van vriendschap naar meer

[janicedelange]

Ik weet niet of mijn vraag "te soft" is voor deze site. Alle topics die hier te lezen zijn... zover ben ik nog niet. Het gaat om het volgende.

Ik kom ivm mijn werk vaak in een bepaalde winkel. De eerste keer dat ik die winkel binnenstapte viel mijn oog al op de eigenaar. Dit is zo een 10 jaar terug. Hij gaat vaak met zijn vrienden etc. beurzen af en ik ga ook vaak mee (ook alleen met hem) omdat ik daar ook naar toe moet. Omdat hij getrouwd was heb ik mijn gevoel aan de kant gezet en zie hem als een goede vriend en werkrelatie met wie ik over werk, ontwikkelingen kan praten. We mailen/appen ook vaak met nieuwe ideeën, hoe dan ook altijd over werk.

Na een lange tijd van stilte kreeg ik opeens een SMS en tussen de regels door erachter gekomen dat hij inmiddels een paar jaar gescheiden was. We spreken weer vaker af. Soms rijden we samen in 1 auto (dan kun je ook lekker praten onderweg) en soms spreken we af bij een groothandel oid. Hij begint ook meer en meer te praten over zijn privé leven en bij het afscheid nemen krijg ik vaker een aai over mijn schouder ipv een nette handdruk of een dag tot een andere keer. Heb het idee dat onze vriendschap wel iets dieper wordt nu het niet meer alleen over werk gaat en wij elkaar leren kennen zeg maar.

Ik snap dat je gevoelens niet moet overhaasten en boven alles wil ik niet mijn werk relatie kwijt maar nu hij gescheiden is merk ik dat mijn gevoelens voor hem dubbel en dwars terug zijn. Ik doe bewust dingen niet. Bij hem staan, tijdens gesprekken met anderen. Ik zou zo gevoelsmatig een arm om zijn middel kunnen slaan, dat soort dingen. Omdat het zo ok voelt, zo natuurlijk. Tegen hem aan liggen als we op een bank zitten. Maar dat zal de werk relatie flink verpesten denk ik.

Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Ik denk dat hij net als ik ook aan de professionele kant van het geheel denkt en dat niet op het spel wilt zetten mochten gevoelens niet wederzijds zijn maar zo zitten we hier over 20 jaar nog.

[Vaudeville]

Hoi Janine,
Allereerst welkom hier! En geen enkele vraag is hier te soft of te hard, het is iets wat in jou leeft!
Je zegt op een gegeven moment dat je bewust dingen niet doet, dan zet je je gevoel blijkbaar even aan de kant omdat je iets al invult.., "wat zou hij denken" ofzo.., zo komt het iig op mij over.
Om te beginnen zou je dat wel eens kunnen doen, naast hem gaan staan, hem terloops aanraken. Of hem eens uitnodigen voor een glas na het werk? In een neutrale omgeving?

Blijft lastig natuurlijk, en zenuwachtig zul je zijn denk ik.., maar wie weet is hij dat ook wel!

Succes!

[janicedelange]

Hi Vaudeville,

Dankjewel voor je reactie ! Klopt, we kennen elkaar natuurlijk al jaren en ik zou dan bijna automatisch aan hem willen zitten omdat ik mij zo op mijn gemak voel bij hem en omdat hij gewoon zo leuk is Maar dat is niet de bedoeling en het zou wel leiden tot hele ongemakkelijke situaties tussen allemaal collega's. Heel soms lunchen we samen enzo wanneer we toevallig samen op pad zijn maar ja, dan gaat het toch weer over werk. En wat je zegt over dat terloops, dat probeer ik inderdaad wel te doen, als ik er langs wil hem vasthouden enzo maar ja, hij zal niet gillend weg rennen dan omdat de omgeving propvol mensen staat dus dat zou ik of een ander net zo goed kunnen doen wanneer ze er even langs willen. Ik probeer wel tussen de regels door te mailen of smsen wat ik van hem denk maar inderdaad de angst van straks is het niet wederzijds. Helaas is hij heel druk met werk nu dus hij beantwoord veel minder snel en ergens vind ik dat zo frusterend en denk ik gelijk, oh dit is niet wederzijds anders had hij wel van zich laten horen.

Wanneer ik deze periode terug kijk in mijn hoofd denk ik wel of hoop ik tenminste dat hij ook niet zo goed weet wat hij hier mee aan moet. Hij toont zeker meer genegenheid en het feit dat hij nu ook meer over zijn priveleven deelt met mij dan in de jaren ervoor, logisch natuurlijk en ik denk dat hij diep in zijn hart ook wel weet dat ik hem erg leuk vind. Overigens komt het wel vaak voor dat hij net die avond gaat eten waarvan ik net heb verteld dat ik dat heerlijk vind... Dan ben ik helaas niet assertief genoeg om te zeggen dat ik wel even kom mee eten.

Erg lastig allemaal, meestal als ik weer een dagje met hem heb gewerkt kan ik niet wachten om hem weer te zien en zit hij dagen in mijn hoofd. Uiteindelijk wordt het wel weer minder tot ik hem weer zie

[Anwen]

Als ik iets geleerd heb van mannen afgelopen jaren, dan is wel dat je heel duidelijk moet zeggen waar het op staat. Waar ik de helft van de tijd denk: HALLO!!! IK GEEF SIGNALEN AF! DOE WAT! hebben zij het gewoon niet door, blijkt later achteraf. En het hele man-moet-initiatief nemen is ook een beetje achterhaald. Sterker nog, ik ken er een hoop die gewoon die signalen niet krijgen of denken te krijgen, en soms ook gebaseerd op eerdere ervaringen, gewoon eerder wat terughoudend zijn. Juist omdat ze een vrouw niet willen overrulen of opdringerig over willen komen.

My 2 cents: zeg een keertje na het werk: 'hey, ik vind het eigenlijk wel heel gezellig en ik merk dat we goed kunnen kletsen, keertje gaan eten samen?" En als je dan zit, op een samen gekozen plek in een situatie die je echt hebt opgezocht, dan merk je het waarschijnlijk vanzelf wel. En zo niet: je kan ook nog met de billen bloot en zeggen dat je hem leuk vindt. Tenzij je liever de frustrerende 'welke signalen geeft hij af'status quo blijft houden.

[Bertha Butt]

Ik ben het helemaal eens met Anwen. Mannen zijn niet zo gevoelig voor subtiele hints. Sommigen zijn zelfs zo blind, dat wanneer je in een kort rokje en diep uitgesneden truitje op schoot komt zitten, het ze nog te subtiel is...

Gelukkig ben ik zelf ook niet zo subtiel, dus in zo'n geval zou ik gewoon op de man af vragen of hij interesse heeft. Omdat ik ook duidelijkheid wil, en ik verwacht hij ook.
Dat eindeloze wel of niet geflirt zou danig op mijn zenuwen gaan werken.

[janicedelange]

Ik denk dat jullie gelijk hebben. Of hij heeft een bord voor zn hoofd of hij ziet dingen toch anders . Aan de ene kant dus meer genegenheid en praten over persoonlijke dingen maar als ik hem laat weten dat ik bijv. de lunch samen erg gezellig vond geen reactie daarop. Heel verwarrend. Ik hoop hem weer snel te zien dan gaan we het er eens over hebben *stroopt mouwen op* nee maar er moet wel iets gebeuren. Zag ik hem nou wekelijks of dagelijks is het ook weer makkelijker maar soms zie ik hem zo een maand niet dus blijft het zo hangen.
Bedankt allemaal !!! Anwen, denk niet dat ik het zelf ga merken... Hij heeft al mogelijkheden en situaties genoeg gehad dus daar hou ik geen rekening mee.

[Troglodyte]

Ik denk dat jullie gelijk hebben. Of hij heeft een bord voor zn hoofd of hij ziet dingen toch anders . Aan de ene kant dus meer genegenheid en praten over persoonlijke dingen maar als ik hem laat weten dat ik bijv. de lunch samen erg gezellig vond geen reactie daarop. Heel verwarrend. Ik hoop hem weer snel te zien dan gaan we het er eens over hebben *stroopt mouwen op* nee maar er moet wel iets gebeuren. Zag ik hem nou wekelijks of dagelijks is het ook weer makkelijker maar soms zie ik hem zo een maand niet dus blijft het zo hangen.
Bedankt allemaal !!! Anwen, denk niet dat ik het zelf ga merken... Hij heeft al mogelijkheden en situaties genoeg gehad dus daar hou ik geen rekening mee.

Best wel grappig dit te lezen. Jij geeft hem naar eigen zeggen al tien jaar signalen dat je liever een afstand bewaart, en dan is het toch zijn schuld dat hij denkt dat jij afstand wilt benaderen? Eenieder die het bakvissengedrag van de middelbare school voorbij is, neemt verantwoordelijkheid en onderneemt zelf aktie. Als de boodschap niet overkomt, dan ligt dat altijd aan de zender, nooit de ontvanger.

[volverlangen]

Wie niet waagt, niet wint !
Wat heb je te verliezen ?
Ervoor gaan zou ik zeggen waarom dat eindeloos wachten ?

[janicedelange]

Ik denk dat jullie gelijk hebben. Of hij heeft een bord voor zn hoofd of hij ziet dingen toch anders . Aan de ene kant dus meer genegenheid en praten over persoonlijke dingen maar als ik hem laat weten dat ik bijv. de lunch samen erg gezellig vond geen reactie daarop. Heel verwarrend. Ik hoop hem weer snel te zien dan gaan we het er eens over hebben *stroopt mouwen op* nee maar er moet wel iets gebeuren. Zag ik hem nou wekelijks of dagelijks is het ook weer makkelijker maar soms zie ik hem zo een maand niet dus blijft het zo hangen.
Bedankt allemaal !!! Anwen, denk niet dat ik het zelf ga merken... Hij heeft al mogelijkheden en situaties genoeg gehad dus daar hou ik geen rekening mee.

Best wel grappig dit te lezen. Jij geeft hem naar eigen zeggen al tien jaar signalen dat je liever een afstand bewaart, en dan is het toch zijn schuld dat hij denkt dat jij afstand wilt benaderen? Eenieder die het bakvissengedrag van de middelbare school voorbij is, neemt verantwoordelijkheid en onderneemt zelf aktie. Als de boodschap niet overkomt, dan ligt dat altijd aan de zender, nooit de ontvanger.

Hij was natuurlijk 75% van de tijd dat ik hem ken getrouwd dus dat is heel simpel. Hands off. Maar ik heb er lang over nagedacht en besloten dat ik het zo laat. Ik ga aer niet vanuit dat hij mij leuk vind zoals ik hem en zijn vriendschap is mij te veel waard. Ga mij er ook niet meer druk om maken... nu alleen er voor zorgen dat hij niet een week door mijn hoofd spookt elke keer wanneer we langer dan 5 minuten bij elkaar zijn en dan komt het vast goed. Het is mij eerder ook gelukt. Kost mij gewoon te veel moeite. Deze spelletjes ben ik gewoon te oud voor.

[fuutje]

"Wie niet waagt die niet wint"
(dus eens met volverlangen ).

[janicedelange]

"Wie niet waagt die niet wint"
(dus eens met volverlangen ).

Haha dat snap ik en hoogstwaarschijnlijk wanneer ik hem van de week weer zie (want dan moeten we weer samen de zelfde kant op, waar ik nu al tegenop zie) denk ik er, zeker weten heel anders over maar voor zover ik het nu zie denk ik echt dat hij mij als niets meer ziet dan een collega. Zoals gezegd soms spreek ik hem een week niet (tot ik hem maar weer app omdat ik niet langer kan wachten) en dan krijg ik een antwoord maar een volgend bericht wordt ook niet beantwoord. Hij is enorm druk maar dan denk ik, als je iemand leuk vindt dan maak je toch tijd om contact te ouderhouden of zie ik dat verkeerd ?! Dan wil je die persoon toch graag spreken of is dat meer een vrouwending? Door dit soort dingen denk ik echt dat hij mij als gewone vriendin ziet want die hoef je ook niet verplicht steeds terug te antwoorden. Daar vertel je alleen het broodnodige tegen zonder strings attached.

Dus om het niet ingewikkelder te maken en vooral mijzelf gek te maken heb ik eieren voor mijn geld gekozen. Dan hou ik een goede vriend en leuke collega. En misschien vindt hij mij wel leuk maar is hij hier nog niet aan toe omdat hij misschien privé nog wat dingen onafgerond heeft... dat kan en dan wil ik hem niet voor het blok zetten. Maar doet hij wel zo om te pijlen van zijn kant. Ik weet niet.

[Snoozie]

Volgens mij ben je op zijn zachts gezegd wel bezig met jezelf gek te maken met al die overwegingen hoor.
Eieren voor je geld kiezen... tja... zo kun je het noemen, maar is het misschien ontwijkgedrag omdat je bang bent een blauwtje te lopen?
Just my two cents...

[Inya]

Eens met Snoozie... nee heb je, ja kun je krijgen

Wat als je niet van het verliefde gevoel af komt? Dan krijg je een "had ik maar"-situatie..
En als hij je gevoelens niet beantwoord zal hij waarschijnlijk na "het gesprek" niet raar naar je blijven kijken. De meeste mannen zijn daar erg makkelijk in of vergeten het. Maar dan kun jij zelf in ieder geval verder

Volgens mij dus win-win als je het hem wél laat weten...

[Nelly]

Als jij een vrouw bent die er best mag wezen, dan kun je die man zonder enig risico gewoon vertellen dat je hem aantrekkelijk/ leuk vind:

Van een compliment is nog nooit iemand slechter geworden en
of - hij had het niet door, maar heeft wel degelijk interesse
of - hij is gevleid, maar laat je weten geen interesse te hebben.

Als hij in dat geval een knip voor de neus waard is, blijft hij zorgvuldig en galant met je omgaan & houdt hij in jullie vriendschap rekening met het feit dat je soms meer voor hem voelt. Ik heb een crush op een hele goede vriend waar het nooit wat mee gaat worden - is toch goed voor een heleboel grapjes en dubbelzinnige opmerkingen waar we beide van genieten.

Je lijkt me typisch iemand die bang is om afgewezen te worden - maar wat is daar zo vreselijk aan?? Tenzij je verwacht dat hij zoiets alledaags enkel op een super-horkerige en vernederende manier kan doen?? Waarom zou het jullie vriendschap/ zakelijke verhouding meteen verstoren als je hem leuk vindt?? Tenzij dat meteen betekent dat je hem ook gaat stalken of whatever als hij het enkel ter kennisgeving aanneemt??

En als jij nu geen duidelijke move maakt - is dadelijk een minder leuk iemand je voor & heb je zomaar het nakijken!!

[EstherC]

Bij het lezen van je topic dacht ik gelijk aan een tekst van een lied van Acda en de Munnik.
'Misschien is het beter om iets niet te hebben
Dan om het gelijk al weer kwijt te zijn
Waarom zou ik dat wat ik niet heb en koester verspelen voor iets wat niet waar kan zijn.'

Ik denk dat jij dit gevoel misschien ook wel hebt. Dat begrijp ik heel goed. Zelf ben ik ook altijd geneigd om deze 'strategie' toe te passen als ik iemand leuk vind. Zelfbescherming.
Maar uiteindelijk brengt het niks. Want dat koesteren wat je nu doet zal steeds overschaduwt blijven door het gevoel dat je voor hem hebt. En misschien lukt het jou wel om dat uit te schakelen, maar mij is het nooit gelukt.

Spring eens in het diepe...je zult echt niet verdrinken..