Mijn vriend wil bijna nooit sex

[LoversRock]

Hallo allemaal.
Ik ben een meid van 21 jaar met een relatie van ruim 5 jaar. Ik heb een leuke relatie met een lieve vriend en woon samen, maar ons sexleven is erg slecht. Ik zal kort vertellen hoe en wat.
Sinds een jaar of 3 hebben we vaak periodes dat we amper sex hebben. En met amper bedoel ik dan nog niet eens 1x in de week. Ik heb behoefte aan meer, niet alleen om de lust maar ook vooral om de intimiteit. Al meerdere malen hebben we hierover gesprekken gevoerd, die vanuit mij komen. Hij stelt zich dan erg negatief op. Soms wil hij niet luisteren en loopt dan weg. Ook als ik een vraag stel antwoord hij altijd met: "Ik weet het niet." Bijvoorbeeld op de volgende vragen:
- waarom wil je bijna nooit vrijen?
- wat vind je er zo moeilijk aan?
Hij belooft al een tijd er aan te zullen werken. Als ik vraag hoe wil je er aan werken dan, zegt ie meteen weer dat hij het niet weet. Ik zie volgens hem niet dat hij er aan werkt. Toen vroeg ik ook hoe ik dat moest zien, dat ik het heel graag wil zien. Ook dat wist hij niet.
Ik kan het op een rustige manier vragen, gaan schreeuwen, gaan huilen, maar er komt niks uit waar we wat mee kunnen. Dat is elke keer weer zo.
Initiatief neem ik al niet meer, bang om afgewezen te worden, wat enorm kwetsend is. Ik kan in string gaan liggen, naakt, hem zoenen etc. maar als hij niet wil, is er geen verandering in te krijgen. Het is behoorlijk frustrerend aan het worden.
Zijn er mensen die het herkennen en misschien tips of ideeen hebben?
Liefs LoversRock

[Lotte25]

Ik herken het wel uit vorige relaties, dus ik begrijp je frustratie.

Zo te lezen heb je al wel e.e.a. uit de kast gehaald om zijn behoefte wat groter te maken, dus ik denk dat praten toch echt de enige optie is en blijft. Lastig dat hij niet echt in staat is om er rustig met je over te praten. Heeft hij er zelf ook last van of is jullie sexleven voor hem zoals het nu is bevredigend?
Ik denk dat dit het belangrijkste is, hij kan er wel aan willen werken, maar dit gaat alleen als het ook voor hem een probleem is. Als zijn libido gewoon wat lager ligt als het jouwe dan zie ik eerlijk gezegd weinig mogelijkheden voor je.

Blijf praten, zorg ervoor dat je erachter komt wat hij er werkelijk van vind, als er voor hem ook een probleem is dan valt er een oplossing voor te vinden. Zeker weten!

Succes

[simply]

Zijn er mensen die het herkennen en misschien tips of ideeen hebben?

Ik herken 'het geen zin hebben' maar mijn vriendin haar libido is ook laag dus in die zin herken ik het probleem niet. Wat me opvalt is dat er meer en meer topics worden geopend over mannen met een (te) laag libido. De vrouwen willen wel maar de mannen niet ... Zou dit komen omdat het taboe doorbroken is of zou er sprake zijn van een fundamentele verandering van het libido?

Terug ter zake. Tips of ideeën heb ik niet maar zoals ik hierboven reeds gezegd heb, is het een onderwerp waarover al verschillende topics zijn geopend. Misschien vind je daar iets dat je vooruit kan helpen?

[LoversRock]

Bedankt voor jullie ractie.
Ik weet niet of hij het als een probleem ervaart (vraag van Lotte). In gesprekken lijkt het hem totaal niet dwars te zitten. Heb hem wel een gevraagd of hij wel aan zelfbevrediging doet, maar ook dat doet hij niet, dus die behoefte is er waarschijnlijk niet. Maar wil een laag libido bij hem zeggen dat ik me daar maar bij neer moet leggen? Kan hij nooit eens denken ik vrij een keer met 'r omdat zij dat graag wil. Ik zal me niet opdringen (neem niet eens meer initiatief) en verplicht hem ook zeker nergens toe, maar waar moet ik in godsnaam met mijn gevoelens naartoe?

@simmply: ja je hoort en leest het inderdaad steeds meer. Voor mij voelt dat als "gelukkig ik ben niet de enige". Je gaat de raarste dingen denken: gaat hij vreemd, ben ik niet meer mooi genoeg, is ie homo? Het klinkt vreemd maar als je op een gegeven moment alles hebt gedaan voor je gevoel en hij kan nog geen antwoord geven dan krijg je gewoon hersenspinsels. Ik heb ook wel eens gelezen dat de man zich meer onder druk gezet voelt. De vrouw van tegenwoordig verwacht steeds meer van de man in bed en de man moet zich meer waarmaken als jaren geleden. Maar ik weet zeker dat ik niet te veel verwacht. Ik hoef niet elke dag, ik hoef geen speeltjes of expirimenten. Alles wat ik aan hem vraag is met me te vrijen en niet alleen als hij toevallig een keertje wil. Die afwijzing als ik initiatief neem is zo kwetsend....

[simply]

Zonder intimiteit leven met mijn partner lijkt voor mij uitgesloten. Een knuffel, een kus, een streling, die sensaties horen erbij, voor mij althans.

Maar ik kan niet zo goed afleiden of dit bij jullie het geval is. Je zegt wel dat je intimiteit mist maar is die dan volledig afwezig?

Verder vermeld je dat je vriend enkel sex wil op zijn initiatief. Kan hij er op die momenten wel van genieten?

Ten slotte, vind ik niet dat jij verantwoordelijk bent voor de gevoelens van je lief. Je kan iets oproepen bij hem maar het blijft zijn unieke belevingswereld.

[LoversRock]

Het is niet zo dat er helemaal geen intimiteit is. We knuffelen wel en zoenen wel al heb ik soms wel het idee hierom te moeten vragen.. hoe erg het ook klinkt.
Hij geniet er wel van. Hij weet goed wat ie wil en heeft altijd een orgasme en geen problemen met een erectie. Dus op het moment als we vrijen is hij wel degelijk opgwonden.

Ik voel me wel heel erg verantwoordelijk. Ik wil er alles aan doen hem te plezieren en mooi te zijn voor hem. Het gekke is dat ik aan aandacht van andere mannen geen gebrek heb en me daardoor erg gevleid voel. Ik zou willen dat ik dat gevoel niet zo sterk had, omdat mijn eigen vriend mij bewonderd op dat gebied.

[flamoes]

Een slecht sexleven is toch wel iets wat veel relaties sloopt imo. Jezelf er bij neerleggen moet je dus nooit doen. Het zal met de tijd vanzelf weer gaan knagen. Ik weet niet hoe vrouwen het voelen, vast hetzelfde, maar geen of weinig sex zou ik ook niet mee kunnen leven. Ik denk zo; het is nu nog makkelijk om op te stappen, maar hoe langer je relatie duurt hoe moeilijker. Dan gaat het vaak toch kapot of je gaat vreemd.
Dat hij er niet over praten wil vind ik een kwalijke zaak. Hij laat het zo over komen dat jij je maar moet aanpassen aan hem. Geen antwoord geven en negeren, want ze zeikt maar wat. Omdat HIJ toevallig geen sex wil. Net of dat zijn recht is. Maar dat is het niet! Een sexleven heb je samen, net als je relatie. Als nummer 1 het best vind maar nr 2 niet, moeten ze daar samen wat aan doen. Vooral hij in dit geval, want jij doet je best al.

Je zegt dat hij er dus niet over wil praten. En als je het nou vantevoren afspreekt? Je zegt bijv. per sms (op je werk ofzo) dat je even een serieus gesprek wil met hem die middag.
Ik denk dat je duidelijk moet zijn over hoe je samen verder wil, en of je dit lang gaat volhouden zo met dit sexleven. Zeg niet dat dit leidt tot vreemdgaan, maar dat je soms (onbewust) kriebels krijgt van andere mannen en dat je dat niet wil. Beetje bluffen mag best...

[simply]

Ik voel me wel heel erg verantwoordelijk. Ik wil er alles aan doen hem te plezieren en mooi te zijn voor hem. Het gekke is dat ik aan aandacht van andere mannen geen gebrek heb en me daardoor erg gevleid voel. Ik zou willen dat ik dat gevoel niet zo sterk had, omdat mijn eigen vriend mij bewonderd op dat gebied.

Die aandacht van andere mannen, is dat het soort aandacht waar je naar op zoek bent?

Misschien kan je je best nog meer richten op je eigen leven in plaats van op dat van je vriend. Verantwoordelijk zijn, plezier maken, je mooi maken, ... allemaal voor jezelf. Hierdoor zou het kunnen dat jij gelukkiger wordt en dat je vriend zich vrijer voelt zodat hij zich ook verder kan ontwikkelen.

Als jullie af en toe wat meer afstand nemen van elkaar, voelt het nadien waarschijnlijk beter aan voor jullie allebei.

[simply]

Omdat HIJ toevallig geen sex wil. Net of dat zijn recht is. Maar dat is het niet!

Tuurlijk heeft iedereen het recht om geen sex te willen. Als de partner daar niet mee kan leven is die vrij om de relatie te verbreken.

[hadewijch]

[simply]

ergens weet ie ook niet wat ie mist.

De eerste jaren van hun relatie hebben ze wel vaak sex gehad, lees ik tussen de regels. In die zin weet ie toch wel wat ie mist?

[LoversRock]

Ik vind het erg fijn dat er zoveel mensen zijn die met me meedenken.

Om even wat vragen te beantwoorden.
Het is niet zo dat ik aandacht zoek bij andere mannen. Als ik uitga krijg ik best veel aandacht zonder dit bewust op te zoeken. Ik merk dan wel bij mezelf dat ik van die aandacht geniet. Tuurlijk is het voor een vrouw egostrelend als een man haar bewonderd. Maar ik wil dat gevoel niet krijgen van andere mannen maar van mijn eigen vriend. Dat bedoelde ik meer te zeggen.

Er werd genoemd dat het nu nog makkelijk is om op te stappen en dat het steeds moeilijker wordt. Het wordt steeds moeilijker, daar ben ik het mee eens, maar makkelijk is het nu zeker niet. We wonen samen, zijn al 5 jaar bij elkaar en behalve mijn partner is het ook mijn beste maatje. Als het makkelijk was , was ik allang weggeweest.

Verder is hij zich heel bewust van zijn lichaam. Hij weet wat hij fijn vind en als we sex hebben geeft hij dit ook wel duidelijk aan. En inderdaad in het begin van onze relatie was er niks mis. Toen hadden we vaker sex.

Ik heb veel aan jullie tips, meningen en ervaringen. Het helpt me hierover na te denken en er mee om te gaan. Dus blijf vooral reageren!

[hadewijch]

ergens weet ie ook niet wat ie mist.

De eerste jaren van hun relatie hebben ze wel vaak sex gehad, lees ik tussen de regels. In die zin weet ie toch wel wat ie mist?

ik denk dat er een verschil is al kan ik niet precies aanwijzen waar dat zit. In het begin is sex heel spannend denk ik en gebeurt daarom bijna 'automatisch' (wat zeker niet wil zeggen dat het niet goed is) . Daarbij zit er dan ook een hoop nieuwsgierigheid bij (ik neem maar even aan dat je voor die relatie niet heel veel sexuele relaties hebt gehad gezien je leeftijd - als het niet klopt sorry). Op een gegeven moment gaat het 'nieuwtje' er af en heb je kans op een 'sexdip'. Het hoeft dan ook niet te zijn dat je helemaal niet opgewonden wordt.
't is ieder geval goed dat hij weet wat hij fijn vindt. Weet hij ook waar hij opgewonden van wordt? spreekt hij zn verwachtingen wel eens uit? probeer het daar eens over te hebben.

[patrick]

In je profiel lees ik, dat je 21 jr bent en je schrijft dat je al 5 jr. samen een relatie hebt. Is je vriend ook rond de 21 jr.?

Dat betekent dat jullie waarschijnlijk weinig met anderen geexperimenteerd hebben en vanuit de thuissituatie in de relatie bent gerold.
Hij is je beste maatje geworden, maar is hij ook je beste partner gebleven.
Als je zo jong bent ben je vaak nog zo bezig om de wereld en jezelf te ontdekken, ontdekken wie je eigenlijk bent en wat je wilt in deze wereld.
Ontdekken wat je dromen zijn, je denkbeelden, je verlangens.
Een vriendenkring, opleiding, werk opbouwen etc. etc.

Op die ontdekkingsweg, die lekker lang kan duren, kan je er achter komen, dat je samen toch wel erg verschillend op bepaalde gebieden bent.
In het begin lijkt het parallel te lopen en zijn meestal de overeenkomsten en herkenningen belangrijk. Later komen de verschillen naar voren en nu loop je tegen een verschil op m.b.t. de seksualiteit.
Misschien is het belangrijk om het daarover te hebben i.p.v. het vragen waarom hij weinig vrijt.
Wat zijn jouw ideeen, verwachtingen van een relatie en wat zijn die van hem. Wat zijn jouw verlangens op het gebied van seksualiteit en hoe is dat voor hem. Er zijn nogal veel mannen, die dat praten over erg moeilijk vinden en dat die dat ook niet geleerd hebben.
Die ontwijken dat het liefst. Geef niet op en zet het op de agenda.
Maak samen een balans op over je relatie en bespreek hoe jullie samen de toekomst zien als lovers...... of als goeie vrienden.

goodluck

[mark]

Je hebt deur in het gezicht laten klappen vragen en je hebt uitnodigende vragen. Een vraag als: waarom vrij je niet meer met me?, is meer een vraag waarop de ander zich aangevallen kan voelen. Hij moet meteen met een antwoord klaarstaan, een reden bedenken enzovoort. Als je de vraag nu eens anders stelt, dan heb je kans dat er meer uit hem komt. Vertel wat jij wil.
Maar eh, die dingen zul je ook wel geprobeerd hebben.

Is het zo dat je vriend je meer als zus ziet dan als minnares? (gevoelverschuiving, je zus, daar vrij je immers niet mee?). Maatjes moet je kunnen zijn, maar we vergeten zo snel dat we ook minnaars zijn.

Heeft je vriend een geheim? Geldzorgen? Bang zich te binden? Nare jeugdervaringen? Angst voor zwangerschap?

Jammer dat dat soort dingen een fijne relatie in de weg kunnen staan.

Groet
M