Hoi lieve allemaal,
Ik volg alle postings op de voet en nu eindelijk de moed om zelf een onderwerp te starten. Ik heb last van masteopathie, voor de nietwetende onder ons. Masteopathie zijn goedaardige knobbels in de borsten; kunnen cystes zijn of verharding van de klieren.
4 jaar geleden is het begonnen en bij mij is het een verharding van de klieren en als ik zeg hard dan bedoel ik kei-hard. En de laatste tijd loopt het een beetje de spui-gaten uit. Ben dr eigenlijk zo zat van.
Het doet gigantisch zeer, er komen steeds meer knobbels bij en mijn borsten groeien dr van, wat weer een strak pijnlijk gevoel geeft.
Ik ben bij de specialist in het ziekenhuis geweest en die raadde mij aan om er niets aan te doen om 2 redenen: 1. het is onbegonnen werk, wat vandaag weg wordt gehaald groeit morgen weer aan (en bij mij gaat het om veel knobbels in beide borsten) en 2. als ik het zou doen, dan zou ik rechts een kwart van mijn borst moeten missen, wat ik toch wel behoorlijk ingrijpend vind. Dat was 4 jaar geleden en inmiddels is die mega knobbel uitgegroeid tot een giga knobbel.
Ik zit er dus behoorlijk mee wat te doen, zo kan het niet verder en heb ik dr steeds meer last van. Laatst deed gewoon ademen al zeer en laat staan als ik mijn rechterhand moet optillen, wat in mijn beroep nogal vaak moet.
Ik vraag me af of hier ook vrouwen rondlopen met hetzelfde probleem en zou graag van hun willen weten wat ze gedaan hebben of juist niet en hoe ze daar mee om gaan. Wat voor mij is dit zo langzamerhand niet oke meer.
Ik vind het ook lastig, omdat goede knobbels niet van kwade te onderscheiden zijn en ben soms ook een beetje bang (het blijft gelukkig bij een beetje) dat ik iets verkeerds over het hoofd zie. Omdat het voor mij heel normaal is, dat ik een nieuwe knobbel voel. En ik denk dan: ow oke we hebben dr weer 1 bij. Maar stel dat die ene nu net niet een goede is, wat dan????? Dan ben ik gigantisch te laat.
In gekscherende buien zeg ik weleens tegen mezelf, eraf met de hele hap, maar zo langzamerhand beginnen dat serieuze gedachten te worden. En eigenlijk wil ik ze niet missen
Ik hoop op veel wijze woorden , want ik weet het ffies niet meer.
Liefs van mij
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —