Psychologie l nieuwe perceptie over overspel bij man en vrouw door Liesbeth Vergauwen
Vrouw die vreemdgaat is sympathieker
Een man die vreemdging, kon lange tijd op meer sympathie rekenen dan een vrouw die haar partner bedroog. De tijden kunnen veranderen, ontdekte de Nederlandse psychologe Karlijn Massar. Een onderzoek bij 3.000 Nederlanders bracht aan het licht dat we het vandaag vaker aanvaarden als vrouwen een scheve schaats rijden, tenzij die vrouwen bloedmooi zijn.
Karel en Marijke hebben al vier jaar een relatie. Vorige maand zijn ze gaan samenwonen en ze willen erg graag kinderen krijgen. Karel is een aantrekkelijke man die veel succes oogst bij andere vrouwen. Wat Marijke niet weet, is dat haar partner vreemdgaat. Vindt u Karel een sympathieke man? Die vraag beantwoordden meer dan 3.000 lezers van het Nederlandse tijdschrift Psychologie magazine. Psychologe Karlijn Massar deelde de respondenten die deelnamen aan haar onderzoek willekeurig op in vier groepen die telkens een andere variant op het verhaal voorgeschoteld kregen. "De ene keer was Karel een erg aantrekkelijke man, in het andere scenario zag hij er helemaal niet zo goed uit", legt Massar uit. "Bovendien bestond er een versie waarin de man was vreemdgegaan, in de andere versie bleek de vrouw ontrouw."
Bent u verrast door het resultaat?
Karlijn Massar: "Eigenlijk wel. Lange tijd hanteerden Nederlanders een dubbele moraal. Als vrouwen hun partner bedrogen, dan was dat verwerpelijk. Tegelijkertijd gingen heel wat landgenoten ervan uit dat mannen nu eenmaal 'zo zijn' en dat ze er dus niets aan kunnen doen als ze vreemdgaan. Nederlanders zien zichzelf wel als open en ruimdenkende mensen, maar toch had ik verwacht dat die dubbele moraal nog steeds bestond. De resultaten van dit onderzoek bewijzen echter dat er iets veranderd is in de manier waarop we kijken naar mensen die vreemdgaan: mannen die hun partner bedriegen worden harder afgekeurd en minder sympathiek beoordeeld dan vrouwen. De proefpersonen gingen er bovendien van uit dat vrouwen eerder op zoek zijn naar een emotionele band, terwijl mannen gewoonweg uit zijn op seks."
Ontdekte u ook verschillen tussen de antwoorden van mannen en vrouwen?
"Vrouwen keuren vreemdgaan over het algemeen sterker af dan mannen, al zullen ze vaker begrip opbrengen voor seksegenoten die hun man bedriegen. Vrouwen veronderstellen dat seksegenoten zich na een slippertje schuldig voelen en dat maakt overspel in hun ogen minder erg. Die verschuivende moraal kun je al langer lezen in Nederlandse vrouwenbladen zoals Flair. Bij artikels over vreemdgaan klinkt vaak de ondertoon: 'Waarom zouden we dat niet doen, mannen doen het ook.'"
Is het niet mogelijk dat de proefpersonen hun best deden om sociaal wenselijke antwoorden te geven?
"Nee. We hebben niet gevraagd of mensen een ontrouwe man minder sympathiek vinden dan een ontrouwe vrouw. Op die manier zouden de resultaten natuurlijk vertekend worden, mensen zullen dan proberen om politiek correcte antwoorden te produceren. Om dat te vermijden hebben we de respondenten elk een andere situatie voorgelegd, er was dus geen enkele reden om niet gewoon eerlijk te antwoorden. Het is de eerste keer dat vreemdgaan op die manier onderzocht is, dat verklaart misschien waarom het resultaat zo verrassend is. Het betekent dat mannen hun eigen sekse niet langer in bescherming lijken te nemen, ik denk dat mannen eindelijk geëmancipeerd zijn. (lacht) Mijn conclusies gelden trouwens enkel voor Nederland, ik las bijvoorbeeld in een Italiaans onderzoek dat Italiaanse mannen die switch nog niet gemaakt hebben."
U onderzocht ook of aantrekkelijke mannen en vrouwen sympathieker beoordeeld worden dan hun minder mooie soortgenoten. Merkt u ook op dat vlak een veranderde mentaliteit?
"Nee, daar is die dubbele moraal nog duidelijk aanwezig. Aantrekkelijke mannen kunnen op meer begrip rekenen, terwijl mooie vrouwen afgekeurd worden. Mensen redeneren dat een man die veel succes heeft bij vrouwen gewoon geniet van wat hij kan krijgen. Maar aantrekkelijke vrouwen zijn al snel vamps die weinig begrip krijgen van hun seksegenoten. Die conclusie bevestigt eerder onderzoek over jaloezie bij partners. Toen probeerden we te achterhalen hoe mannen en vrouwen de bedreiging van een potentiële rivaal inschatten. Mannen blijken vooral schrik te hebben van andere mannen die een machtige sociale positie bekleden, vrouwen zijn vooral op hun hoede als een andere vrouw bijzonder mooi en aantrekkelijk is."
Ontrouw met een minder aantrekkelijke vrouw of een weinig invloedrijke man maakt ons minder jaloers?
"Vanuit evolutionair perspectief is het logisch dat mannen op zoek gaan naar aantrekkelijke vrouwen, want schoonheid staat synoniem voor jeugdigheid en gezondheid. Een mooie vrouw zal waarschijnlijk een groot en gezond nageslacht voortbrengen. Vrouwen gaan op hun beurt op zoek naar machtige mannen omdat die hun kroost het best zullen beschermen. Wanneer een rivaal voldoet aan die ideale eigenschappen, dan jaagt hij zijn seksegenoten schrik aan. Een knappe rivale zal makkelijker erin slagen om je partner definitief aan de haak te slaan. Net zoals een sterke, machtige man andere mannen meer angst inboezemt omdat die meer succes zal oogsten bij vrouwen."
Publicatiedatum : 14-01-2006
Sectie : Ego
dit geldt wel ook bij dit forum vind ik. Misschien moeten vreemdgaande mannen hun PR beter verzorgen, gaande van "ik wil me terug man voelen" (naar analogie met "ik wil me terug vrouw voelen) ipv "ik wil eens gepijpt worden"
bow down before the one you serve.
houd je 'mannetje' maar gewoon in je broek voor thuis, zou ik zeggen. Wat schiet je ermee op om een keer uit je dak te gaan met een getrouwde collega (hoezo het je moeilijk maken), buiten de deur te pissen? "Wat jeuk aan je snikkel en een vingerhoedje stijfsel" zouden van kooten en de bie zeggen en ik zeg daar nog bij 'een hoop ander gedoe', is het je dat waard???
) -dat komt voor namelijk.. met dezelfde verklaring erachter 
