
Ik was ook zeker niet op zoek naar een nieuwe relatie. Had (en heb nog steeds) de mening dat een relatie naar jou toekomt, als de tijd daar is. Zoeken heeft geen zin, is te krampachtig. (is mijn mening he, laat de dames en heren die achter relatieburo's zitten enzo het maar niet lezen)

Op een gegeven moment zag ik zelf in hoe verkeerd ik bezig was en ben toen wat rustiger geworden. En kijk!
Daar was Shazman.............

[botervlieg69vr]

"Had (en heb nog steeds) de mening dat een relatie naar jou toekomt, als de tijd daar is"

Tja.......daar zeg je iets. Ook weer relatie mijn kant opgekomen. Maar wat nu als de tijd nog eigenlijk helemaal niet daar is (of....dat je er niet zeker van bent dat de tijd daar is?)

Ben nog niet zo lang single....heb ook gebeest in die korte periode....heb ook zitten simmen in die korte periode....ben nu rustig (althans, vind ik toch )
Zeg...mag ik niet gewoon ff dat draaiboek of script inzien? Zou het zoveel makkelijker maken

Boter

[Mutsen]

Tien jaar geleden ben ik, na 18 jaar samen, uit het huwelijk met de vader van mijn kinderen gestapt.
(Overigens een geweldige man, alleen niet voor mij)

Toen helemaal niet op de 'rebound'. Ik moest (over)leven.
Zowel emotioneel als financieel.
Ik ben vijf jaar 'alleen' geweest (wel een paar scharreltjes, maar nooit met de intentie daar ècht wat mee te beginnen) totdat ik stapel, maar dan ook stapelverliefd werd op een man.

Ik was er toen aan toe denk ik, ik had mijn huwelijk met de vader van mijn kinderen verwerkt.
Die relatie heeft vier jaar geduurd.

Nu, twee jaar later, denk ik nog steeds niet dat ik 'on the rebound' ben, maar ik heb leren genieten van mijzelf, ik heb mijzelf leren kennen en ik denk, dat ik binnen mijn eigen kaders, heerlijk aan het genieten ben.

En een 'scharrel' zo nu en dan is heerlijk.
Ik neem mijzelf daarin niet al te serieus, of misschien juist wel....
Het is zo ontzettend heerlijk om voor jezelf te kiezen, je onafhankelijkheid te koesteren, te genieten van je kinderen en je werk en te weten dat, hoewel ik het ooit wel eens heerlijk zou vinden om 'samen' te zijn, je daar niet afhankelijk van bent.

Slechts in onafhankelijkheid kun je kiezen voor (wederzijds) afhankelijk zijn.

Muts
(scharrelt voorlopig, serieel monogaam, nog ff lekker door)

[Mirthe]

[Mutsen]

Mirthe,

Ik weet niet of ik me aangesproken moet voelen door jouw post?
(Dat mag jij mij vertellen)
En een liefdesrelatie raakt je tot op de wortels, ik heb het (gelukkig) mogen ervaren.
En ik heb ervan genoten en ben dankbaar.
Ik heb er de twee mooiste mannen uit mijn leven aan overgehouden!

Echter, het leven bestaat niet alleen uit 'halleluja' en sommige mensen maken teleurstellingen mee, die hun diep raakt, zo diep, dat ze vragen krijgen bij hun 'zingeving'.

En ja, Mirthe, ik vind het belangrijk autonoom te zijn.
Indien mogelijk in gezamenlijkheid.
Ik geloof in het individu en geloof tegelijkertijd, dat geen enkel individu een individu kan zijn zonder anderen.....
En ja Mirthe, elk mens is uniek en dat koester ik, ik waardeer eenieder op zijn waarde.

En ja, mogen wij (degenen zonder partner op dit moment) een scharreltje hebben?
Want altijd in je eentje is beslist NIET leuk.

En elk mens zoekt hier zijn eigen oplossing voor.

Muts
(oplossingsgericht)

[Mirthe]

Mutsen, om een angel eruit te halen richting jouw reply:

mijn sarcastische opmerkingenrij lag vanmiddag al klaar, maar heb hem later gepost. Het is mijn reactie op het fenomeen 'scharrelen'.

Ik heb daarbij niet heel erg het ''scharrelen' op het oog zoals ik denk dat jij het beschrijft.
Wat ik in 'scharrelen' zie is meer het luchthartig en naar eigen behoefte onzorgvuldig met elkaar omgaan. In mijn termen: dat is geen liefde, dat is precies wat het is: scharrelen. Er is een draad waarin je kunt vertellen met hoeveel mensen je het bed hebt gedeeld. Nou weet ik wel dat dit ook niet alles zegt, maar hier en daar een fronsje bij een reply - dat heb ik wel.

Als het schooien, de kortstondigheid voor beide partijen duidelijk is, is er niet zo heel veel aan de hand, maar hoe vaak ligt het anders? De Mona-weet-raad is van eeuwen her en nog steeds druk bezocht.

Ik dacht niet dat ik iemand was die alleen het Halleluja zonder teleurstellingen kent en met de diepgang van een wasbordje rondstapt, of dat ik autonomie onbelangrijk zou vinden of het belang van een eigen identiteit niet zou kennen en erkennen. Ik zie heus wel dat juist liefdesrelaties die bijdragen aan automie en identiteit... en aan het loslaten daarvan (ander topic).

Het gaat mij niet aan iemand zijn pleziertje (of teleurstelling) te kritiseren.
Maar als ik uitgenodigd wordt om te vertellen hoe ik denk over 'losjes' relaties te hebben, nodig je uit voor een snier. Omdat ik om me heen zie dat mensen elkaar pijn doen. Soms kun je niet anders. Soms kan het wel anders.
Bon. om dit te snappen ben ik niet slim genoeg, en ik ben geen single. Dus wat doe ik hier

Wordt/ Is losjes relaties hebben een trent? ik zou het niet weten, in mijn omgeving niet, maar die is de wereld niet - en ook dat ben ik me bewust.

mirthe

[latina06]

Ik ben sinds een week single en ik moet helemaal niet denken aan een nieuwe vriend nee. Ik heb er zelfs zo genoeg van dat ik zeg nooit meer maar dat weet je inderdaad nooit zeker zoals iedereen om me heen zegt. Maar goed ik heb het er wel heel moeilijk mee veel verdriet maar ik ga niet thuis zitten dat kan ik niet eens ik wil alleen maar weg en dus probeer ik elke avond wat te doen te hebben want zodra ik thuis zit ga ik aan hem,ons, relatie denken dus ja ik zet de bloemetjes buiten. Ik ga niet op zoek naar een nieuwe liefde en al helemaal niet een nieuwe ware liefde want er is maar 1 die de ware is en het is ook nog maar de vraag of je die uberhaupt wel tegen komt. En daarbij wil ik het geen eens tegen komen. Ik zou wel heel blij moeten zijn met mijn vrijheid zit nu eindelijk niet meer elke dag de hele dag thuis tv te kijken maar ja dat deed ik wel met hem en ik mis hem vreselijk dus daaropm geniet ik er nog niet van maar dat komt wel.
Dan over die scharrels ja dat zou ik nog wel willen alleen voor de sex meer niet. Maar zoals Mirthe zei zo is het tegenwoordig niet meer. Ik heb een vriendin die ook single is een paar maanden en die heeft al 2 keer een jongen gehad die ze echt leuk vond maar die alleen maar uit waren op sex en niks meer. Toen heb ik ook gezegd dat ze of voortaan er niks van moet verwacten des te kleiner de teleurstelling of ze moeten ze gewoon terug gebruiken ook voor de sex. Maar dat laatse is niet echt haar ding. mannen willen vaker los.Wat ik hiermee wil zeggen is dat al zouden deze single wel een vaste vriend willen de mannen van tegenwoordig willen alleen maar losse relaties. En wat doe je dan? Teleurgesteld zijn of gewoon net als hun worden?

[droomvlinder]

"over"leven ...mooi gezegd Mutsen . Je weet maar wat het is wanneer je het moet meemaken .

De topicstarter vroeg hoe je als "opnieuw single " reageert . Het is niet makkelijk je hierover bloot te geven want soms voel je je als opnieuw alleengaande echt heel vreemd en miserabel vooral na een lange relatie .

Wanneer je weer aan een lossere relatie gaat durven denken en voorzichtig wat probeert ben je al een klein eindje verder . Je start vanuit je eigen kern , alleen ,soms uit behoefte aan warmte en met mensen die dezelfde behoefte hebben .
Eens de behoefte voorbij kan je autonoom en rustiger naar anderen en soms ook op een heel aparte manier heel anders gaan leven .
En ja soms kost het je heel wat om uiteindelijk toch nog te durven "hechten"

vlinder die bij het fladderen haar vleugels wel eens verbrandt maar gelukkig zijn er heerlijke helers

[Damsel]

Ik zie nu dat Mirthe valt over het begrip 'losjes' dat ik in de start van het topic gebruikte. Misschien is een kleine toelichting op zijn plaats.

Met losjes bedoel ik niet dat ik losjes met de gevoelens van andere mensen omspring. In tegendeel zelfs. Ik bedoel ermee dat vanaf het begin van de 'losse' relatie duidelijk is voor alle partijen dat een vaste relatie er niet in zit. Dat we niet elkaars huis-, tuin- en keukenprobleempjes zullen gaan delen. Dat we ieder ons eigen leven blijven leiden, buiten de leuke dingen die we samen doen. Dat is ook niet iets wat ik de ander opleg, het is iets waar we het over eens zijn.

Losjes betekent ook niet dat ik moeiteloos en zonder nadenken de ene man inwissel voor de ander. Deze 'losse' relaties zijn langdurig.

Ik kan uiteraard niet voor de andere posters spreken, maar ik kan me haast niet voorstellen dat de scharrels en de one-night-stands van enige 'wilde' periode het idee zouden krijgen dat het meer zou zijn dan het in werkelijkheid was... Een enkele uitzondering daargelaten misschien.

Wat het binden en het diep zitten en het overige genoemde betreft: dat zal er best nog eens van komen. Maar ik ga daar niet aan beginnen als ik er nog niet klaar voor ben. Wanneer ik er klaar voor ben, dat bepaal ik zelf. En aangezien ik niet voor het celibaat in de wieg ben gelegd, vul ik de tussenliggende periode in op een manier die bij mij past.

Om dat laatste gaat het mij ook in dit topic. De vraag was dan ook niet 'hoe denk je over het losjes hebben van relaties', maar 'hoe ga/ging jij er in een vergelijkbare situatie mee om'.

[Mirthe]

Damsel, ik vind je poging om dit onderwerp aan te kaarten moedig en mooi.

mirthe

[Mutsen]

Mirthe,

Lees mijn posting in Kroonjuwelen, bij het topic 'vreemdgaan'.
Misschien maakt dat wat duidelijk.

En dank voor je uitleg.

Muts

[Mirthe]

I did so