Kinderziektes in de liefde (vh Gezanik)

[Joepie]

Mannen - ik heb een vraag.
Stel: je ontmoet iemand. Het is gezellig. Leuke uitjes, rustig tempo, mooie wandelingen. Het klikt. Ook het vrijen is leuk. Je lijkt op een leuke koers te zitten. Goede gesprekken, romantische momenten.
En dan begint het gedonder.
Over oude relaties die als dwarszittende lucht naar buiten moeten in een boer, of een wind. Over onzekerheden opgezadeld door ex-vriendjes. Over oude pijnen van het familie-leven. Over dingen die zijn opgevat zoals je ze met de beste wil van de wereld nooit bedoelde.

Mijn vraag: wat te doen met dat eeuwige gedonder? Alsof er ergens een banvloek is uitgesproken over "gewoon gezellig"... Ik ben helemaal niet 'tegen' een goed gesprek, of het bekijken en bestuderen van "oude oorlogswonden". Ik ben achter in de dertig, en verwacht geen onbeschadigde "goederen" meer. Dat zou waanzin zijn.
Ik leef ten slotte ook, heb ook mijn wonden.
Maar wat ik bedoel: waarom moet het toch altijd teniet gedaan worden door zwaarmoedigheid? Door het inbrengen van extra moeilijkheden? Alsof het niet al ingewikkeld genoeg is komt er nog een lading ellende bij. Pfew.
Wat kan een man doen om het een beetje gezellig te houden? Het allemaal maar aanhoren en doen alsof m'n neus bloedt? Of het gesprek afkappen en gaan vliegeren?

Edit: titel opnieuw aangepast - vorige titel leek blijkbaar op pc-problemen.

[lana]

Mag ik wat zeggen of alleen mannen?

mwah ..........ik wacht eerst even op de mannen!

[miki]

Maar wat ik bedoel: waarom moet het toch altijd teniet gedaan worden door die zwaarmoedigheid? Pfew. En wat kan een man doen om het een beetje gezellig te houden? Het allemaal maar aanhoren en doen alsof m'n neus bloedt? Of het gesprek afkappen en gaan vliegeren?

Als ik dit zou voelen in het contact met iemand.... dan had ik maar één gedachte:"Wegwezen"... maar ja, ik ben dan ook een 'zwaarmoedig' vrouwtje.

[Joepie]

Met "zwaarmoedigheid" bedoel ik extra gewicht leggen op een prille relatie, waarbij het maar de vraag is je een relatie in dat stadium al moet opzadelen met al dat extra gewicht.
Kan het ook gewoon gezellig blijven?

[miki]

@ Joepie
Ik snap heel goed dat je een beginnende relatie vooral gezellig wilt houden; dat je elkaar wilt leren kennen, plezier wilt maken. Dat geldt voor mij niet minder...

Het enige dat ik je wilde zeggen is dat wanneer ik gedachten zou hebben bij een beginnende liefde zoals jij in jouw eerste post beschreef, ik zou maken dat ik wegkwam... aanhoren... doen alsof je neus bloedt... lijkt me niet bijster gezellig.

[Joepie]

En wat nu als ik, als vent, geen zin heb om de koene ridder te zijn die de dame in de toren redt van de vuurspuwende draak en de slechte koning? Wat nu als ik, als ge-emancipeerde vent, vind dat ze dat zelf maar moet doen? Zich verlossen van de demonen van haar verleden? Niet wegens de emancipatie, maar omdat niemand een ander kan verlossen? We moeten onszelf verlossen, bevrijden, vrijmaken - omdat het anders niet werkt. Ieder heeft een slot, met een code die alleen werkt op ieders eigen aanraking.

Klaag ik toch ook niet over... Ik doorboor de harten van mijn tegenstanders met knoflook en houten kruizen. Of zit ik nu in de verkeerde film...?

Aan de mannen dus: zijn wij nog steeds koene ridders of pakken we onze biezen en verkassen we naar aangenamer oorden? Waar het eenvoudiger toeven is? Waar de lasten-lusten rekening in het zwart eindigt en niet in het rood?
Zo maar een vraag van een man die 't ook niet altijd weet. Wij horen de magische antwoorden te hebben, is 't niet?
Well - surprise: Ik heb die antwoorden niet...
Maar ik kan wel heerlijke cappuccino maken, en mooie verhalen vertellen, en een goed maal koken, en heerlijk zoenen, en luisteren zoals weinig anderen dat kunnen.
En toch is het nooit genoeg.
Want in het land van de dromen bloeien de velden elders nog verleidelijker. Misschien niet in de werkelijkheid - wel in het land van de dromen. Het kan altijd beter. Het kan altijd meer. Het kan altijd...
In het land van dromen kan alles. In het land van de werkelijkheid zijn wij stervelingen. Zelfs mannen.

[Jessebel]

Naar mijn mening maken 'beschadigde goederen' vaak een dieper mens. Waardoor gesprekken ook juist interessanter kunnen zijn..

In een beginnende relatie zonder enige relativering (alleen lol maken) waan je je in een luchtkasteel.. maar ooit knal je toch tegen de grond..


Ik zag het met name als eerlijkheid dat ik al veel vertelde over wat ik had meegemaakt, en waarom ik zo ben geworden als ik nu ben, zodat hij gewoon wist waar hij aan toe zou zijn (op een soort manier van; nu weet je het, nu kan je nog rennen! )... En alsnog zaten we op een roze wolk hoor . Juist omdat je elkaar nog niet zo goed kent en nog in dromenland zit is het minder moeilijk de feiten te vertellen.. dan heb je het er even over.. en dan is dat geweest zeg maar.. Ik weet niet of ik alles op dezelfde manier had kunnen vertellen als we al verder in de relatie zaten.. En vooral ook hoe hij er dan op had gereageerd...
Nee, mijn partner is juist heel blij dat ik deze dingen al aan het begin onder de aandacht bracht

Dit is natuurlijk veel minder van belang als je al de intentie had een oppervlakkige relatie te hebben.. Ja, dan begrijp ik dat je geen gezeur wilt maar alleen fun. Hou dan idd maar je oogkleppen op

Jessebel -was vroeger een beetje 'scandalous';)

[Dimpf]

Tip:
zoek iemand voor wie jij de eerste en enige bent - een ongeschonden, maagdelijke, zelfbewuste, zichzelf-kennende, inspirerende vrouw die weet te zwijgen wanneer dat gepast lijkt en die niet in sprookjes gelooft.

[Joepie]

Met oogkleppen heeft het niets te maken. We - ieder van ons mensen - heeft een vol leven achter zich, en voor zich. We hebben allemaal shit gehad. Scheidingen - ellendige jeugd. Ieder mens heeft een boek vol verhalen bij zich, en een koffer vol herinneringen. Wat ik juist probeer te schetsen is de situatie dat zulks nu eenmaal bij ons hoort - als bewust levende mensen. Al die baggage is er. Desondanks kunnen genieten is niet zozeer een kunst alswel een plicht tegenover jezelf, als mens.
Met oogkleppen heeft dat niet zo veel te maken geloof ik. Integendeel zelfs. "Gooi die oogkleppen af en zie wat een plezier er is te beleven!"

Maar ik geloof dat de essentie van hetgeen ik probeer over te brengen niet echt werkt.

[Jessebel]

hahaha één en al contradictie (kan dat in Nederlands? )

(dit ging over de vrouw die Dimpf beschreef)

[Jessebel]

Hmmm aan de ene kant vind ik dat je dan wel oogkleppen op hebt, als je per se alleen de leuke kanten wil zien van een vrouw waar je een relatie mee begint...

Aan de andere kant kan je idd ook te ver gaan met 'gezanik' aan het begin van een relatie. Er zijn nou eenmaal dingen die minder relevant zijn op zo'n moment, ja

[Joepie]

Maar Jessebel: het gaat niet over alleen maar de leuke kanten willen zien. Het gaat erover dat - hoe dan ook - in het begin van veel relaties die relatie onder erg grote druk komt te staan. Alsof "de ander" de oplossing is voor al het leed van decennia...
Dat kan hij/zij misschien wel wezen, maar je kunt van een nieuwkomer niet verwachten dat hij/zij even de grote schoonmaak komt houden die "je" zelf niet bereid bent te ondernemen.
Of anders het moment dat "he, er is een ander in mijn leven" samenkomt met het moment dat je je afvraagt of hij/zij wel diegene is met wie je verder wilt experimenteren. Een moment waarin je je ook afvraagt of het wel de moeite waard was om al die afspraakjes met vrienden en vriendinnen die je hebt afgezegd af te zeggen. Want er is zoiets als "gezanik".
Er komt altijd een moment in een nieuwe relatie dat je vragen gaat stellen. Over de toekomst. Over de kwaliteit van de gesprekken. Over de kwaliteit van de seks. Over de kwaliteit van de stiltes.

Waarom is het toch zo moeilijk om dat op te pakken hier?
Ik denk dat ik zwijg totdat mannen zich melden.

[panter]

Tralaaaaaaa daar is dan de eerste vent die zich in dit wespennest waagt.... (ben wel es amateurimker geweest, dus durf dat wel )

Joepie, ik geloof dat ik zeker begrijp wat je bedoeld. En ik begrijp ook waarom de dames hier zich zo op hun .... getrapt voelen.

Het komt ook een beetje over alsof je alleen de lol wilt en niet de mens-met-haar-moeilijke-kant erbij wilt accepteren.

Ik geloof inderdaad dat er genoeg mensen zijn die niet geleerd hebben om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor hun verdriet. Een ander na eerste kennismaking claimen om hen gelukkig te maken. Het is een duivelsdilemma als je "erin trapt" want hoe beminnelijk mensen soms ook zijn - wil je het ze naar de zin maken - ze redden uit hun toren, en zo maak je je dan verantwoordelijk voor hun probleem.
Als dit is wat je bedoeld, Joepie - dan zou ik zeggen; beter snel ontdekt dan te ver je kop in de strop gestoken. Zo een persoon moet je netjes vertellen dat je niet een ander zijn pijn kan wegpoetsen - hoogstens een beetje plezier, bescherming en gezelschap ertegenover stellen.

Wil je cappucino wel es proberen, maar je zoenen mag je houden

[amazone10]

@joepie

die "ellende" die over je wordt uitgestrort daar ontkom je niet aan als man zijnde. Als dat gebeurt ben je op de goede weg want ik denk dat vrouwen dit pas vertellen op het moment dat ze voor zichzelf hebben bedacht dat jij als man geschikt materiaal bent om mee verder te gaan. In sneltreinvaart hoor je een levensverhaal en dan de minder plezante versie en dat betekent dat de dame in kwestie zich veilig voelt bij je. Ze vraagt niet om een oplossing, je hoeft niet met terugwerkende kracht draken en geesten uit het verleden te bestrijden...dat is niet de boodschap. De boodschap is leer mij kennen met het hele verhaal. Dan kom je samen weer een stap verder. Dat is de logica. Het is ook een test, kan de ander mij aan met alles wat ik meeneem...zo ja, dan gaan we het nu weer over de zon buiten hebben, zo nee, tsja wat wil je dan met zo een man....

Er zijn trouwens ook genoeg mannen die praten over hun verleden op het moment dat ze zich veilig voelen bij de ander.

Denk dat het misschien scheelt als je weet dat het niet direct een appél doet op jou als koene ridder, maar wel op jou als lief begrijpend meelevend klankbord wat na een verhaal stap voor stap koers zet naar een gezelliger onderwerp....of het aan haar laat om weer over te schakelen naar het heden.

groetjes

amazone10

[Jeanne]

En wat nu als ik, als vent, geen zin heb om de koene ridder te zijn die de dame in de toren redt van de vuurspuwende draak en de slechte koning? Wat nu als ik, als ge-emancipeerde vent, vind dat ze dat zelf maar moet doen? Zich verlossen van de demonen van haar verleden? Niet wegens de emancipatie, maar omdat niemand een ander kan verlossen? We moeten onszelf verlossen, bevrijden, vrijmaken - omdat het anders niet werkt. Ieder heeft een slot, met een code die alleen werkt op ieders eigen aanraking.

Klaag ik toch ook niet over... Ik doorboor de harten van mijn tegenstanders met knoflook en houten kruizen. Of zit ik nu in de verkeerde film...?

Aan de mannen dus: zijn wij nog steeds koene ridders of pakken we onze biezen en verkassen we naar aangenamer oorden? Waar het eenvoudiger toeven is? Waar de lasten-lusten rekening in het zwart eindigt en niet in het rood?
Zo maar een vraag van een man die 't ook niet altijd weet. Wij horen de magische antwoorden te hebben, is 't niet?
Well - surprise: Ik heb die antwoorden niet...
Maar ik kan wel heerlijke cappuccino maken, en mooie verhalen vertellen, en een goed maal koken, en heerlijk zoenen, en luisteren zoals weinig anderen dat kunnen.
En toch is het nooit genoeg.
Want in het land van de dromen bloeien de velden elders nog verleidelijker. Misschien niet in de werkelijkheid - wel in het land van de dromen. Het kan altijd beter. Het kan altijd meer. Het kan altijd...
In het land van dromen kan alles. In het land van de werkelijkheid zijn wij stervelingen. Zelfs mannen.

Kan het zijn dat de dame in kwestie slechts haar gevoelens met je wil delen en helemaal niet verwacht dat jij met een oplossing komt?
Als ik de populaire literatuur daaromtrent lees, schijnt het nou typisch des man te zijn dat hij met oplossingen aankomt terwijl zij slechts een luisterend oor verwacht...................

Zelf wil ik een prille relatie ook niet onmiddellijk belasten met mijn bagage. Maar anderzijds komt er toch een moment van de waarheid. En een vent die daar niet mee om kan/wil gaan, die kan ik maar beter zo snel mogelijk kwijt dan rijk zijn. Waarom tijd en energie verspillen aan een vent die slechts beschikbaar is voor wat oppervlakkig geneuzel, terwijl er vast wel een meneer te vinden zal zijn met meer diepgang?