Lieve LF, ik was al een hele tijd niet meer op She geweest, vandaar dat ik je nu pas las. Maar wat mooi beschreven en wat heerlijk voor je!
Afgelopen weekend was ik voor het eerst sinds maanden even bij Efin. Ze had me al een paar keer gevraagd om langs te komen, want ze wilde graag laten zien, hoe ze ‘ons’ huis en erf erbij had liggen.
Meestal stel ik zo’n bezoekje met een smoes oneindig uit. Het valt me altijd zwaar. M’n maag draaide om, toen ik de straat inreed. De honden maakten het ook niet echt gemakkelijker met hun enthousiaste begroeting en toen één van de katten zich behaaglijk spinnend in mijn schoot nestelde, voelde het wel een beetje als thuiskomen.
Onze knuffel voelde onwennig en houterig, maar het was goed om Efin weer te zien. Toch overheerste de opluchting, toen ik weer wegreed.
Sinds de breuk met Efin heb ik me op mijn werk gestort. M’n bedrijf bloeit meer dan ooit tevoren, ik bezit huizen, boten, auto’s en motoren. En ik geniet ervan, evenals van de vakanties die ik eerder nooit nam. Maar als ik Efin heb gezien, realiseer ik me dat het pleisters op de wonde zijn. Ooit beschreef ik, dat ik al mijn zegeningen betekenisloos vond, tenzij ik ze delen kon met Efin. Inmiddels ben ik nog meer gezegend, maar de leegte die Efin achterliet, voelt immens. Toen we een eeuwigheid geleden voor elkaar kozen, lieten we alles achter. Want een hutje op de heide was voldoende, als we maar samen konden zijn. En voor mij voelt dat nog steeds zo. In deze tijd helemaal, want Efin en ik waren romantici. Kerst doorbrengen met z’n tweetjes, geen bezoek. Ik me uitsloven in de keuken en daarna samen voor de open haard, Love Actually kijken, de nodige traantjes wegpinken en in elkaar verdrinken.
Efin gaat Kerst vieren met de familie van haar vriend. Ik met Lief, kinderen en aanhang. En Love Actually wordt ook gekeken. En er wordt wat afgelachen, want het is immers een humoristische film.
Ik zal blij zijn, als Kerst en de jaarwisseling achter me liggen. De leegte is er dan weliswaar nog steeds, maar de pleisters lijken dan beter te werken. En er liggen een aantal mooie gebeurtenissen voor me in het verschiet, in het voorjaar. En het zal nog wel weer een paar maanden duren, voordat ik Efin weer zie. En dus hoef ik dan een hele tijd niet te denken : she completed me.