Ik zit met een probleem waarvan ik hoop dat vooral andere vrouwen er mischien iets in herkennen.
ik vind het moeilijk deze vraag te stellen maar vooruit maar na wat moed verzamelen.
Ik heb sinds 3 jaar een relatie met een erg lieve man, die relatie gaat op zich goed ook sexueel. In het begin van die relatie voelde ik mezelf sexueel gezien heel sterk, en alhoewel ik van nature niet een super zelfverzekerd type ben was ik dat in sexueel opzicht wel.
Gedeeltelijk nu nog steeds, ik weet door veel openheid, praten met vriendinnen vaak hier gezeten enz, dat ik op zich een vrouw ben die net als veel van jullie die op shespot zitten denk ik, toch vrij open en ontdekkend op het gebied van sex is.
ik ben op zich ook vrij makkelijk en voor alles wel te vinden.
voor wat uitleg ga ik even kort terug naar het begin van mijn relatie.
mijn vriend heeft in zijn jeugd misbruik meegemaakt wat uiteraard heel erg is en was sexueel slecht ontwikkeld, het klinkt mischien raar maar toendertijd had dat ook 1 voordeel voor mij. ik voelde me namelijk daardoor ook zelfverzekerder dat hield ook in dat ik mezelf totaal durfde te geven zodanig om hem overal in te kunnen helpen en steunen.
Dat is ook gelukt en ik ben daar dolblij mee.
Na 1 jaar al zou geen enkele vrouw aan hem gemerkt hebben dat hij ooit wat had meegemaakt.
Het ging allemaal heel goed maar er kwam een punt( wat ik mischien wel aan mezelf te danken heb) dat hij me in dingen voorbij ging.
hij ging zich zo zelfverzekerd voelen dat hij nog veel vrijer werd als mij.
op zich geen probleem zou je denken maar dat word het voor mij nu wel.
Ik loop nu zelf tegen blokkades aan waar ik slecht mee overweg kan.
en dat doet mijn zelfvertrouwen geen goed.
hij heeft geen vergelijkingsmateriaal en soms ben ik wel bang dat hij alles maar normaal vind dus, terwijl ik van mezelf weet en uit ervaringen dat we gewoon een fantastisch sexleven hebben.
Nog steeds stimuleer ik hem om zoveel mogelijk zichzelf te durven zijn en dat wil ik ook graag.
Wat mij alleen onzeker maakt zijn een paar dingen.
hij praat best regelmatig over toen op een manier dat hij van mij dingen mist. Daaronder hoort b.v. initiatief nemen.
Het is helemaal niet zo dat ik geen inititaitief neem maar inderdaad minder dat komt simpelweg omdat ik vind dat de relatie nu gelijkwaardig is op sexueel gebied en toen helemaal niet door de omstandigheden.
Van de 10 keer sex nam ik toendertijd ook 10 keer zelf initiatief zeg maar.
ergens had ik me als doel gesteld om hem te laten genieten en hem alles te leren en daagde ik hem dus erg vaak uit. moedigde hem aan dus.
Maar nu merk ik dat hij dat mist en praat hij met regelmaat over toen,
het is dus echt niet zo dat ik dat nu niet meer doe maar gewoon minder als toen, ik zeg er wel eerlijk bij dat ook de dagelijkse situatie voor mij anders is en ik best veel stress heb op dit moment maar ik vind ondanks dat, dat ik nog steeds goed sexueel actief ben. en nog steeds overal voor in ook.
Er knagen een paar dingen aan me en daar gaat het nu om, door dat hij vaak zo geweldig praat over toen voel ik me wat tekort schieten en doordat ik hem eigenlijk stimuleerde zichzelf durven te zijn gaat ie me nu uitgerekend dingen vragen waarin ik zelf een (mischien tijdelijke) grens heb bereikt in wat ik aankan of beter gezegt durf denk ik.
toevallig las ik hier pas een stukje over jezelf durven uiten in woorden, opwindende woorden tegen elkaar zeggen wel te verstaan.
tja sommige vrouwen zijn er erg open in maar hoe open ik verder ook ben vooral in doen heb ik daar dus wel een blokkade waar ik nu tegen aan bots.
dit is nou echt ongeveer het enige wat ik in sex moeilijk vind en ik krijg het gewoon mijn strot niet uit om mezelf dingen te horen zeggen als oh ja harder, of mezelf zoals ik las zelfs sletje te noemen of zo.
als hij dat doet met vrijen heb ik daar trouwens geen problemen mee.
Verder sta ik echt overal voor open voelde me altijd supervrouwelijk zelfs, en of het nu gaat om anaal, pijpen, weet ik waar allemaal vrijen het maakt mij allemaal niet uit ik voel me daar vrij in. We hebben samen dus ook al vanalles beleeft het is me niet zomaar te gek. ik had veel zelfvertrouwen daarin. Ik kleed me leuk, heb alle soorten lingerie wat dat betreft dacht ik van mezelf best een wereldvrouw maar ik begin te merken dat ik onzeker word, puur door dat ik hem vaak hoor over dat verleden en net dat ene waar ik nou niet een ster in ben.
hoe ga je hiermee om? herkent iemand dat?
ik ben bang dat ik hem zo altijd geprobeerd heb juist veel zelfvertrouwen te geven en dat is ook gelukt, maar nu gaat mijn zelfvertrouwen eronder lijden.
voor iemand ernaar vraagt ja ik heb er wel met hem over gepraat.
hij zegt dan ik ben nu ook heel tevreden met ons sexleven maar ik blijf merken dat hij de tijd van toen mist en dat hij het zo geweldig zou vinden als ik meer open werd in praten vooral opwindend tijdens het vrijen en dat maakt me erg onzeker.
helaas blokkeert me dit eerder.
nathalie