mannen spreken een andere taal

[miki]

Ik moet misschien een wat lang verhaal vertellen, maar ik wil graag de context juist neerzetten. Sinds vijf maanden heb ik een nieuw vriendje: geweldige vent, 53 jaar (een stuk ouder dan ik), succesvol, warm, gevoelig, open, eerlijk... wat wil een vrouw nog meer. Ik heb zelf een zware tijd achter de rug, heb mezelf daarin veel tekort gedaan, maar ben op de goede weg terug. Mijn lief heeft de afgelopen jaren vooral veel energie gestoken in het leren ontdekken welke zaken voor hem van wezenlijk belang zijn.

We zien elkaar niet al te veel; hebben beide een druk professioneel en sociaal leven en voelen ons daar gelukkig bij. Gemiddeld 1 a 2 dagen per week zijn we bij elkaar. Een van de dingen die we allebei geleerd hebben vanuit het verleden is de wil en noodzaak om veel met elkaar te praten. Praten over wat ons bezighoudt, wat we voor elkaar voelen, hoe zich dat ontwikkelt, wat we willen met ons leven etc.

Zo spraken we een aantal weken geleden ook. Op een vraag van mijn lief over relaties antwoordde ik: "Ik heb het afgelopen jaar ontdekt dat ik er niet voor kies om alleen te blijven. Ik heb ervaren dat ik me completer en gelukkiger voel als ik (een deel van) mijn leven kan delen." Vorige week - tijdens een ander gesprek - vertelde mijn lief dat het hierboven beschreven antwoord voor hem een enorme druk had opgeleverd. Hij had het idee eraan overgehouden dat ik van hem verwachtte dat wij de rest van ons leven bij elkaar blijven.

Toen ik hem daarop uitlegde dat mijn wens om niet alleen te willen blijven niets met hem te maken heeft... dat dat geenszins een impliciete vraag aan hem was om "voor altijd" bij me te blijven, was hij gerustgesteld, de lieverd.

Waar komt dat soort spraakverwarring toch vandaan? Heb ik een andere boodschap overgebracht dat ik zelf wilde of heeft mijn lief hem verkeerd verstaan? Het lijkt soms wel of we verschillende talen spreken...

Ik kan me niet anders voorstellen dan dat dit herkenbaar moet zijn voor veel vrouwen en mannen... ben benieuwd naar reacties, suggesties en commentaren.

[Elsbeth]

Als ik, als vrouw, lees:

"Ik heb het afgelopen jaar ontdekt dat ik er niet voor kies om alleen te blijven. Ik heb ervaren dat ik me completer en gelukkiger voel als ik (een deel van) mijn leven kan delen."

dan denk ik ook dat jij liever zou samenleven met iemand, dus samenwonen, zo veel mogelijk sámen doen.

De vraag is misschien wat je verstaat onder "niet alleen blijven". Wat is "alleen zijn"?

Zelf woon ik al jaren alleen, na eerst een aantal jaren zonder partner mijn kinderen opgevoed te hebben. Maar ook met mijn kinderen nog in huis, voelde ik mij alleen. Niet eenzaam, maar alleen. Zelf alle beslissingen nemen, niet over allerlei dingen met iemand kunnen praten, te overleggen.

Nu heb ik al een poos een vriend waar ik alles mee kan bespreken, mee kan lachen en huilen, dingen mee kan ondernemen, mee kan vrijen. Maar samenwonen is voor mij niet aan de orde, dat wil ik niet en ik denk zelfs dat ik dat niet meer kán. Maar ik ben nu dus niet meer alleen.


Ik weet dat het misschien wat verward klinkt, maar zo voel ik het.

[rusteloze dame]

...

[miki]

@ elsbeth
Ik kan helemaal mee met je betoog; sta er geloof ik hetzelfde in als jij... heb mijn lief ook verteld dat ik mezelf ook nu niet beschouw als "alleen". Ik woon alleen met mijn kids, zorg voor ons drietjes, neem alle beslissingen, doe al het werk... maar tegelijkertijd deel ik een deel van mijn leven met mijn vriendje, kan ik met hem alles bespreken, voel ik me bij hem heerlijk thuis, vertrouwd, veilig... beschouw ik ons twee echt als samen. Maar samenwonen... nee, zeker zolang als mijn kinderen nog thuis wonen zie ik dat helemaal niet zitten.

@rusteloze dame
Begrijp me goed... ik ben dolgelukkig met mijn vriendje en het met je eens dat het heerlijk is dat we op die manier met elkaar communiceren: eerlijk, open, met respect voor elkaar en onszelf kwetsbaar opstellend. Waar ik wel eens dol van kan worden is het feit dat we elkaar zo verkeerd kunnen begrijpen; we over en weer verwarring zaaien... Maar je hebt gelijk, die verwarring wordt uiteindelijk altijd weer weggenomen. Het hoort voor een deel waarschijnlijk ook bij het leren kennen van elkaar.

[zen]

Hi miki....
wat fijn voor je dat je zo'n fijne man gevonden hebt met wie je zoveel kunt delen.
Je hebt hem verteld dat je er niet voor kiest om alleen te blijven en dat je je completer en gelukkiger voelt als je een deel van je leven met iemand kan delen.
In de context van jullie relatie is hij nu natuurlijk degene met wie je je leven deelt. Ik denk dat ik me wel kan verplaatsen in de druk die hij daardoor voelde: je kunt het zo opvatten dat als het niet meer goed zou gaan tussen jullie, dat jij er dan niet voor zou kiezen om alleen verder te gaan. Dat legt op hem de druk dat hij jou dan 'incompleter' en 'ongelukkiger' zou moeten achterlaten.

Overigens, als je helemaal eerlijk bent, heb je niet af en toe toch de wens dat hij "voor altijd" blijft? En kan het zijn dat hij tussen jouw woorden door jouw gevoel daarover heeft opgepikt? Ook al zeg je nog zo rationeel dat jouw wens niets met hem te maken heeft....?

En ja, ik denk wel dat er veel misverstanden kunnen ontstaan doordat ieder van ons zijn of haar eigen interpretaties fabriceert van de woorden van een ander ... niet voorbehouden aan mannen, maar aan mensen, denk ik....
Hoewel het me niet zou verbazen als mannen gemiddeld wat meer geneigd zijn om de woorden van hun geliefde als 'claims' te ervaren.

Eva, die graag wil leren om in alle omstandigheden helemaal compleet en gelukkig te zijn ...

[Lovely Lotte]

Hoi Miki

Ik denk dat het verschil in taal vooral te maken heeft met het feit dat vrouwen gewoon verschillen van mannen, in hun doen en laten, maar ook in hun denken.

Het doet me denken aan dat mannen meestal geneigd zijn problemen (of dat wat zij als probleem opvatten) op te willen lossen, terwijl vrouwen alleen hun verhaal kwijt willen. Het is het typische stereotype beeld van de oerman, maar misschien zit er wel een kern van waarheid in.

Mannen hebben duidelijke taal nodig. Als je bijv. wilt gaan winkelen met je lief, moet je (bij de meeste mannen althans) zeggen waar je heen gaat, wat je wil kopen, welke winkels je daarvoor wilt bezoeken en hoe lang je gaat winkelen. Vrouwen zitten nu eenmaal anders in elkaar. Als een vrouw tegen een man zegt: oh, even kijken wat er in die etalage hangt, denkt hij: we zijn niet doelgericht aan het winkelen en falen daardoor in onze bedoeling, dat wat je van plan was, te gaan kopen.

Het is moeilijk te achterhalen waar de dingen vandaan komen die we in het leven constateren. Vaak zijn die dingen door de jaren heen zo gegroeid.

Liefs Lotte

[miki]

@zen

De vraag of ik het niet toch heerlijk zou vinden als mijn vriendje voor altijd zou blijven heb ik mezelf natuurlijk ook al vaker gesteld. En ik kom steeds tot de volgende slotsom: ik geniet ontzettend van onze relatie zoals die nu is en ervaar die ook als bijzonder waardevol en belangrijk. Ik ben daar ook naar mijn vriendje heel open en eerlijk over... dat hebben we ook afgesproken... we spreken onze gevoelens uit, niet omdat ze steeds gelijke tred moeten houden, maar omdat we die van elkaar willen weten.

Op dit moment zou ik geen andere invulling van onze relatie willen. Of ik dat in een later stadium wel zou willen, weet ik oprecht (nog) niet. Evenmin kan ik nu aangeven of we op langere termijn "bij elkaar" zullen blijven.

Elkaar blijven zien, horen, voelen, proeven en plagen... en blijven ontdekken

[Sire]

@ Miki
Even terug naar de reactie van Lovely Lotte.
Zij heeft op jouw vraagstelling miz. het juiste antwoord en dat is vrij fundamenteel. Maar ook wetenschappelijk is bewezen dat de hersenfunctie van v/m verschillen (linker/rechter helft). Vrouwen zullen dus in't algemeen dat gedeelte wat staat voor het associatieve gebruiken en mannen de andere helft, wat staat voor doen, ratio en abstractie.
Maar één ding is zeker, die 2 in vereniging vullen elkaar goed aan...je moet er toch niet aan denken, dat m/v gelijk zouden zijn? Dan is de aantrekkingskracht ook weg!
M/v zijn dus wél gelijkwaardig, maar idd. verschillend.

Sire

[droomvlinder]

Miki,

Wat lovely lotte zei is bij mij ook blijven hangen :

Het doet me denken aan dat mannen meestal geneigd zijn problemen (of dat wat zij als probleem opvatten) op te willen lossen, terwijl vrouwen alleen hun verhaal kwijt willen.

Dit heb ik vroeger vaak ervaren omdat ik een partner had die heel oplossingsgericht was en het uiten van een vaststelling van een euvel ( bv iets defect in huis waar ik misschien wel jaren mee kan leven ) direct met een oplossing tegemoet kwam .

Deze instelling kan misschien bij sommige mannen grote angst veroorzaken , met betrekking tot jou uitspraak over niet alleen zijn kan het inderdaad grote druk veroorzaken .

Maar jullie hebben dit bijgestuurd door erop terug te komen , en dat vind ik in relaties man /vrouw zo belangrijk , steeds vragen "wat bedoel je daarmee " Soms kan dit een dialoog moeizaam doen lijken .

Ik vraag me ook af of mannen niet "angstiger" zijn dan vroeger omdat in relaties iets van hen wordt verwacht dat kilometers ver ligt van wat ze in hun jeugd als model kregen . Dat is dan misschien ook een trekje van een rijper man ??

[Moose]

Als vaker herken ik mezelf en mijn mannelijke vrienden/geliefden weer niet in de stereotypen die hier gegeven worden, al zal het misschien voor een deel van de bevolking wel op gaan, anders waren het geen stereotypen geworden.

Ik denk dat het op zich simpel is: Duidelijk communiceren is gewoon moeilijk. Elk mens denkt in meerdere of mindere mate associatief, of het nu een man of een vrouw is, en daarom weet je nooit precies hoe iemand opvat wat je zegt, je kunt zijn/haar associaties namelijk niet voorspellen. En dan is het natuurlijk ook nog eens zo dat de ene mens makkelijker kan uitdrukken wat hij/zij wil zeggen dan de ander, en het zootje is in principe compleet. Doorvragen als ik ook maar enigszins het gevoel heb dat iets niet duidelijk is, is zo'n beetje mijn tweede natuur geworden, en ik merk dat ik daardoor heel veel conflicten kan voorkomen.

[Femme33]

... Doorvragen als ik ook maar enigszins het gevoel heb dat iets niet duidelijk is, is zo'n beetje mijn tweede natuur geworden, en ik merk dat ik daardoor heel veel conflicten kan voorkomen.

zucht
deed iedereen dat maar

[Sire]

Mee eens Moose!
De meeste mannen én vrouwen zullen dus wel een combi tussen linker en rechter hersenhelft te zien geven. Laten we het even zuiver stellen;
een vrouw die uitsluitend in haar (per definitie hersenhelft zit) heeft even weinig kans als een man die overwegend in die andere hersenhelft zit!

Laat me dat even toelichten aan de figuur Einstein.
Deze was dus niet in staat op aarde voor zichzelf te zorgen, zoals doorgaans een vrouw wél kan. Behalve dat gegeven, werd hij door de toenmalige physici gek verklaard met zijn theorieën. Het is dus onze beroemde wiskundige prof. Lorenz geweest, die bewees dat Einsteins theorieën wél konden kloppen...anders was Einstein in NL. waarschijnlijk geëindigd in 'Endegeest' de psychiatrische inrichting bij Leiden!

Dit voorbeeld toont dus aan dat mannen én vrouwen heel weinig in die situatie gevonden kunnen worden, maar als dat zo is, zijn ze dus of hun tijd vér vooruit of beklagenswaardig. De mix vormt dan wel m/v de schakel waarin je het verschil in dat zijn kunt overbruggen.
En wat betekent dat nu? Eenvoudig dat een man blijft en een vrouw een vrouw, omdat het zwaartepunt ligt bij die sexe. Naarmate die 2 dichter bijeen liggen, kun je geestelijk gezien heel goed overweg, maar in't veschil tussen de sexen zal lichamelijke aantrekkingskracht waarschijnlijk minder zijn.
Sire

[Jippie]

Abjoen my bret i dierno spiek, foer veer i wrose yo wakrif deddi.
kolsta blast opoen mi tsjeek, oe rais mi boni laidy.

Voor de vrouwen die geen mannentaal verstaan:
Jullie hebben gelijk dames, we praten inderdaad een andere taal

[annne]

Gelukkig is er een oplossing gevonden.

Uit mijn lijfkrant op zaterdag (Trouw): In de rubriek Nieuwe boeken staat hoe de oplossing te vinden is. Er is een cursusboek verschenen:
Mannen voor vrouwen "Haal meer uit uw man"roept dit boek de vrouw toe.
Een leermoment: "Mannen drukken zich slecht uit, maar vrouwen moeten daar beter naar leren luisteren".

12,50 euro, Nijgh en Van Ditmar
Tis maar dat jullie het weten.

Annne, vol verwachting

[rusteloze dame]

...