— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
Dit viel me op. Het gekke in mijn situatie is dat wij zelf heel, heel voorzichtig blijven naar elkaar toe, en onze omgeving al veel verder is dan wij. Mijn ouders halen hem binnen als de verloren zoon, zijn vader nodigt me uit voor een familie-etentje, zijn vrienden vragen naar mij als hij eens alleen gaat stappen en mijn beste vriendin vraagt me wanneer we nou eindelijk eens gaan samenwonen. Bizar, als je bedenkt dat wij nog in het stadium denken te zijn van 'beste vrienden'...Wat het wel moeilijker maakt (voor de man in kwestie) is dat je er niet mee aan kan komen bij vrienden, ...
Bij ons is dat nou net andersom Maar het wordt hoe langer hoe gewoner!...dat je het zelf vreemd vindt (de man), ...
En daar zit 'm nou net de kneep, geloof ik. In mijn geval dan. En dat is dan ook precies de reden waarom we zo voorzichtig blijven. Hij wil echt nog dat gezinnetje, en met mij gaat hem dat niet lukken....dat je een andere levenssituatie wil (bijv de een een partner zoekt om op den duur mee te samenwonen en evt kids en de ander dat niet (meer) wil of al heeft).
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten