Kan al een jaar lang niet normaal eten, en ik verlang zo naar iets knapperigs. Gewoon ff je tanden ergens in kunnen zetten.
Maar ja met een niet passend gebit gaat dat niet helaas.
Het is idd zoals Katarine zegt, een speciaal gevoel om met het hele gezin/familie samen te zijn en het feest van het licht te vieren. Noem het heisa, voor mij dus niet. Heel speciaal dus, dankbaar dat je in elkaars leven mag en kan zijn. Ook al ben ik dit jaar weer niet compleet, mijn gedachte gaan ...
Je bent idd niet de enigste hoor Carina, ook ik stap als het glad is niet meer op de fiets. En met dezelfde reden, veel te bang om te vallen en nog meer in de kreukels te raken.
Mijn moment van de dag was toen ik op mijn kleine ( 5 bij 5) moestuintje rondliep, kon oogsten wat ik maar wilde. De tomaten die rood en glimmend hingen, klaar om geplukt te worden. Aardbeien, heel groot, rood en zoet. Het voelt op zo een moment alsof ik in een snoepwinkeltje rondloop. 1 juni kregen...